بخل و تنگ چشمی در روشن ترین مظاهر و علایم آن، همان خودبینی و محبت افراطی مال است که رابطه فرد مبتلا را با خداوند تحت الشعاع قرار می‌دهد. این بیماری اخلاقی  از سخت دلی و فقدان مروت و رحم و دوری از انسانیت بروز می‌یابد.