مروچی :سه شنبه, ۲۹ اسفند , ۱۴۰۲

شعر؛ بیا همبل

شعر؛ بیا همبل

بیا ھمبل و بیا ھمدل و بیا ھم سر و ھمکار
گالانی رزیناں پتّو، گُلکار و چکنکار

گال بُنگش و گال آسر اِنت بودشتِ بھارے
گوں گالیا پدا مُرتگیں ھر دَھل کنت تیجار

بُنگیج کناں ناما ھما بُنگشِ گالے
ھمگْرنچ اِنت “ھمے گال” گوں بے دروریں گالار

دلگوش بکن، گوش بدار، بْوان گوں ناما
گوں ناما جھاں پَروریں، مھران و پھِل کار

ساڑاھگ خــُدا کرز ایت جھانانی جھانے
رودینوک اِنت، بے کچّھیں بکشوک اِنت و مھرار

مُزّ روچِ گھیں واجہ اِنت بے جیڑہ و بے تْران
تئی ھزمتا دست بستگ، کُمکِّ تئی واستار

تچکیں راہ و راھبند مئے رھدربریا کن
آیانی راہا کہ تئی مھر بوتگ اَنت گنجّ گْوار

آیانی راہا اِنّاں کہ زھر اِش سرا ساھیل
نَے کہ راہا آیانی کہ وت گار اَنت و گُمسار


چمشانک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *