حضرت عمرا وتی دیوانِ مردماں یک مردے بابتا جست کت که باریں کسے زانتی؟
یکے پاداتک و گوشتی: واجه، من آییا پجاهکاراں.
واجهها جست گپت: بلکیں تئی همساهگ اِنت، پچے همساهگ، همساهگا وش زانت.
گوشتی: ناں.
عمرا گوشت: بلکیں گوں آییا همسفر بوتگَی، پچے که سفرِ تها مردمِ اصلی رپتار و کردار جاه کاینت؟
مردا گوشت: اے هم نبوتگ.
واجهها گوشت: گڑا تو گوں آییا سوداگری کتگ، پچے که مال هم مردمِ اندرا پدّر کنت؟
پسویی دات: ناں.
عمرا جست گپت که هتمن تو آییا مسیتا په نمازِ وانگا دیتگ؟
گوشتی: هو واجه.
گڑا امیرالمونینا گوشت: بنند، تو آییا نزانَی.
جیهو، حضرتا زانت که بیت کنت مردم دینِ جامگا مسیتا ایر بکنت و ڈن چه مسیتا مردمانی مالا بوارت و په آیانی آبروِ ریچگا هچ پرواه مکنت.
واجهها مالوم اَت که ریش، دزدانی سنگر هم بیت کنت و هر چادرِ تها، پاکدامنیں جنیں نیست.
آییا زانتگ اَت که مسواک یک سوهانے بیت کنت که گوں آییا دنتاناں تیز بکنین و یکادگرِ گوشتا بوریں.
حضرت عمرا زانت که په مکارین و حیلهبازیں مردما نماز وشیں نمااے بیت کنت و حج هم په یک بدیں مردیا، شوکیں عبااے بیت کنت.
آییا باور کتگ اَت که اگاں دینداریِ اثر مردمِ رپتار و کردارِ تها گندگ مبیت آ بیهوده اِنت.
اندونیزیایِ ملک گوں جنگاورانی زهماں گرگ نبوت بلکه مسلمانیں سوداگراں گوں وتی نیکیں رپتار و امانتداریا، اے ملکِ مردمانی دلانی توکا اسلامِ دوستی آرت.
آیاں وتی جنساں گوں دینا بها نکت پمشا مردماں آیانی دین دوست بوت و گوشت اِش: جی بات اے دینا!
دروگیں ایمان چه پدّریں کفرا بدتر اِنت و هر دوئینانی سرانجام سیاه اِنت.
الکاپیں دینداریِ سنگ، چتور رپتار کنگ گوں دگران اِنت.
اگاں مردماں، دینداریں تاجر و بےدینیں تاجرِ پرکا مزان اَنت، آ دینداری چه درد وارت؟
اگاں په جنینا، دیندارین و بےدینیں مردیں یک ببنت و همے پیما برعکس گڑا اے دینداریِ ارزش چی اِنت؟
مزنیں مصیبتے اگاں مئی حجِ برورد بس نا و زمزمآپ و چینِ جوڑکتگیں جانماز ببیت.
اپسوز انت که مئی روچگِ ثمره، بس سمبوسه و روحافزا ببیت.
گریوگِ جاه انت اگاں مئی نمازاں بس ورزشی حرکت ببنت و دلا هچ بهرے مرسیت.
دینداریِ شکل و صورت باز ڈولدار اِنت، ما په وتی دینا پهر بندیں بلے عیب ادا اِنت که دینِ صورت مئی گورا هست بلے چه دینِ اندرا ما را چیزے گون نیست.
اسلام که شپانک و شوانگانی، سروک و رهشون جوڑ کت، آیانی سربُر و صورتی تبدیل نکت بلکه آیانی اندر و دلِ تها تبدیلی آرت.
ابوجهل و ابوبکرِ جامگ یکے اَت، امیه بن خلف و عبدالله بن مسعودِ ریش یک اندازه دراج اَت؟ عتبه و خالدِ زهماں هر دو آسن اِتنت. شکل و صورت یک پیم اَت بلے دلانی توکا پرک هست اَت، اندر اِش یک نه اَت.
نی زانتیں که دین چما چے لوٹیت؟ عبادت و بندگی لوٹیت، بلے عبادتا مزنین و گشادیں مانا و مفهومے هست.
هر گپتار و رپتارے که اللهها دوست بببیت و پسند بکنت، اشیا گوش اَنت: اسلام.
رجانکار: محمد آسکانی
چمشانک