حضرت انس رضی الله عنه کسی است که از اوانِ کودکی، آنگاهکه عمرش از ده سال نگذشته بود، برای خدمت به محضر رسول خدا صلیاللهعلیهوسلم معرفی شد و ده سالِ در کنار آنحضرت صلیاللهعلیهوسلم بهترین لحظاتِ زندگیاش را سپری کرد و در این مدت، بیواسطه شاهدِ عبادتها، نیایشها، سختیها، آسایشها، استراحتکردنها، نشستنها، راه رفتنها و آرام گرفتنهای پیامبرِ محبوب صلیاللهعلیهوسلم بود.
حضرت عمر رضیاللهعنه در کلماتی کوتاه، پیامی عظیم را نوشت و بهسوی آن شخص ارسال کرد. ایشان بهجای استفاده از ادبیات خویش، آیات زیبا و جامع قرآن کریم را با گزینشی نیکو نوشت و برای آن شخص فرستاد. این عملکرد زیبای حضرت عمر رضیاللهعنه همواره میتواند برای داعیان و خیرخواهان امت درسآموز باشد تا در عرصه دعوت اسلام موفقیت بهدست آورند.
با اسلامآوردن حضرت عمر رضیاللهعنه جامعۀ اسلامی رنگ جدیدی به خود گرفت. حضرت عمر «فاروق» یعنی جداکننده حق و باطل بود، قبل از او خداوند مخفیانه در مکه به یگانگی عبادت میشد، اما بعد از ایمانآوردن عمَر، ندای توحید علنا در مکه مکرمه طنینانداز شد.
اوّلین گفتگوی اسلام و مسیحیت در تاریخ در فضایی صورت گرفت که دوستی، آزادی دینی، پذیرش یکدیگر و خیرخواهی بر آن حاکم بود. رفتار پیشرفته و احترام متقابل بین طرفین تا جایی بود که هنگامی که وقت نماز هیئت مسیحیان نجران رسید، پیامبر صلىاللهعليهوسلم به آنان اجازه داد که نمازشان را در مسجد نبوی ادا کنند.
عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولَاللَّهِ صَلَّىاللهُعَلَيْهِوَسَلَّمَ فَقَالَ: “يَا رَسُولَاللَّهِ، إِنَّكَ لَأَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ نَفْسِي، وَإِنَّكَ لَأَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَهْلِي، وَأَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ وَلَدِي، وَإِنِّي لَأَكُونُ فِي الْبَيْتِ فَأَذْكُرُكَ فَمَا أَصْبِرُ حَتَّى آتِيَكَ فَأَنْظُرَ إِلَيْكَ، وَإِذَا ذَكَرْتُ مَوْتِي وَمَوْتَكَ عَرَفْتُ أَنَّكَ إِذَا دَخَلْتَ الْجَنَّةَ رُفِعَتْ مَعَ النَّبِيِّينَ، وَإِنِّي إِذَا دَخَلْتُ الْجَنَّةَ خَشِيتُ أَنْ لَا […]
غزوۀ ﺑﺪﺭ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ جنگ بزرگ در اسلام ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﺩﺭ ۱۷ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺳﺎﻝ ۲ ﻫﺠﺮﯼ ﺑﻪ ﻭﻗﻮﻉ ﭘﯿﻮﺳﺖ. هدف از این جنگ پسگرفتن اموال مسلمانان از کاروان تجاری قریش بود. غزوۀ «بدر» از موفقترین جنگهای مسلمانان بهشمار میرود تا جاییکه خداوند از آن به عنوان «یومالفرقان» (جداکنندۀ بین حق و باطل) یاد میکند.
این روایت بیانگر یک حقیقت و واقعیت است و آن ارتباط محبتآمیز و دوستانه بین اهلبیت پیامبر با خلیفه راشد ابوبکر صدیق و بالعکس است. این روایت دلیل موثقی است بر بطلان و بیاساس بودن تمام داستانهای ساختگی که از دشمنی و عداوت بین خلیفه راشد و اهلبیت حکایت دارند.
«خلافت خلفای راشدین اصلیست از اصول دین (1) تا وقتیکه [مسلمانان] این اصل را محکم نگیرند هیچ مسئلهای از مسائل شریعت محکم نشود.» (امام شاهولیالله محدّث دهلوی)
اسلام بر او عرضه میشود، بیدرنگ و بدون تأمل میپذیرد و شهادتین را بر زبان و بر تمام وجودش جاری میسازد. حق را میبیند و میشنود، سپس آن را میپذیرد و در راه آن زندگیاش را وقف میکند… به اهداف و آرمانهایش خیانت نمیکند، همصحبتی و همنشینی “رحمةللعالمین” نصیبش میشود، یار گرمابه و گلستان نه، که “یار غار” میشود.
محبت حضرت سعد بن ابی وقاص رضیاللهعنه که از عشره مبشره و یکی از فرماندهان معروف دوران خلافت راشده است، با حضرت علی رضیاللهعنه بهقدری است که در مناسبتهای متعدد به بیان مناقب ایشان پرداخته است.