سیره پیامبر اسلام ﷺ در زمینه سیاست و رهبری، سیره شخصیتی بینظیر و بیمثال است که میتواند درسها و تعلیمات وزینی برای جهانیان داشته باشد؛ چراکه وی توانست در عصری که جهان از قوانین بینالمللی و دیپلماتیک چیزی نمیدانست، بهروزترین و کارآمدترین ضوابط و قوانین سیاسی، مدنی و نظامی را آموزش داده و در این راه نمونههای نوینی را عرضه کند. جهان اسلام نیز که بهعنوان رهبران و پیروان ایشان بهحساب میآیند از این سرمایۀ گرانبها برخوردار هستند و میتوانند با الگو قراردادن این فرامین سیاسی و رهبری، نمونهای جدید از حکومتداری را به عرصه وجود بیاورند.
این است امیر و مولای ما مؤمنان که سیرتش سراسر دلسوزی و خیرخواهی است نه کینهتوزی و دشمنی، آیا در اتاقهای فکر مسئولان ما ذرهای از این سیرت پاک علی ـ رضیاللهعنه ـ، که اینهمه به نامش هزینه میکنند، مذاکره و اجرایی میشود؟ آیا میتوانند محبت صادقانهشان را با سیدنا علی ـ رضیاللهعنه ـ ثابت کنند و عملکردشان را مانند حضرتش درآورند یا احترام و محبتشان فقط در همین پارچهنوشتههاست؟!
معراج در واقع سفری ضیافتی و برای دلجویی از رسولالله صلیاللهعلیهوسلم بود. هرکس برای رساندن تبلیغهای الهی تلاش کند و حق و پیامهای پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم را برساند، الله تعالی او را مورد الطاف بیشمار، بیانتها، بیحساب و بالاتر از تصور قرار میدهد.
امام احمد رحمهالله در كتاب فضائل الصحابة (١/ ٥٠١) از عمرة بنت أرطأة عدوی نقل میکند؛ «سالى كه حضرت عثمان كشته شد با امالمؤمنین عايشه رضیاللهعنها به مكه آمديم. از مدينه منوره گذر كرديم و مصحفى كه حضرت عثمان در حین شهادتش تلاوت میکرد را ديديم، اولين قطره از خونش بر آیۀ «فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» ريخته بود. عمرة میگوید: هيچکدام از قاتلان به موت طبيعى از دنيا نرفت.» و اینگونه معناى آیۀ «فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ» (و خداوند تو را از شر آنان كفايت خواهد كرد) تحقق پيدا كرد و خداوند متعال از قاتلان خليفه راشد كه خونش مظلومانه ريخته شد، انتقام گرفت.
شناخت سیرۀ مطهر رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم برای عموم و بهخصوص برای مسئولان و مدیران عالیرتبۀ نظام و همچنین مدیرانی که رهبری جامعه را بر عهده دارند، ضرورتی قرآنی و تاریخی و انسانی است؛ زیرا بدون شناخت راهورسم زندگانی پیامبر رحمت، رسیدن به سعادت و رستگاری امکانپذیر نیست.
کاربست ﴿لِّلنَّاسِ﴾ و ﴿ لِّلْعَالَمِينَ﴾ در آیات ﴿وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ﴾ [انبیاء: 107] و ﴿وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا﴾ [سبأ: 28] با ادوات تأکید لفظی، بر این مطلب صحه گذاشته و رسالت جهانی پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم را به تصویر کشیده است. خطابات قرآنی با تعبیر ﴿یاأیهاالناس﴾ معمولا در این بخش میگنجد.
واقعیت این است که مدارا، رفتار نیکو و ملایم نشاندادن و همزیستی مسالمتآمیز از مواردی هستند که خداوند از ما میخواهد با غیرمسلمانانی که در انسانیت با ما مشترک هستند و در حالت جنگ با ما بهسر نمیبرند، در پیش بگیریم و سیرت رسولالله صلیاللهعلیهوسلم اجرای عملی این قانون شکوهمند بهشمار میآید.
سیدنا عمر رضیاللهعنه یگانه هماورد شایسته و امین توانایی بود كه در تحققبخشیدن اهداف اسلام و آرمانهای پیامبر و جانشین وی بیهمتا بود. او محبوبیت خاصی در میان مسلمانان داشت و درعینحال از چنان اُبُهَّتی برخوردار بود كه جلوی هرگونه خودسری را بلافاصله میگرفت. ایشان برای مسلمین در سادگی و بیتكلفی و بیرغبتی در مظاهر […]
از حضرت علی رضیاللهعنه به عنوان «أعلم الصحابة» نیز یاد میشود. تلاش براى تحصيل و طلب علم و ملازمت و همراهى طولانیمدت با پيامبر اکرم صلىاللهعليهوسلم از مهمترین دلايل متصفشدن این صحابی جلیلالقدر به این عنوان در بین صحابه است.
بر خلاف ادعای برخیها دوستى حضرت عثمان با خویشاوندان هيچگاه منجر به خويشاوندسالارى و گماشتن خويشاوندان ناتوان بر مناصب رسمى نشد، بلكه معيار ايشان در تعيين اميران و واليان، صلاحيت و توانايى هركدام بود و از بكارگيرى افراد ناتوان اجتناب مىكرد.