امروز :دوشنبه, ۱۳ آذر , ۱۴۰۲
نظرات و دیدگاه‌های اجتماعی اقبال همواره در میان صاحب‌نظران بسیار ارزشمند و مورد توجه بوده است. علامه اقبال در نامه‌ای به یکی از دوستانش، بنای تاریخ اسلامی در شبه‌قارۀ هند را مبتنی بر شناخت چهار شخصیت از چهار طبقه اجتماعی می‌داند: ۱ـ از میان حاکمان و پادشاهان، تیپو سلطان؛ ۲ـ از میان عرفا، مجدّد الف ثانی شیخ احمد سرهندی؛ ۳ـ از میان علما، شاه‌ولی‌الله دهلوی؛ ۴ـ از میان شعرا، میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی. (کاشمیری، ۲۰۱۱: ۲۵۴)
سیدنا عمر رضی‌الله‌عنه یگانه هماورد شایسته و امین توانایی بود كه در تحقق‌بخشیدن اهداف اسلام و آرمان‌های پیامبر و جانشین وی بی‌همتا بود. او محبوبیت خاصی در میان مسلمانان داشت و درعین‌‌حال از چنان اُبُهَّتی برخوردار بود كه جلوی هرگونه خودسری را بلافاصله می‌گرفت. ایشان برای مسلمین در سادگی و بی‌تكلفی و بی‌رغبتی در مظاهر […]
مولانا قاسمی یک استاد و معلم، فقیه، محدث، زبان‌شناس، نسخه‌پژوه و محقق و مدیر و مؤسس آکادمی و پژوهشکده شاه ولی‌الله حیدرآباد سند، رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات سندی و رئیس کمیته استهلال پاکستان بین سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۹م. بود. ایشان همچنین مدیر مجله “الرحیم” ارگان آکادمی شاه‌ولی‌الله بود و از طریق این مجله به ترویج اندیشه‌های امام شاه‌ولی‌الله دهلوی و مولانا عبیدالله سندی می‌پرداخت.
مرحوم آذرکیش انسانی فروتن، متواضع و فعال بود. با شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید ارتباط داشت و همیشه خدمت ایشان حاضر می‌شد. ایشان نخستین نمایندۀ بلوچ و اهل‌سنتِ مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی بود.
مولانا نظرمحمد دیدگاه فرزند «مزار» در سال 1311 شمسی در روستای «دامن» از توابع ایرانشهر چشم به جهان گشود. ایشان از علما و شخصیت‌ها و استوانه‌های برجستۀ علمی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی اهل‌سنت ایران به‌شمار می‌رفت.
ادعای یهودیان مبنی بر داشتن حق تاریخی و مذهبی در فلسطین تعجب‌آور نیست، زیرا از ایدئولوژی سیاسی- اجتماعی صهیونیست غیر از این انتظار نمی‌رود، اما آنچه مایۀ حیرت و تعجب و اندوه است، تحت تاثیر قرارگرفتن برخی مسلمانان از این ادعا و دامن‌زدن به آن است، و باز تعجب بیشتر اینکه جمعی از نخبگان و تاریخدانان مسلمان با تکیه بر بعضی از متون تورات که یهود را به‌عنوان وارثین انبیا معرفی می‌کند و اینکه حضرت ابراهیم علیه‌السلام سرزمین فلسطین را به آنان سپرده است، بر گفته خود دلیل می‌آورند.
سخن از شخصیتی است که دنیا را با شمشیرِ پیروزی گرفت و آن را با دست کرَم بخشید؛ کسی که اروپا را دو بار لرزه بر اندام کرد؛ بار اول هنگامی که ارتش اروپا را با شمشیرش در هم شکست؛ بار دوم هنگامی که مردمش را با زیرکی خویش دهشت‌زده کرد. او نمونۀ کامل یک فرماندۀ پیروز است و آرمان حاکم مسلمان، تصویری تمام‌عیار از شهسورای زیرک و مسلمانی راستگوست. آزادگر بزرگی که سرزمین‌های شام و فلسطین را بعد از استعماری که صد سال استمرار یافت، آزاد کرد. شخصیتی که دوست و دشمن را به تحسین و محبت صادقانه‌اش واداشت و در تاریخ شرق و غرب بزرگ‌ترین افتخارات و نیکوترینِ اخلاق‌ها را به جا گذاشت.
نخستین هدف از برگزاری عید، مقاصد و علل ایمانی آن است؛ به‌طوری‌که در آن تکبیر و تهلیل و ثنا و ستایش خداوند متعال منعکس می‌شود و توحید و یکتاپرستی را در قلب مومنان تجدید کرده، بزرگی خداوند را در قلب‌شان تقویت می‌بخشد؛
یکی از زیبایی های اسلام «توبه» است. توبه به‌معنای امکان بازگشت از گناه و پاک‌شدن دوباره است، به‌گونه‌ای که دوباره متولد و زاده شده است. توبه بذرهای امید را در دل‌های گنهکاران می‌کارد و افسردگی و نومیدی را از انسان می‌گیرد و او را برای بازسازی مسیر و حرکت روبه‌جلو و رشد آماده می‌سازد.
بیستم ماه مبارک رمضان بزرگمردی از تبار صدیق اکبر و فاروق اعظم دعوت حق را لبیک گفت و مصداق آیه کریمه «ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً» گردید… إنا لله و إنا إلیه راجعون.
