روزی در یک تجمع محیط زیستی و اعتراض مدنی در دامنۀ تفتان برای مردم روستایی و دوستداران طبیعت زیبای تفتان و محیط زیست صحبت کردم؛ صحبت‌هایی که فقط محیط زیستی بود و به‌دور از هرگونه جریان سیاسی.
در عصر رسانه و با توجه به اینکه هر گوشی موبایل یک دوربین فیلمبرداری است و به سرعت می‌توان هر اتفاقی را در هر گوشه‌ای از دنیا رسانه‌ای نمود، آن تجمع مردمی محیط زیستی و صحبت‌های من نیز از شبکه‌های گوناگون فارسی‌زبان خارج از کشور پخش شد. گرچه خودِ من در ارسال تصویر، نقشی نداشتم ولی بسیاری بر من خرده گرفتند که اعتراض مدنی و محیط زیستی نباید از رسانه‌های بیگانه پخش می‌شد.
دچار یک عذاب وجدان بودم که، وقتی ما در کشورمان «رسانه ملی» داریم که ده‌ها شبکه استانی، سراسری و برون‌مرزی دارد و هزینه‌های زیادی هم از بیت‌المال صرف آن می‌شود، چرا مسائل و مشکلات شهروندان از طریق این رسانه‌ها به گوش مسئولان نرسد؟
همین عذاب وجدان موجب شد با رسانه ملی و استانی خودمان؛ “شبکه هامون” ارتباط برقرار کنم تا همان موضوع از طریق رسانه ملی پخش شود. خوشبختانه برنامۀ «بازتاب» که هر شنبه به‌صورت زنده پخش می‌شود پذیرفت تا این دغدغۀ محیط زیستی مردم را از طریق رسانه ملی پیگیری نماید. برنامه‌سازان به محل مورد نظر آمدند، فیلم تهیه کردند، با مردم مصاحبه انجام دادند و قرار بر این شد که یک روز شنبه بر روی آنتن رود.
هفته‌ها گذشت و مردم منتظر، اما متاسفانه این برنامه بر روی آنتن شبکه هامون نرفت. با مدیرکل شبکه هامون چند بار تماس گرفتم و پاسخ نداد و نهایت پیام داد؛«الان نمی توانم صحبت کنم. موضوع چیست؟» من هم با پیامک پاسخ دادم؛ خودم را معرفی و موضوع را بیان نمودم، اما متاسفانه پاسخی دریافت نکردم.
آری، اکنون آن عذاب وجدان دوچندان شده است؛ وقتی رسانه ملی یک موضوع محیط زیستی را هم نمی‌تواند و نمی‌خواهد بر روی آنتن ببرد، چگونه می‌تواند در بیان مشکلات گوناگون جامعه نقش داشته باشد؟ شاید همین عملکرد ضعیف رسانه ملی موجب شده است مردم به رسانه‌های بیگانه روی آورند و بر بام هر خانه دیش ماهواره‌ای نصب و موجب آسیب‌های فراوان اجتماعی، فرهنگی و… در جامعه شوند.
در عصر رسانه و فضای مجازی می‌توان هر موضوعی را رسانه‌ای کرد، ولی باید نگران رسانه ملی بود که اکثریت ملت بیننده و شنوندۀ آن نیستند. رسانه ملی با عملکردی نادرست صدها شبکه بیگانه را با اهداف گوناگون ناخواسته وارد خانه‌های مردم نموده است و در یک رقابت رسانه‌ای واقعا عقب مانده است.
رسانه ملی و استانی ما باید در عملکرد خود تجدیدنظر کند، باید رسانه‌ای باشد برای وحدت اسلامی در استان ما و وحدت ملی در کشور، رسانه‌ای باشد برای بیان مشکلات گوناگون مردم و استان، باید رسانه‌ای باشد که رقابت با دیگر رسانه‌های بیگانه جاذبۀ بیشتری داشته باشد و مردم به آن اعتماد داشته باشند و به سمت رسانه‌های بیگانه نروند.
دیدگاههای کاربران