سنی‌آنلاین| چهبار، کنارک ءُ قصرقند ءِ جهگیر ءَ ماں یک بهرے شه وتی گلگدار ءَ گۆں «هم میهن» رۆتاک ءَ به زاهدان ءِ هۆنێن جمعه ءَ اشاره کرتگ ءُ مردمانی دیدانک ءُ لۆٹانَ پد شه آ پێشامد ءَ درشان ئِے کرتگ.
معینالدین سعیدی ماں گپءُتران گۆں آ رۆتاک ءَ که (یکشمبی 17 اردیبهشت 1402) ءَ شنگ بوتگ، گوشتگ ئِے: 8 مهر 1401 ماں سیستان ءُ بلۆچستان ءِ راجدپتر ءَ هاسێن رۆچے که «هۆنێن جمعه» گوشگ بیت. منی باور اێش انت که پد شه آ رۆچ ءَ هچ چێز ماں استان ءَ دێمے رنگ ءَ نه انت. استان ءِ دێمروی شل بوتگ ءُ لس مردمانی زردآں ٹپی بوتگ انت.
آیی گێش کرت: پد شه آ پێشامد ءَ مردمانَ بهتام اش جت ءُ آوان «وت‌مستری لۆٹ» گوشگ بوت انت. اے بهتام ءُ گپاں مردمانی ٹپانَ آزگ کرت. اے باز رڈێن گپے ات که گوشت اش: «لهتێں بیمکار ءَ کلانتری ءِ سر ءَ ارش کرتگ!»
🔹ما شه سرکار ءِ سرۆک ءَ لۆٹ ات که استان ءِ مردمانَ دلتسلایی دنت؛ بلێن هچ کارے نه کرت ئِے
سعیدی گوشت: الم پێسرے کارمستراں چۆ استاندار ءَ اے بابت ءَ میاریگ بوتگ انت. تهے کارانی وزیر استان ءَ آت ءُ گپءُترانے کرت ئِے، استان ءِ رسانک ءَ یک بهرے شه آیی گپانَ شنگ نه کرت، آیی هم ردێن گپے جت که «وت‌مستری لۆٹانی» باروا ات؛ استان ءِ رسانک ءَ همایرا ٹوه کرت.
آیی گوشت: په منی گمان ءَ سرکار ءَ هم اے بابت ءَ مزنێن ردی ءِ کرت. زوت پد ءَ شه اے پێشامد ءَ من راجکماش ءَ را گوشت: «همارنگ که شه خدابیامرز مهسا ءِ مرک ءَ پد په آیی پس ءَ گوانگ ات جت ءُ دلتسلایی ات دات، سیستان ءُ بلوچستان ءِ مردمانَ هم اے ٹوهێن پێشامد ءِ بابت ءَ دلتسلایی دےات ءُ آوانَ دلجم کن ات که اے پێشامد رندگیری بیت ءُ آیی کنۆکاں سزا دیگ بےانت.» کم‌ته‌کم لس سۆگ بوتێن، بلێن هچ کارے نه کرت اش.
🔹بائد مردمانی زهرشانیانی توار ءَ بشکن ات
🔹کارے که په آ ٹوهێن پێشامد ءَ بوتگ باز کم انت
چهبار ءِ جهگیر ءَ ٹکاٹک گوشت: استان ءِ مردم سرپد بےانت که گۆں ناامنی ءَ دێمرویَ نه بیت. شه دگه نێمگے یک‌یکێن کارمسترانی اگده انت که اے پێشامد ءَ رندگیری کن انت. اے پێشامد بائد شه کانودی راهاں رندگیری بیت. پێشامد ءَ را منّتگ اش بلێن کارے که آیی باروا بوتگ کم انت. امێت دار اێں که سیستان ءُ بلوچستان ءِ مردمانی حقێں لۆٹاں منّگ بےانت ءُ هاس آ تهلێن پێشامد ءِ کنۆک ءُ امرکنۆکاں سزا دیگ بےانت.
معینالدین سعیدی گێش کرت: بائد مردمانی زهرشانیانی توار ءَ بشکن ات. کارمستراں وت ءَ هۆنێن جمعه ءِ شهیدانی دل‌دوتێن لۆگمانانی جاه ءَ به هل انت که زهگ اش په نماز ءَ شتگ انت ءُ هچ بر برنگشتگ انت. اگاں چشێن پێشامدے په کارمسترانی لۆگماناں پێش به یهتێن گڑا آوانی مارشت چےات؟ ارمان که بازێنے شه کارمستراں گمان کن انت که تۆجیل همێش انت که اے بن‌گپ ءُ مشکلانَ بےهیال کن اێں، بلێن آوان که ملک ءَ دۆست دار انت باور اش اێش انت که بائد کمک کن اێں تاں استان شه اے جاور ءَ در بیت ءُ گۆں استان ءِ امنیتی کنگ ءَ هم کارے نه بیت.
چمشانک