خبر رحلت روح روان و مونس جانم همچون صاعقه‌ای بر فرق سرم فرود آمد. قلم به دست گرفتم تا رحلت جانگداز ایشان را به امت اسلامی به‌ویژه جامعه روحانیت و صاحبان اندیشه و خرد، دلدادگان عرفان ناب محمدی، دعوتگران ازخودگذشته و فداکار تسلیت بگویم، اما با شگفتی دریافتم که گویا قلم در عالمی از اندوه و پریشانی به‌سر می‌برد. با دقت که نگریستم متوجه شدم که کلماتی را با خود زمزمه می‌کند؛ نوشتن بعد از رفتن او؟!… آه، چه‌ کار طاقت‌فرسایی!!… آخر او فرمانروای اقلیم عشق، میر کاروان وادی عرفان بود که وجودش مایه‌ی آرامش روحی و نیروی معنوی بود.

جهان اسلام در روزهای اخیر شاهد درخواست‌ها برای بایکوت محصولات فرانسوی در اعتراض به نمایش کاریکاتورهای موهن به ساحت پیامبر اسلام بوده است.

سال‌هاست که به مقدس‌ترین مقدسات مسلمانان اهانت می‌شود! در سیاه‌چال عبوس «آزادی بیان»، ولی در حقیقت به بهای آزار جان و دل یک‌میلیارد مسلمان متعهدی که عاشق خلق و خوی پیغام‌آوری‌اند که بیش از جان خویش دوستش دارند