شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، ماں زاهدان ءِ جمعه نماز ءِ دیوان ءَ (19 خرداد 1402/ ژوئن 2023) ایران ءِ استمان ءَ را چۆ یک کشتی ءِ مسافران زانت ءُ گوشت ئِے اے استمان شه بازێن درد ءُ مشکلانَ نال ایت ءُ آیی نالگے بند کنگ «دردان علاج» ءُ «مشکلانی رندگیری» شه ملک ءِ کارمسترانی نێمگ ءَ انت.
🔹تا آ زمان ءَ که دردانَ علاج مکن ات استمان ءِ نالگ ءُ توار بند نه بیت
په سنی‌آنلاین ءِ سرهال ءَ شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید درشان کرت: لهتے شه مردمان شه ما امێت کش انت. البت هر انسان ئے پکر ئے دار ایت. ما هم بن‌گپانی سر ءَ پکر کرتگ ءُ اے آسرات ءَ رستگ اێں که ما پهکێن ایران ءِ استمان یک کشتی ءِ مسافر اێں. ماں اے کشتی ءَ که ایران ءِ استمان ءُ کارمستراں سوار انت، بےوس ءُ وسی ءُ وڑوڑێن پاٹی ءُ راج ءُ مذهب ءُ مسلمان ءُ بےدین ءُ رنگ رنگێن پکر ئے مردم سوار انت.
واجه ءَ گێش کرت: اے که لهتے شه مرمانَ گوش انت هبر مه بیت یا هبراں تردند مه بےانت، راست انت که هبران ملایم بےانت بلێن کارمستراں اے چیز ءَ زان انت که وختے اے کشتی ءِ مردماں درد دار انت ءُ شه درد ءَ نال انت ءُ کوکار کن انت؛ کارنشت ءُ پوریاگر ءُ کارمند ءُ وانێنۆک ءُ کاسب ءُ باپار کنۆک ءُ نظامی ئاں نال انت ءُ اے نالگ هم شه درد ءَ انت، منی نالگ هم په مردمان انت. من په وتی جندے مشکلانَ نه نال آں، بلکه په استمان ءِ مشکلان نال آں. نالگ سببَ بیت که درد کمتر بیت.
زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ تچکاتچک گوشت: درّێن کارمستراں زان انت که اے نالگ په مردمانی دردان انت ءُ تاں وهدےکه ایران ءِ مردماں درد داشته بےانت اے نالگ بند نه بنت. استمانے که مزنێن زر ءُ امکاناتے واهند بیت، بلێن گشنگ بیت ءُ زَر ئِے بےارزشت بیت ءُ کارءُبار ئِے خراب، گڑا نال ایت. تاں وهدےکه شما دردانَ علاج مه کن ات استمان ءِ توار بند نه بیت. اے نالگاں پرێشی انت که کارمستراں بُشکن انت.
واجه ءَ گێش کرت: آوانی باروا که ماں اے نمازجاه ءَ شهید بوتگ انت، انگت کارے نه بوتگ. البت که پرونده جۆڑ بوتگ ءُ قاضیاں گلائێش انت ءُ لهتێن پرمان شه مزنێن کارمسترانی نێمگ ءَ هم بوتگ، ما را امێت هست که رندگیری بےانت، بلێن زوتێن رندگیری ءَ امێت دار اێں. آمید ءِ اێر دارگ ملک ءِ تها اشکام ءُ ترهگ کار ایت.
🔹تهے سیاستانی ڈگلێنگ شه ڈنے سیاستانی ٹگلێنگ ءَ مهمتر انت
مولانا عبدالحمید وتی هبرانی دێمتر ءَ گوشت: ایران ءِ استمان رسمءُرواج ءِ واهند انت. اے استمان جنگ ءُ رڈی ءَ نه لۆٹ ایت. البت آوان که گۆں ما جنگَ کن انت، بائد شه وت دێمپانی کن اێں، اے استمان ءِ لۆٹ انت که گۆں تیوگێن استماناں جوانێن رهوت داشته به ات. نون ما گل اێں که اے باروا چنکه جوانێن گام زورگ بوتگ، بلێن انگت دورێن راهے دێم ءَ انت. ما گل کن اێں که شه نوکێن سلاحاں دێمدراییَ بیت، بلێن ما وهدے گێشتر گلَ کن اێں که مردمانی لاپ سێر بیت؛ مردمے که هررۆچ ماں دگاں کوکار کن انت پرێشان انت. آوان که برزگ ءَ نشتگ انت شه هلک ءُ شهرانی کرّ ءَ سهی نه زان انت.
واجه ءَ ٹکاٹک گوشت: ما گوش اێں که تهے سیاستانَ ٹگلێن ات، اے رۆچان ڈنے سیاستانی باروا هبر هست، بلێن پچے تهے سیاستان نه ٹگلێن ات؟! شه ڈنے سیاستانی ٹگلێنگ ءَ تهے سیاستانی ٹگلێنگ مهم تر انت. ایران ءِ استمان ءِ ساتگ شه دگه استمانانی ساتگ ءَ مهم تر انت. ما پهکان بائد همدست به اێں ءُ ایران ءَ آباد کن اێں. گهترێن سیاست همێش انت که ایران ءِ استمان سێر ءُ وشنود بیت. من اے سیاست ءَ نه من آں که دگه استمانانَ مدت کن اێں ءُ وتی استمان ءَ نادلگۆش کن اێں.
🔹پرّام کن آں که «مذهبی سسا» جواب نه دنت ءُ یک پاٹیَ نه توانت ملک ءَ په جوانی راه بارت
زاهدان ءِ آدێنگ ءِ امام ءَ گوشت: ماگوش اێں که ایران یک پاٹی ءُ راج ءُ مذهب ءُ حتا تهنا اسلام ءِ ملک نه انت، بلکه هر چنکه ایرانی گۆں هر مذهب ءُ دینے که ادا زندَ گوازێن ایت شه اے ملک ءَ ونڈ دار ایت، پمێشا یک پاٹی نه توانت اے ملک ءَ په جوانی راه بارت.
واجه ءَ گوشت: من اے گپ ءَ پرام کن آں که مذهبی سسا ملک ءِ راه برگے تها بےپۆک انت. اگاں اهل‌سنت گت کن انت که اے ملک اهل‌سنتانی انت یا شیعه گت کن انت که اے ملک شیعه ئانی انت، اے ردێن سسا ئے. بائد په تیوگێن انسانان ءُ برزتر شه مذهب ءَ پگر کن اێں. بائد په تیوگێن انساناں ءُ په پهکێن ایران ءِ مردماں پگر کن اێں ءُ شه ایران ءِ پهکێن مردمانی وسیاں کار گرگ بیت. اگاں من شمے جاگه ءَ بوتێن آں شه وتی صندلی ءَ اێر کپت آں ءُ مردمانی کرّ ءَ اۆشتات آں ءُ مردم ءُ مزن سسائانی گپ ءُ اراده ئان منّ ات آں.
چمشانک