«توحید ءِ نێمگ ءَ دعوت دیگ» سجهێں آسمانی ئێں کتاب ءُ پیغمبرانی هوارێں دعوت انت

سنی‌آنلاین| مولانا محمدیوسف رحیم‌یارخانی، ایالت پنجاپ رحیم‌یارخان ئِے شهر ءِ «جامعه عثمانیه» وانگجاه ءِ سرمستر ءُ شه پاکستان ءِ زبردستێں علمی ءُ سیاسی ئێں شخصیتاں ماں زاهدان ءِ جمعه نماز ءِ دیوان ءَ (13 اسفند 1400/ 4 مارچ 2022) سکّ سۆگه ئِے کرت که عبادت خاص په الله ءَ بیت ءُ همےپێم «توحید ءِ نێمگ ءَ دعوت دیگ» ءَ را شه سجهێں آسمانی ئێں کتاب ءُ پیغمبرانی هوارێں دعوت ءَ زانت ئِے.

په سنی‌آنلاین ءِ سرهال ءَ مولانا محمدیوسف رحیم‌یارخانی که به اردو په زاهدان ءِ نمازوانۆکاں هبرے کرت، پد شه اے آیت ءِ وانگ ءَ: «قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» [آل‌عمران: 64]  درشان ئِے کرت: الله پاک ءَ انسان ءُ جنانَ جۆڑ کرت ءُ مولءُمراد شه جۆڑێنگ ءَ الله ءِ عبادت ات. پهکێں پیغمبراں هم په همے واست ءَ دێم دیگ بوت انت. الله پاک درّائێنیت: «وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ» [انبیا: 25]. سجهێں پیغمبران دێم دیگ بوتگ انت تاں مردمانَ گۆں توحید ءُ الله ءِ عبادت ءَ درستی کن انت، البت گۆں اے دگری ءَ که هر پیغمبرے په وتی راج ءَ دێم دیگ بوتگ، بلێں واجه رسول الله صلّی‌الله‌علیه‌وسلم په دنیا ءِ تیوگێں مردماں دێم دیگ بوتگ، هماپێم که الله ءِ پاکێں کلامے تها هست: «قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا» [اعراف: 158]. پمێشا مهتر رسول الله صلّی‌الله‌علیه‌وسلم ءَ جِنّ ءُ انسانانَ ءُ حتا آوانَ که آسمانی ئێں کتاباں چۆ تورات ءُ انجیل ءِ واهند بوتگ انت، هم دعوت ئِے داتگ.

آ واجه ءَ وتی هبرانی دێمتر ءَ گۆں استناد به سوره آل‌عمران ءِ 64می آیت ءَ درشان ئِے کرت: توحید ءِ نێمگ ءَ دعوت دیگ که واجه رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وسلم آ نێمگ ءَ دعوت داتگ، نۆکێں دعوتے نه انت، بلکه سجوێں آسمانی ئێں کتاب ءُ پیغمبرانی هوارێں دعوت بوتگ.

مولانا محمدیوسف گێش کرت: عبادت ءِ بزانت اێش انت که نذر، خیرات ءُ صدقه، جهاد ءُ هر عبادتے که الله ءَ آیرا په وت خاص کرتگ، باید په الله ءِ رضا ءَ کنگ بیت. جایز نه انت که انسان عبادتے را که خاص په الله ءَ انت، په ابید چه الله ءَ کنت ئِے؛ آ ابید شه خدا چه پیغمبر بیت یا ملائک یا یکے شه الله ءِ ولیاں.

آیی گوشت: الله پاک ءَ درّائێنتگ: «وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا» [جن: 18]، مسیتاں الله ءِ انت؛ بزاں پهکێں سجدهاں، سجده ءِ جا ءُ سجده ءِ اعضا الله ءِ انت ءُ نه باید گۆں سجده ءِ اعضا ءَ ماں سجده ءِ جاها په ابید شه الله ءَ سجده بیت. شه ام‌المومنین بی‌بی عایشه رضی‌الله‌عنها ءَ نکل بوتگ که مهتر رسول الله صلّی‌الله‌علیه‌وسلم ءَ ماں وتی زند ءِ گڈی دماں، مرض وفات ءَ درّائێنت ئِے: «لَعَنَ اللَّهُ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى اتَّخَذُوا قُبُورَ أَنْبِيَائِهِمْ و صالحیهم مَسَاجِدَ»؛ الله پاک یهودی ءُ مسیحیانَ پێٹ کنت که پیامبر ءُ نێکانی قبرانَ سجده‌جا جۆڑ اش کرت. پرےواست ءَ واجه‌کارانی حرمت ءَ دار اِت، بلێں بس په الله ءَ سجده کنت، پچےکه سجده په ابید چه الله ءَ روا نه انت.

شیخ‌التفسیر مولانا محمدیوسف رحیم‌یارخانی گێش کرت: لهتے مردم شه قبرانَ لۆٹ انت که آوانَ زهگ ءُ اولاد دےانت ءُ مشکلان اش حل کن انت، درحالےکه آ که قبرانی تها انت، نه تهنا شه شمے مشکل ءُ جاور ءَ ناسهی انت، بلکه شمے توار ءَ همَ نه اشکن انت.

آیی وتی هبرانی دێمتر ءَ گۆں اشاره به حضرت عزیر علیه‌السّلام ءِ داستان ءَ ماں سوره بقره ءِ 159می آیت ءَ درشان ئِے کرت: حضرت عزیر علیه‌السّلام ءِ داستان ماں قرآن ءَ بیان بوتگ که الله پاک ءَ آیرا موت دات ءُ اے صد سالے تها وڑوڑێں پێشامد چۆ شپ، رۆچ، هور، گوات، سردی ءُ گرمی پێش آت، بلێں حضرت عزیر شه هچ کجامی سهی نه ات، آ حتا شه وتی جندے جاور ءَ هم سهی نه ات. پرێشی وهدےکه کسے شه وتی جندے جاور ءَ سهی مه بیت چۆن توانت آدگرانی مشکلانَ حل کنت؟!

رحیم‌یارخان ءِ جامعه عثمانیه ءِ سرمستر ءَ گێش کرت: الله پاک وتی پیغمبر ءَ گوش ایت: «قُلْ لَا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ وَلَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ ۚ» [اعراف: 188] پمێشا نفع ءُ ضررے مالک تهنا الله انت. الله تعالی درّائێنیت: «وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مَا يَمْلِكُونَ مِنْ قِطْمِيرٍ» [فاطر: 13]، هما کسان ءَ که شما توار پر جن ات ابید چه آیی ءَ، مالک نه انت به مقدار نا ءِ گڈگ ءِ سرے پۆش ءِ.

مولانا محمدیوسف رحیم‌یارخانی وتی هبرانی گڈی سر ءَ درشان کرت: الله پاک ءَ ماں قرآن ءَ یک رهبند ءُ کانودے بیان کرتگ ءُ درّائێنیت: «وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَنْ لَا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَنْ دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ» [احقاف: 5-6] و کئے انت زیات‌تر گمراه چه هما کس ءَ که توار پر کنت ابید چه خدا ءَ هنچێں کسے ءَ که توار ءِ جواب ءَ نه دنت داں رۆچ قیامت ءَ ءُ آیاں سهی نه انت چه آیانی تواراں. و وهدےکه مچ بنت مردم آ بنت دشمن په آیاں ءُ به آیانی عبادت ءَ انکار کن انت.

دعا کن ات الله پاک ما پهکانَ دینے صحیحێں فهم ءَ دنت.