مروچی :چهارشنبه, ۱۴ آذر , ۱۴۰۳

مولانا عبدالحمید: زانتکاریں عالمانی جوڑ کنگ، دینی وانگجاهانی مزنتریں ذمه داری إنت

مولانا عبدالحمید: زانتکاریں عالمانی جوڑ کنگ، دینی وانگجاهانی مزنتریں ذمه داری إنت

شیخ الإسلام مولانا عبدالحمیدءَ ماں دارالعلوم زاهدانءِ تخصصاتءِ بهرءِ بنگیجی دیوانءَ که چهارشنبهءِ شپ(5شهریور1393) ءَ برجم دارگ بوت، په تخصصءُ پکّائی ماں دینی علومءُ نوکیں علمانی دربرگءَ تاکید کت.

په سنی آنلاینءِ هالکاریءَ دارالعلوم زاهدانءِ کارمستر مولانا عبدالحمیدءَ گوں زور پردیگ په دینی علومءِ دربرگءَ، دینی علومِ توکا زانتکاربیگ ئی چه چاگردءِ بنکی لوٹاں زانت.
واجهءَ پیسرءَ استاد، شاگرد و دیوانءِ مهماناں، مولانا محمد حسین گرگیج و لهتے چه زاهدانءِ شورای اسلامیءِ باسکان ئی وشاتک گوشت و مولانا گرگیجءِ آیگ ئی وشیں هالے زانت.
دارالعلوم زاهدانءِ شیخ الحدیثءَ دیمءَ پرمائینت: دینی وانگجاهءُ علمی بنجاهاں بایدإنت گیشتر جهد بکن أنتءُ چاگردءِ لوٹانی نیمگءَ دلگوش بکن أنت. چاگردءَ خطیب، مدرس، پیش نماز، رهشون و دینی رهدربر و دعوتگر پکارإنت. إے لوٹانی پوره کنگ دینی وانگجاهانی سرءَإنت.
واجهءَ گوں اشاره په إے حقیقتءَ که ماں تاریخءِ دراجیءَ هر وهدے که ربانی و حقانی ئیں عالماں، هر جاهے که پادإش إیرکتگ رشدءُ دیمرویءِ سوب بوتگ أنت، پرمائینتی: بلوچستانءُ سیستانءِ منطقه پیسرءَ چه هر لحاظءَ پدمنتگ أتءُ بازیں دینیءُ دنیایی زبهری ءُ محرومیتانی آماچ أت؛ مردم په یک گونڈیں دینی جستےءَ دوریں دمگاں چوشکه اوگانستانءَ شت أنت.
زاهدانءِ اهلسنتءِ جمعهءِ پیشنمازءَ گوستگینءُ هنوگیں عالماں چوشکه امام غزالی، امام دهلوی، مولانا عبدالله ملازادهءُ مولانا عبدالعزیز ملازادهءِ مزنیں زحمتانی نام گپتءُ پرمائینتی: إے پهکیں واجهاں دینی وانگجاهانی فیض بروک بوتگ أنت.
واجهءَ دیمءَ پرمائینت: یکے چه دینی وانگجاهانی ذمه داریاں، کاربلدءُ شهزانتیں عالمانی جوڑینگ إنت. دینی وانگجاهاں بایدإنت کاربلدءُ شهزانتیں واجه په وانینگءَ بیارأنت. هنو زانشجاهاں إے بارهءَ جهدکنگءَأنتءُ متخصصءُ شهزانت جوڑینگءَأنت. دینی وانگجاهاں هم بایدإنت مزن مفسر، فقیه، مفتی، محدث، ادیبءُ دپترزانت په چاگردءَ تیاربکن أنت. عمومی تبکانی تها هم بایدإنت درونتءُ سبک گوں شوهازکاریءَ دیمءَ برگ ببنت.

مزنیں نامءُ کمیں زانتکاری
شیخ الاسلام مولانا عبدالحمیدءَ گوں إے چیزءِ گوشگءَ که هنو ماں سنیءُ شیعه یانی دیواناں، مزنیں نامءُ لقبءِ دیگ رواج گپتگ، پرمائینتی: إے دورءِ تها مردماں یکادگرءَ مزنیں نامءُ لقب دینت بلئے په نامانی بزانتءَ کس دلگوش نکنت. گوں اپسوزیءَ نام باز دراج کشءُ مزن أنت بلئے نامانی واهندءِ زانتکاری سک کم إنت! محدثءَ گوں حدیثءِ استادءَ دگری هست. همے وڑءَ مفسر، فقیهءُ ادیب گوں تفسیر، فقهءُ ادبءِ استاد یک نه أنت.
واجهءَ پرمائینت: مفتی هماإنت که وت مسایلءَ بگیشین إیت. مفسرءُ محدث همایاں گوش أنت که ماں تفسیرءُ حدیثءَ دیدانک إش ببیت ناں که بس تهنا دگه واجهانی گوشتنءُ دیدانکانی نقل کنوک ببنت.

جهدکاریں طالباں دیماتر چه وتی استاداں
واجهءَ ماں بهرے چه وتی گپاں تخصصاتءِ طالبانی گوشت أنت که باید باز جهد بکن أنتءُ وتءَ په هزمتءَ تیاربکن أنت. برے برے جهدکاریں طالب چه وتی استادءُ رهشونءَ هم دیمءَ جنت. مئی چاگرد هر گپءِ سرءَ منانک لوٹیت. هنو چو پیسریگیں وهدءَ نه إنت که مردماں بے منانکءَ گپاں قبول بکن أنت.
واجهءَ آسرءَ چه تخصصاتءِ بهرءِ کاردارءُ استاداں باز منتواری کتءُ پرمائینتی: الحمدلله بازینے چه دربروکاں که ماں دارالعلوم زاهدانءَ تخصص إش ونتگ وتی ملکءَ هزمت کنگءَ أنت.


چمشانک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *