همان اندازه که در انتخاب کتاب باید محتاط بود، هزار بار بیشتر باید در گزینش مطالب ﺷﺒﮑﻪﻫﺎی ﺍجتماﻋﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﻭﺍﺗﺲآﭖ، ﻭﺍﯾﺒﺮ، ﺗﺎﻧﮕﻮ، ﺑﯽ‌ﺗﺎﮎ، تلگراتم، ﻻﯾﻦ ﻭ… هوشیار بود؛ چه‌بسا بسان سم قاتل برای نابودی روح و روان‌اند.

در حدیث دیگری بیان شده ‌است که روزۀ ‌عاشورا سبب کفاره گناهان یک سال گذشته می‌شود، چنان‌که رسول‌الله صلی‌‌‌الله‌علیه‌و‌سلم می‌فرماید: «صیام یوم عاشوراء أحتسب علی‌ الله أن ‌یکفر السنة التی قبله؛ امیدوارم خداوند متعال روزه‌ی روز عاشورا را سبب کفارۀ گناهان یک سال گذشته بگرداند.» (مسلم)

بیشترین فعالیت‌های دکتر جاوید اقبال بر تالیف و تصنیف و ارائه درس‌گفتار در موضوع حقوق و مذهب در دانشگاه‌ها داخلی و خارجی متمرکز بوده است. از او ده‌ها کتاب و مقاله به زبان‌های اردو و انگلیسی در موضوعات مختلف به‌جا مانده است.

بارندگی های اخیر در استان سیستان‌وبلوچستان  خسارات سنگینی بر اهالی “دایی‌آباد”، منطقه‌ای در حاشیۀ شمال شرقی زاهدان، جنب شهرک صنعتی کامبوزیا وارد کرد.

خبر خروج پیامبر از مکه، در مدینه پیچید. شور و ولوله‌ای دیگر در مدینه بر پا شد. نفس‌ها در سینه حبس بود، دیدگان اشک انتظار می‌ریختند، قلب‌ها برای دیدارِ دلدار می‌تپیدند. کودکان معصوم مدینه که تازه با نام زیبای «محمد رسول‌الله» آشنا شده بودند، بر ورودی‌های مدینه چشم دوخته بودند، انگار بابای سفرکرده‌شان از راه می‌رسد.

دست توفیق یار شد و راه خوشبختی باز و توانستم شامگاه سه‌شنبه 21مهر۱۳۹۴، با جمعی از دوستان دانشجو در حلقه درس تفسیر استاد مفتی محمدقاسم قاسمی حفظه‌الله، که هرهفته همین شب در مسجد امام جعفر صادق زاهدان برگزار می‌شود، حاضر شویم.

در مسیر راه تمام مسافران با شوق زایدالوصفی شعار حج را با خود زمزمه می‌کنند؛ «لبیک اللهم لبیک، لبیک لا شریک لک لبیک، إن الحمد والنعمة لک و الملک. لا شریک لک.» این ندای ابراهیمی و در کنار آن سیل اشک‌های مشتاقان دیدار بیت‌الله‌الحرام، انسان را به فضایی ملکوتی می¬برد.

دوستان عزیز! من در روزهای بعد در مورد این حادثه تحلیل‌های زیادی دیدم و شنیدم، ولی ما که آنجا حضور داشتیم فقط و فقط رحمت و حکمت و عشق خدا بر بندگان برگزیده‌اش و توبه خالصانه و آمرزش را دیدیم. ارشاد علما و زیبایی‌های دیگر را با پوست و استخوان و روح‌مان لمس کردیم.

مولانا عبدالحمید بزرگزاده رحمه‌الله شخصیتی که در اوج بیماری و کهولت سنی، باز هم از سجایای وارسته اخلاقی برخوردار و با سکوت معنادار خویش، زینت‌بخش محافل و مجالس بود و نگاه‌های عمیق، لب‌های همیشه خندانش، صبر و بردباری و ادب عالمانه‌اش، خاطرات نیکان و صالحان تاریخ را در اذهان زنده می‌کرد.

«سرزمین حرمین جایی‌ست که انسان در آنجا نه دغدغه دنیا دارد، و نه دغدغه زن و بچه و خویشاوندان، بلکه فقط به این فکر کند که چه کار کند تا رابطه‌اش با پروردگار مستحکم‌تر شود و بعد از ایام حج از دست نفس و شیطان در امان بماند.»