مولانا علیبایی کسی بود که خستگیها را خسته کرد. مجاهده و تلاش او را پایانی نبود، هر چه سالهای عمر این مرد مجاهد بالا میرفت، بر شوق و علاقهاش به خدمت دین افزوده میشد.
سیره پیامبر سیره یک انسان کامل است که همه ابعاد زندگی بشر را در بر میگیرد. زندگی ایشان میتواند برای تمام اقشار جامعه الگو و سرمشق باشد، زیرا ایشان معلم، رهبر، مجاهد، فرمانده، مصلح، مربی، پدر، و… نمونه و در تمام زمینهها شخصیتی ایدهآل بودند.
آری! زمان پیک موعود به سر رسیده است؛ پیامبری که همهٔ پیامآوران الهی ظهورش را بشارت میدادهاند. پیامآور رحمت، رأفت، مهربانی، روشنایی، زیبایی و نمادِ دلدادگی و دلبستگی ظهور کرده است… ماه ربیعالأول است که به خود افتخار رسیدن این مهمان میمون و مبارک را میدهد.
در چنین موقعیت خطرناک و حساسی که تمام زمینههای تشتت و چنددستگی مسلمانان بهویژه در موضوع خلافت و زمامداری فراهم بود، حضرت امیر معاویه رضیاللهعنه برای فرونشاندن این فتنه و ممانعت از تفرّق بیشتر، پیشنهاد صلح را به حضرت حسن رضیاللهعنه داد و سیدنا حسن رضیاللهعنه نیز در کمال جوانمردی و حُسنِ تدبیر این پیشنهاد را پذیرفت، و بدینصورت با واگذاری خلافت به حضرت امیر معاویه، مسلمانان از فتنهای بزرگ نجات یافتند.
ایشان همزمان با فعالیتهای دینی مولانا «عبدالعزیز» رحمهالله در زاهدان و مولانا «شاه عبدالواحد گشتی» رحمهالله و مولانا «محمدیوسف حسینپور» رحمهالله در سراوان، سالهای متمادی به ترویج عقیدهی ناب اسلام و توسیع فرهنگ دینی در خطهی کوهستانی منطقهی سرباز، کوهون و اطرافِ دوردست همت گماشت.
تلاش برای تغییر، ابتدا از «خود» شروع میشود؛ خودی که باید دگرگونی و انقلاب را از دروازههای خودخواهی خودش عبور دهد! مدتیست به این نتیجه رسیدهام که برای تغییر، نه دنیا، نه کشور، نه منطقه، نه شهر… که باید خودم گام نخست برای تغییر باشم.
زندگی در سایه تقوا لذت، برکت، نصرت و «حیاة طیبة» به همراه دارد… حل مشکلات در «تقوا» است؛ «وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا» هر کس تقوا و خداترسی اختیار کند الله برای هر مشکلش راهحلی پیدا میکند و در هر تنگنایی برای او دروازهای باز میکند.
برپایی فریضهٔ نظارت همگانی (امر به معروف و نهی از منکر) امنیت اجتماعی، ساماندهی اقتصادی، تأمین قضایی، احقاق حقوق مردم و عمران و آبادانی جامعه را درپی خواهد داشت.
شیخالحدیث مولانا محمدیوسف حسینپور رحمهالله زندگی بسیار سادهای داشت. تواضع و سادهزیستی از مهمترین شاخصههای ایشان بهشمار میرفت و زبانزد خاص و عام بود. جایگاه علمی ایشان، از لقبهای «شیخالحدیث» و «أستاذالعلماء» که علمای طراز اوّل بلوچستان به ایشان دادهاند، مشخص میشود.
به جرأت میتوان گفت یکی از بارزترین ویژگیهای عمر فاروق رضیاللهعنه رسیدگی به شکایات مردم در ولایات و مناطق مختلف و اقدام فوری برای برآوردهکردن خواستههای مردم بود.