دنیاءِ تها هر انسانے عزّتِ پدا اِنت. هرکس دل لۏٹیت که مردمانی کرّا آئیا عزت ؤ شرف ببیت. مردم آئیِ احتراما بکننت، لهتے همے خیال کنت که عزت مال تها اِنت، پمشا شپ ؤ رۏچ مال پدا کپتگ ؤ لۏٹیت مال مُچّ بکنت تا مردم آئیا بمنّنت ؤ احترام بکننت.

قرآن مجید سرجما په انساناں پنت ؤ عبرتے. یکے چه قرآن مجیدِ مبارکیں سورتاں، سوره «الحجرات» اِنت. سوره حجرات 18 آیتا گیش نهنت، بلے مضمونی لحاظا باز مزن‌شانیں ؤ گران‌قیمتیں سورتے.

یسرا اے قومِ نام عادِ ثانی أت، بلے رندا اے قومِ سرا قوم ثمود نام بندگ بوت. اے قوما هم پیسری رهرویں قومانی وڑا بت پرستی بنا کُت ؤ وهدے کہ اے قومِ گناه روچ روشنِ وڑا آشکار بوتنت.

قیامتِ روچا قرآن ؤ قرآن‌والا (صاحب) آرگ بنت، هما که دنیاءِ تها قرآنِ سرا عملش کرتگ؛ سوره «بقره» ؤ «آل‌عمران» دیما اَنت ؤ چه وتی صاحبا دیمپانی کننت.

حضرت ابوامامه نقل کنت ثعلبه که حاطبِ زهگنت، باز نادار و بےوسے أت. یک روچے پیگمبرِ خدائے خدمتا آتک ؤ گوشتے اَے پیگمبر په‌مَّن دعا کن که خدا منا بازیں مال ؤ دنیائے دنت. خدائے…

دینِ غموار ؤ مخلص ؤ آئیِ دیمرویِ فکرمند ؤ جهدکار ؤ دگه تمام وانوک ؤ دربروکانی دیما همیشه اے جُست هست که آ چه چیزّے نیمگا گیشتر توجّه بکننت ؤ دینِ کجام هبرِ شِنگ ؤ تالاں‌کنگِ واستا جَدّ ؤ جهد بکننت؟

وهدے که مردم گوستگیں زمانگِ مردمانی گپانا اِشکنیت ؤ پدا مرچگیں دورِ مردمانی زندگیا گندیت، سک دلپدرد ؤ اپسوزیگ بیت.

هریکے چه «حرام» ؤ‌ »حلالا» انسانِ زندگیِ توکا بازیں تأثیرے هست اِنت، اگه انسانِ ورگ ؤ نوشگ ؤ پوشگ چه حلالا ببنت، گڑا آ وهدی مَں وتی زندگیا په عبادت ؤ بندگیا توفیقی رسیت

پیگمبر صلی‌الله‌علیه وسلمِ دل سکّ مزن ؤ پراه اَت. باز نرم‌‌دل ؤ مهروان اَت. بے‌اندازه وش‌رپتار اَت. گوں وتی صحابیاں مزاحی کت ؤ گوں آیاں گپ ؤ ٹال ؤ دیوانی کت.

انچۏش کہ ماتِ حق زیاده إنت، بزاں ماتی زبانِ‌ حق هم تئی سرا دو سر زیاده إنت. کسّے ماتِ حقاں زانت، گڑا آئیا الّمی اے گپ زانگ لۏٹیت کہ آئی سرا ماتی زبان بزاں بلۏچی زبانِ حق ادا کنگ ضروری إنت.