شه واجه فضیل ابن عیاضا روایت بوتگ که آئیا گشتگ: یکّ واجهکارے په من بیان کرتگ که یکّ بے وسے گوں کمّکے پژما که گوں آئیا هور ات، شه گسا ڈنّ درکپت ؤ آ پشمُکانا په یک درهمے بهائی کرت که گوں آواں یک کمّکے آرت گیت، آ شه دو مردکِ کنکّا گوست که گوں وت أڑ ؤ چڑ (جنگ و دعوا) اتنت، هر گُجام ایدگرِ زنچکا (یقعه) سکّ لچتگت ؤ کشّی کرت. آیی سوج کرت چون بوتگ پچے ایرنگ گوں وت مٹ ؤ میل (درگیر) اِت؟
مردماں په آئی گشت: که آ دوکین په یک درهمے سرا گوں وت جیڑه ؤ جکڑا (جرّ و بحث) کننت، آئی وتی درهمُکا آوانا دات ؤ دِدین (درحالی که) که دگه درهمے گوں آئی گوں نهت دیما وتی لوگا تچان بوت.
وهدے که وتی جنینے گور ؤ پهنادا سربوت. آ اتفاقے که په آئی پیش یهتگت په آئی پوڑی دات.
آئیِ زالک اُستات ؤ چنت ٹُکّرُک (تکّه) شه گسِ کوهنگین ازبابا مڈیان (وسائل) ودی کرت ؤ وتی جودا داتی که بازارا بارت ؤ بهائش کنت. مردکا آ چنت ٹُکّرک په بازارا برت ؤ مزنین ادارے بازارِ ایسر ؤ آسرا چلنڈت (راه میرفت)، اپسوز ؤ هزار ارماں که آوانا کسے نزیت، همے دما که گمے دلے سرِ لیٹتگت، گوں یک مردکے ماں ات ؤ هم کرّ بوت که ماهیگے بودارین گوں آئی گون ات ؤ آئی جار جت کے اے ماهیگا شمّن په کمّین کیمتے گیت.
اے واجهکار ماهیگے واهندا توار کرت ؤ گوشتی: تو چیزی دارے که بها نبوتگ منم چیزے داریں که آئرا کسے نزنت ؤ نزوریت، تباری تو وتی ماهیگا گوں منی کوهنگیں مڈیکاں بدلا کنے؟
آ واجهکارا وتی کوهنگین ازبابانا گوں آئی بوداریں ؤ گندگین ماهیگا بدل کرت ؤ دیم وتی دوارا رهادگ بوت ماهیگا وتی گسا آورتی ؤ وتی جنینی گشت: بُست جنک ؤ اے ماهیگا پچ که همّے لاپ شه گشنا گورّ گورّ کنت. زالک اُستات که ماهیگا پچیت وهدی که ماهیگے لاپا تلی دات ناگمانا چمّے په بلخوکیں (درخشان) جواهری کپت که شه ماهیگے لاپا ڈنّ سِٹت (افتاد)، جنک وتی مردا توار کرت، زهگانی پسّ بیا ؤ اداں سیل کن، شه ماهیگے لاپا چیزے درکپتگ که شه مُرگِ هامرگا گونڈتر انت ؤ په منی زِردا کدرِ کپؤتے هامرگا ٳنت.
مردکا گشت:آئرا په مّن پیش دار، پدا که آئرا دیستی هبکّه ڈول بوت ؤ دیم په وتی جنین کرتی ؤ گشتی: په منی گَت ؤ منّا که اے یکّ دُرّ ؤ جواهرے انت.
زالکےگشت: تباری(آیا) ایشی کیمتا زانے؟
مردکا گشت: نه من نزانیں ولے یک واجهکاریا جاه کاریں که ایشی کیمتا جوان زانت، مردکا جواهرا زرت ؤ دیم په زرگرانِ بازارا تچاں بوت. وتی سنگتے کَشا که زرگرے ات شت ؤ پد شه سلام ؤ ڈسّ ؤ پار(حال و احوال) آئی کنکّا نشت، گوں آئی په گپّ ؤ هبرا لگّت پدا آ دُرّا شه وتی کیتوا دری کرت ؤ گُشتی: اوه منی براس تو سیل کن ایشی کیمت چنکس ٳنت؟
آ مردکا باز چارت ؤ گڑا گشتی: اے بے مٹین جواهری انت من تا هنّون چو ایشیا ندیستگوں، من ایشرا شه تّو په چهل هزار درهما گریں، اگه بلوٹے تئی زرّا همے هنّون دئین ؤ اگه تئی دلِ کشّیت که شه ایشی گیشتر تئی گیرا بیئت، تو برو پلان مردمےئا پچے که آ ایشی بابتا ترا گیشتر زرّ دنت ؤ منی زرّجلّے (گاوصندوق) تها شه اے چهل هزار درهما گیشتر نهنت.
واجهکار آدگه زرّگرِ کرّا شت ؤ آئی اے دُرّ ؤ جواهرا اورت سیل کرت ؤ گڑا گشتی: من ایشرا شه تو هشتاد هزار درهما زنیں، ولے اگه تئی دل په گیشترا اؤمان کنت پَلان واجه زرّگرِ پهنادا برو که اودا گیشتر کرزیت ؤ منی زرّجلِّ تها شه اے هشتاد هزارا گیشتر نهنت.
واجه کار دوارگ دگه جواهر بها کنوکے کرّا شت، آ زرگرا که ایشرا دیست گشتی: من شه تو ایشرا په صدؤبیست هزار درهما گریں ؤ دگه گراکے من درست نکنیں که ایشی بابتا ترا شه مّن گیشتر زرّ بدنت، اے هما شرّترین کیمت انت که من ترا گشتوں.
واجهکار راضی بوت ؤ جواهرا بے مٹیں په صدؤبیست هزار درهم بهائی کرت ؤ دوازده پیلک زرّا بڈی کرت ؤ دِدیں آتک په گسا که دپی شه گلا مُٹَ نبوت.
همے که په وتی گسا سربوت، پنڈؤگرے دیستی که گسِ دروازگِ دپا اوشتاتگ ؤ پنڈگی کنت، اے واجه کارا وتی کسهئا په آئی پوڑ (توضیح) دات ؤ گشتی: بیا گوں من گسِ تها پتریں، پنڈؤگر(گدا) گوں آئی گسِ تها پترت، واجهکارا گشت: اے زرّانی نیما په وت زور، پنڈوکا شش پیلکا زرت ؤ شه گسا ڈنّا شُت.
ادارُکے نگوستگت که پدی برترّات ؤ گشتی: اوه ایمان والا ! بیا وتی زرّان بگر من نه پنڈوکیان ؤ نه گریبے . منا تئی مزنین رودینوک دیم دات که بابتِ یک درهما ترا بیست قیراط داتے ؤ منا دیمی داته که اے زرّے که ته هنّون آئرا گپتے اے یک قیراطے انت ؤ نوزده قیراط دگه پتئی گُڈسرا چیر داتگ بوتگ.
واکی که انعام، شرّیں عملے ؤ بے وسانی دستِ گرگ ؤ آوانی ڈُبّه زوری (ذمّه برداری) کنگ باز ٹؤهین کارےانت. پدا هر گجام شه مشما نبائد وترا دم برّتگ(سُست) ؤ جانگراں(کاهل) بکنت ؤ شه اے ڈؤلین عملا پش کپیت، آ گونڈیں جؤانین عملے ئا کسان مزانت ؤ په آئی کوشست ؤ جهد بکنت. پد شه اے کسه ئا مسلماں جوانین هما ٳنت که هما چیزیا که په وت شرَّ زانت آئرا په وتی براسِ مسلمانا شرّ بزانت.
لبزانی رد:
ڈنّ : بیرون
کنک،کرّ ّ: کنار
اڑ : اختلاف
اڑ ؤ چڑ: اختلاف و دعوا
زنچک : یقه
لچّت: چسپید
مٹ ؤ میل :در گیر
جیڑه ؤ جکڑا:جرّ و بحث
ددئن، گلائش : در حالی که
زالک : زن ،خانم ،همسر
ٹکّر : تکّه ،قطعه
مڈّی : اسباب وسائل خانه
چلنڈتن : ویل گشتن
ارمان : افسوس
لئٹتن : غلطیدن ، مستولی شدن
بست، پادا : بلند شو
بلَخؤکئن،تپوکئن : درخشان
سٹتن : پریدن ، جست زدن
لاپ :شکم
پڈّ : بالای شکم
آهمرگ: تخم مرغ
کپؤت : کبوتر
زرد: خیال، گمان
هبَکّه ڈؤل: شگفت زده،متعجب
جنئن : زن،همسر
تبارے،بارے: آیا
تچان بوت: روان شد
زرگر: طلافروش،جواهرفروش
ڈسّ ؤ پار: حال و احوال
زرّجلّ : پول دان، گاو صندوق
پهناد: نزد، کنار
بڈّی کرت: به پشت گذاشت
پنڈؤگر،پنڈؤک: فقیر، گدا
پؤڑداتن:توضیح دادن بیان کردن
رؤدئنوک: پرورش دهنده
ڈبّه زوری: ذمه واری
دم برّتگ: سست ،ضعیف
جانگران: کاهل ،تنبل
کسان : کوچک
چمشانک