در دو روز متوالی دو نشست و اجتماع برگزار شد؛ یکی روز پنجشنبه (9 شهریور 1402) در سالن اجلاس سران تهران با حضور رئیسجمهور و با عنوان «نشست بزرگ علما و نخبگان اهلسنت»، و دیگری روز جمعه (10 شهریور 1402) و با حضور گسترده مردم و سخنرانی مولانا عبدالحمید… در این دو نشست تفاوت دیدگاهها زیاد است.
باز روزنامهٔ «جوان» به تکرار یکی از سناریوهای شکستخوردهاش پرداخت و طی مطلبی که «دنیای اقتصاد» و بعضی از خبرگزاریهای همسو و همکیش این روزنامه نیز آن را بازنشر کردند، شیخالاسلام مولانا عبدالحمید را به «دامن زدن به اختلافات قومی و مذهبی» متهم کرد. نکته قابل توجه و تأمل اینجاست که اینها یا واقعا سخنان مولانا عبدالحمید در نماز جمعه ۳ شهریور ۱۴۰۲ را نفهمیدهاند و یا اینکه خود را به نفهمی زدهاند که البته با توجه به شناختی که از این قماش داریم گزینۀ دوم در ذهن متبادر میشود.
عنوان این روزنامه «جوان» است و باید بیشتر دغدغه جوانان را داشته باشد، اما ادبیات و تیترهایی که این روزنامه میزند گاهی تند و نامناسب هستند و در شأن جوانان نیستند.
یکی از روزنامههای وابسته به نهادهای نظامی در کشور به بهانۀ نقد سخنان شیخالاسلام مولانا عبدالحمید، ادعاهای کذب و فرافکنانۀ رسانههای تندرو در خصوص اتفاقات جمعۀ خونین زاهدان و مواضع مولانا عبدالحمید را تکرار کرده است.
سیستانوبلوچستان استانی وسیع با مرزی طولانی خاکی و آبی. بیش از ۱۲۰۰کیلومتر مرز خاکی با دو کشور افغانستان و پاکستان و حدود ۴۰۰ کیلومتر مرز آبی در شمال دریای مکران که کشور ایران را به اقیانوس و آبهای آزاد وصل میکند؛ مرزی که بعد از انقلاب به دید امنیتی به آن نگاه شد و مرز شرقی یک تهدید تلقی شد.
اهانت به قرآن توهین به تورات، انجیل، زبور و دیگر کتابهای آسمانی است. توهینکنندگان به قرآن، کسانی هستند که اراده کردهاند جهان را در تاریکی نگه دارند تا به فرمانروایی ناعادلانهشان ادامه دهند.
امروز بزرگترین رسالت روزنامهنگاران این است که در جهت رضایت مردم و شنیدن صدای مردم و دفاع از حقوق آنها حرکت کنند. نباید روزنامهنگاری را بهخاطر نوشتن حقایق و نقد عملکرد مسئولان مورد حبس و حصر قرار داد. جای روزنامهنگار در زندان نیست.
فقر و تنگدستی در بلوچستان به جایی رسیده است که مردمش باید برای لقمهای نان، جان شیرین خود را کف دستشان بگذارند و هر روز شاهد داغدارشدن مادری از مادران و بیوهشدن زنی از زنان و یتیمشدن کودکی از کودکان این سرزمین باشند.
اخیرا -ازجمله پس از حادثۀ حمله به واحد گشتی پلیس راه در نزدیک شهرستان خاش- باب شده است پس از وقوع هر حادثهای که منجر به جانباختن مأموران نظامی میشود، به جای پرداختن به علل اصلی، مردم را متهم میکنند و سخنان حقطلبانۀ شیخالاسلام مولانا عبدالحمید را بسترآفرین برای این ناامنیها معرفی میکنند. این درحالیست که هم مردم از خود صبر و شکیبایی نشان دادهاند و هم مولانا عبدالحمید همواره بر پرهیز از خشونت و رعایت امنیت تأکید کردهاند.
در آغاز سال جدید هجری قمری؛ یعنی سال 1445 هجری قمری قرار داریم. هزاروچهارصدوچهلوچهار سال از زمان هجرت رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم از مکه به مدینه گذشته و وارد هزاروچهارصدوچهلوپنجمین سال شده است. باید بررسی کنیم ما که یک سال را سپری کردیم چقدر تغییر در ما ایجاد شده است.