تمایل به زیبایی و جمال در فطرت انسان به‌ ودیعت نهاده شده است و دین مقدّس اسلام این تقاضای طبیعی را لحاظ نموده و آراستگی را برای همه مردان و زنان مشروع دانسته است. همچنین فطرت و ویژگی‌ زن را نیز در نظر گرفته است، ازاین‌رو بعضی از زینت‌ها و لباس‌ها را كه برای مردان […]

تمایل به زیبایی و جمال در فطرت انسان به‌ ودیعت نهاده شده است و دین مقدّس اسلام این تقاضای طبیعی را لحاظ نموده و آراستگی را برای همۀ مردان و زنان مشروع دانسته است. همچنین فطرت و ویژگی‌ زن را نیز در نظر گرفته است، ازاین‌رو بعضی از زینت‌ها و لباس‌ها را كه برای مردان حرام كرده مانند لباس ابریشمی و زیور‌آلات و طلا، آنها را برای زنان مباح دانسته است. البتّه اسلام بعضی از انواع آرایش‌ها را كه خارج از فطرت و موجب تغییر در آفرینش خداوند و گرفتار شدن در دام خودپرستی است، حرام نموده است؛ زیرا چنین آرایش‌هایی از جمله ابزارهای شیطان در جهت فریب و گمراهی انسان‌ها است. همان‌گونه كه در قرآن كریم می‌خوانیم: «لآمرنّهم فلیغیرنّ خلق ‌الله»[نساء: 119]؛ [شیطان پس از طردشدن از بارگاه الهی گفت:] به ایشان (انسان‌ها) دستور می‌دهم تا آفرینش خدا را دگرگون ‌كنند.