ظلمِ لوار شعرے که واجه مولوی محمد آسکانیا پر بستگ. مں اِے شعرا مے دور ؤ زمانگِ اسلامی ملکانی سکّیں جاور ؤ حالات بیان کنگ بیتگنت.
پــدا ظـلمِ لـواراں سـركـنانأنـت
گلأنت دژمن، مسلماں ماں گمانأنت
زمـیں رنـگزرتـگ إچ زوراںسـریّا
گـْوشے نـام عـدل ؤ انـصافے نـزانأنت
بـچــار افـغان ؤ بـوسـنی، ســوریــا ئا
درسـتـاں ظـلمِ آسِ تـه سـچـانأنت
بچـارقدسا گـوں پاكستـان ؤ بغداد
كـه إے پهكاں په دستِ ناشرانأنت
أو زوراكـــاں شمـارا شـرجوابإنت
مے ورنا چه هـرجـا جـهجـنـانأنت
ندیتگ هچ برا دوراں چشٻں ظلـم
نـهـن انســاں وروكـیں رسـتـرانأنـت
هلاهوشإنت مسلماں براتِ هونا
بـچـار سـیادیِ تـاما چـوش برانأنت
حكومـت پشكپتإنت كفرِ گونا
بـلے بـادگیراں ظـلمے هـچ نـمانأنت
قیـامـت ظـلـما كـاریـتن تـهـــاری
مـاں آرو ظــالــماں بـژبـش وران أنت
وتا سـمـبال چه زلمانے سـحرگال
كــه هـاونـدے درا یـكـسر روانأنـت
مورغم گـراں مـكن هچبـر وتی دل
كـه إے زوراںسـری یـكـیں دمانأنت
لچهكار: محمدآسكانی
چمشانک