مصاحبت اهل دل غبار خاطر را با آب پاکیزهٔ معنویت مصفا و مطهر می‌گرداند و زنگارهای غفلت و پیروی خواهشات را از صفحه دل می‌زداید. مصاحبت با انسان‌های ربانی بسان باران رحمتی است که دل‌های مرده و خشکیده را طراوت و تازگی می‌بخشد وعطش درونی را فرو می‌نشاند.

انسان‌های موفق و تاریخ‌ساز در تاریخ بشریت همیشه کسانی بوده‌اند که همت بلند داشته‌اند. همت سلاح قلب هر انسان است. همتِ بلند انسان را به کوشش و تلاش بیشتر وا‌می‌دارد و از کژی و تنبلی دور می‌کند. همت نیروی بیکرانی‌ست که از آن می توان بیشترین لذت‌ها را حاصل کرد.

زندگی در سایه تقوا لذت، برکت، نصرت و «حیاة طیبة» به همراه دارد… حل مشکلات در «تقوا» است؛ «وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا» هر کس تقوا و خداترسی اختیار کند الله برای هر مشکلش راه‌حلی پیدا می‌کند و در هر تنگنایی برای او دروازه‌ای باز می‌کند.

قرآن می‌خوانیم، اما نمی‌دانیم چه می‌خوانیم، شاید هم تدبر نمی‌کنیم که نمی‌دانیم… اما باورمان، اعتقادمان، ایمان‌مان… آن‌قدر سست و ضعیف است که به راحتی، به شیطان نخ می‌دهیم!… یادمان باشد هر جا که از یاد «الله» غافل شدیم، شیطان، همان‌جا، به آغوش‌مان کشید.

دانش‌آموختگان مدارس ارزنده‌ترین دستاوردی هستند که پس از چندین سال تلاش و پیگیری، درخت وجودشان به برگ‌و‌بار نشسته و می‌توانند آرزوهای اساتید و مربیان را در عرصه‌های گوناگون برآورده کنند.

انسانی که در زندان مشکلات و ناهنجاری‌ها به سوی پنجرة روشنایی و نور می‌نگرد و امیدوار است، نیرومندتر و سرزنده‌تر است از کسی که در عین روشنایی و نعمت‌ها به زاویه‌های تاریک زندگی چشم دوخته و زندگی‌اش را در اندوه و غم سپری می‌کند.

ـاهانت از ناانسان‌های بی‌احساس، بی‌شعور، بی‌خرد و کوردل برمی‌خیزد! اهانت‌کنندگان در وجودشان قلب ندارند بلْ حمّال صخره‌ای آتش‌ناک، نفرت‌زا و کینه‌ور هستند!

به خود و دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم ارزش قایل باشیم تا تمام موجودات و خدای تبارک و تعالی به ما درود بگویند و بیش از هر چیزی اوقات و فرصت‌ها را با بندگی پروردگار و یاد آخرت و گوش به فرمان دادن قرآن و سنت مطهّر پیامبر عالی‌قدر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم بگذرانیم.

حج، بر محور وحدانیت و دوری از فریب و ریا، با زبان و لباس اخلاص، جلوه‏‌ای دیگر دارد. پیام حج اما پیامی جهانی‌‏ست، چراکه از دگرسانی‎های قومی و نژادی و زبانی فراتر است و آن پیوستن و الحاق به جریان پرعظمت و باشکوهی است که همچون مرواریدهای درخشان با جلوه‎ای درخشان و سفید و منظم، آیات و مشاعر یکتاپرستی را طواف می‎کنند.

خداوند پُرمهر پس از ذکر فضایل و برخی از احکام ماه رمضان، می‌فرماید: “اگرچه ماه رمضان گذشته است، هرگز تصور مکنید که خداوند هم از شما دور رفته است، بلکه چنان‌که اوتعالی در رمضان به شما نزدیک بود، در غیر رمضان هم به شما نزدیک است، این شما بندگان هستید که در ماه رمضان به من نزدیک‌تر می‌شوید و پس از آن، از من فاصله می‌گیرید.