شیخالاسلام مولانا عبدالحمید، ماں زاهدان ءِ نمازجمعه ءِ دیوان ءَ (29 تیرماه 1403) «حکومت ءُ حکومت کنگ» ءِ مسترێں مولءُمراد ءُ فلسفه ءَ درشان کرت ءُ هر حاکم ءُ حکومت ءِ مسترێں مولءُمراد ءُ ذمه واری ءَ «مردمانی هزمت» ءُ «آمید ءِ شنگ کنگ» زانت.
🔹 حکومت داری ءِ مسترێں مولءُمراد «مردمانی هزمت» به بیت
په سنیآنلاین ءِ سرهال ءَ مولانا عبدالحمید گوشت: الله پاک ءَ لهتے انسان ءَ حکومت ءُ اختیار داتگ که اے مردم مخلوق ءِ هزمت ءَ به کن انت ءُ ایمنی، مالزانشت ءُ ایندگه انسانی کاراں به کن انت.
واجه ءَ گێش کرت: مرۆچی دنیا ءِ تها وڑ وڑێں حکومتی رهبند است انت. اے درستێں حکومتانی مسترێں مولءُمراد اسلامی به بنت یا غیر اسلامی ءُ السواجهی یا دگه رنگے حکومت، اێشانی مولءُمراد نه بائد حاکمی ءُ حکومت کنگ به بیت، بلکێں اے درستێں حکومتانی مسترێں مولءُمراد مردمانی مشکلانی گێشءُگیوار به بیت ءُ اگاں آ شه اے مولءُمراد ءَ بےهیال به بنت ءُ دنیا ءِ نز آرگ ءُ دنیایی سۆبانی جهد ءَ به کن اَنت گڑا اے گۆں الله ءِ ارادہ ءَ چپ انت. الله پاک ءِ ارادہ همێش انت که حاکم ءُ درستاں که آوان ءَ مزن ءُ گونڈێں اگدہ است انت آ لس مردمانی هزمت ءَ به کن انت. انسان ءِ ھزمت کنگ مسترێں عبادت انت ءُ الله ءِ دیم ءَ سک باز ارزشت دار ایت.
واجه ءَ گێش کرت: گوستگێں زمانگاں ءُ هما دور ءَ که اسلامی دنیا ءَ بادشاهی ءِ نظام بوتگ، گڑا حاکم ءَ را «ظل الله فیالارض» بزاں «الله ءِ ساهگ ماں زمین ءَ» گوشگ بوتگ. انچۆش که «ساھگ» سارت انت ءُ مردمان ءَ شه گرم ءَ رکّێن ایت ءُ پناہ دنت، ھمے پێم حاکم ھم بائد الله ءِ رحمت ءِ سارتێں ساهگ بیت مردمانی سر ءَ ءُ گۆں آوان رحم ءُ دلپدردی به کنت.
🔹 اے حاکم ءِ اگده انت که چاگرد ءِ دراهێں پاٹیان ءَ به گند ایت ءُ په هرکس ءَ «امنیت» ءُ «معیشت» ءِ پڑا ءَ تیار به کنت
زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ ٹکاٹک گوشت: حاکم بائد وتی حکومت ءِ سرجمێں هلاکهان ءَ به گند ایت ءُ هرکس ءِ ھیال داری ءَ به کنت. اگاں یکے شه حکومت ءِ مردماں شه گُشن یا جان سلامتی ءُ درمان ءِ نه بوھگ، نادراھی یا ساپێں آپ ءِ نه بوھگ ءِ سوب ءَ بێران به بیت گڑا اے پێشامدانی ذمه وار حاکم اِنت ءُ قیامت ءِ روچ ءَ الله ءِ آمیدگس ءَ انگڑێنگ بیت.
واجه ءَ گێش کرت: حاکم ءِ سر ءَ اے ذمه واری انت که آ چاگرد ءِ دراهێں پاٹیاں شه مردێن ءُ جنێن، راج ءُ مذهباں به گند ایت ءُ هرکس ءَ ایمنی ءُ معیشت ءِ پڑا تیار به کنت مۆکل مه دنت که لائکێں جنێن، راج، مذهب ءُ دینان نیام ءَ هچ وڑێں دگری ئے بیت. آمید ءِ بزانت ھمێش اِنت؛ «آمید» بزاں هر چیز ءَ وتی جاہ ءَ اێر کنگ ءُ آ چیز اگاں وتی جاہ ءَ اێر کنگ مه بیت گڑا آ «ظلم» انت. هرچی که شه «حق» ءَ چپ بیت آ «ظلم» انت.
🔹 پست ءُ جاگه «اگده» انت ءُ «الله ءِ چکاس»
مولانا عبدالحمید گوشت: حاکم بائد آمید ءَ شنگ ءُ تالان به کنت ءُ انچێں کارے کنت ک ڈهدار، کۆشکار، ڈنگ ءُ مۆک زورۆک شه آیی به ترس انت. حاکم بائد گۆں فساد، مۆک ءُ بد کارمرزی ءَ جنگ کنت؛ اگاں هم آیی ءِ جند ءِ چُک ڈهدار ءُ مۆک گرۆک به بیت. اگاں یک واکے چاگرد ءِ مردمے سر ءَ ناانصافی ءُ ظلمے به کنت یا کسے را شاماتے جنت یا زاهءُزکت به کنت، حاکم بائد آ واک ءَ سزا دنت دانکه هچ واکے کانود ءِ لگتمالی ءِ هێمات ءَ مه کنت.
واجه ءَ پست ءُ جاگه ءَ را «اگده» ءُ «الله ءِ چکاس» زانت ءُ گوشتء: بازیں مردمے انت که وهدے جاه ءُ کارے سر به بنت وتی وشّی ءَ درشان کن انت په قدرت ءِ رسگ ءَ ٹوهێں ھرچ ءُ درچ کن انت، وھدے که اے جاہ ءُ پست یک «اگده» یے که آ مردم په کمی ءُ بےانصافیانی پار ءَ الله ءُ مردمانی دیم ءَ پسۆ دنت. پست ءُ جاگه ءُ قدرت شه الله ءِ نێمگ ءَ یک چکاسے تاں پدر بیت که مردم وتی ذمه واری ءَ چون پیلو کنت ءُ مردمانی کاراں چوں دێم ءَ بارت.
🔹 ما را امێت انت کہ ڈاکٹر پزشکیان ایران ءِ استمان ءِ لۆٹ ءُ کوکاران ءَ رندگیری کنت
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید وتی هبرانی دێمتر ءَ گوشت: مئے ملک ءَ بازیں مشکلے هست. ما را امێت انت کہ نوکێں جمهوری کماش به توانت آمید ءَ شنگ ءُ تالان کنت. اگاں حکومت داں یک روچے به بیت، بلے آیی ءِ ته ءَ آمید اێر دارگ به بیت، شه ھما حکومت ءَ شرتر انت که داں صد سال به بیت، بلے آئی ءِ ته ءَ آمید ءِ پابندی مه بیت.
واجه ءَ گێش کرت: ما امێت کن اێں که ایران ءِ مردمانی لوٹ ءُ کوکار که آوانی ته ءَ مردێن ءُ جنێن، راج ءُ مذھب، کارنشت، وانێنۆک، پوریاگر ءُ استمان ءِ وڑ وڑێں پاٹیاں ھوار انت، ڈاکٹر پزشکیان ءِ نوکێں سرکار ءَ گێشءُگیوار کنگ به بنت ءُ لائکێں زالبۆل، راج ءُ مذهباں کارمرز کنگ ه بنت. بودیگ پسندی دلگۆش کنگ به بیت ءُ هچ راج ءُ مذھب ءِ لائکێں مردماں دگه راج ءُ مذھب ءِ لائکێں مردمانی سر ءَ گهتری داشته مه بنت. دنیا ءِ هچ جائے ھچ حکومتے نه توانتگ که گۆں یک هاسێں پاٹی، گل ءُ ٹولی یے دیم ءَ برگ ءُ برجاہ دارگ به بیت.
🔹 کارگس ءُ کارجاهاں بائد «کلینک» داشته به انت
زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ وتی هبرانی گڈسر ءَ گۆں اشاره به مهندس حبیبالله هاشمزهی، جکیگور ءِ سیمان تیس ءِ اداری ذمهدار ءِ بێرانی ءَ گوشت: ماں گوستگێں هپتگ ءَ مهندس حبیبالله هاشمزهی، جکیگور ءِ سیمان تیس ءِ اداری ذمهدار دل اۆشت ءِ سوب ءَ نادراھجاہ ءَ سر بیگ ءَ پیسر بێران بوت. ما وتی دلپدردی ءَ گۆں خدامرزی ءِ کھول ءُ سیاداں پێش کن اێں.
مولانا عبدالحمید ءَ کارگس ءُ کارجاهانی ته ءَ کلینک ءِ نه بوھگ ءِ سر ءَ اێراد گپت ءُ گْوشتء: بژن انت که مئے ملک ءَ لھتێں چیزاں که دنیا ءِ ته ءَ هست انت کمار کنگ نه بنت. پچے ماں یک مزنێں سیمان ءِ کارجاه یا دگه همے وڑیں کارجاهانی ته ءَ کلینک یا آمبولانس مه بیت که اودا بازێں مردمے کار کنگ ءَ انت ءُ آگاں کسے پێشامدے ءِ آماچ به بیت آ اودا سر پایی علاج به بیت؟! وھدے که کارگس ءُ کارجاهاں بازێں زرّے ھرچ کن اَنت، گڑا جان سلامتی ءِ وزارت اے کارگس ءُ کارجاهان ءَ هج به کنت تاں په سر پایی علاج ءَ ھاسیں کۆٹی داشته به انت ءُ اے بابت ءَ هرچ به کن انت.
چمشانک