مروچی :شنبه, ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۳
مولانا عبدالحمید ماں زاهدان ءِ جمعه نماز ءِ دیوان ءَ:

زوتێن ووٹ‌کاری ءِ برجم دار ات ءُ لس‌مردمانی لۆٹ ءَ منّ ات

زوتێن ووٹ‌کاری ءِ برجم دار ات ءُ لس‌مردمانی لۆٹ ءَ منّ ات

شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، ماں زاهدان ءِ جمعه نماز ءِ دیوان ءَ (۱۳ آبان ۱۴۰۱) زۆتێن ووٹ‌کاری ءِ برجم دارگ ءَ گۆں میان استمانی چارۆکانی ساڑی بیگ ءَ په ملکاریانی بدل کنگ ءَ مردمانی لۆٹانی رد ءَ، لۆٹۆک بوت ءُ شه قم ءِ دینی وانگجاه ءُ ملک ءِ ذمه‌واراں لۆٹ ات که مردمانی توار ءَ که پنجاه رۆچ انت زهرشانیَ کن انت، بشکن انت.

🔹57 ءِ زرمبش په آزاتی ءَ ات

په سنی‌آنلاین ءِ سرهال ءَ زاهدان ءِ جمعه ءِ امام ءَ 57 ءِ زرمبش ءِ باروا گوشت: ماں سال 57 ءَ ایران ءِ استمان ءَ ٹوهێن جنزے کرت، بازێنے شه شما که ادا نشتگ ات، آ درگت ءَ ودی نه بوتگ ات ءُ بازێنے که آ زمان ءَ بوتگ انت، نون بێران بوتگ انت. آ زمان ءَ که ایران ءِ استمان ءَ انقلاب کرت، پاگواجهاں مردمانی دێم ءَ ات انت، استمان ءَ جنزے سبب ءَ را آزاتی زانت. آزاتی په مردماں شه هر چیزے مهمتر انت. اگاں مردم هرچیزے داشته بیت، بلێں آزاتی مه دار ایت، هچی آیرا وشَ نه بیت.

🔹ملک ءِ ٹوهترێں کارمستر ءَ هم وتی مشروعیت ءَ را شه مردمانی نێمگ ءَ‌کٹتگ

زاهدان ءِ جمعه ءِ امام ءَ حکومت ءِ مشروعیتے باروا گوشت: مردمانی جنز سۆبێن بوت ءُ مردێن ءُ جنێن ءُ واننده ءُ سۆداگراں په آزاتی ءِ کٹگ ءَ کشگ ءُ بندیگ بوت انت. زرمبش ءَ را استمان ءَ سۆبێن کرت ءُ همے استمان ءَ به جمهوری ءَ ووٹ دات. آ زمان ءَ مردماں گتَ کرت که واجه رسول الله صلّی‌الله‌علیه‌وسلّم ءِ دۆر واتر بیت ءُ عدالت ءُ برابری ملک ءَ‌ کارمرز بیت.

واجه ءَ درائێنت: پهکێن ذمه‌واراں وتی مشروعیت ءَ‌ را شه مردماں گپتگ. راجکماش ءَ ءُ پارلمان ءُ خبرگان ءِ جهگیراں هم وتی مشروعیت ءَ‌ را شه مردماں گپتگ. ملک ءِ ٹوهترێن کارمستر ءَ هم وتی مشروعیت ءَ‌ را شه همے استمان ءَ کٹتگ. ماں جمهوری‌ئێن حکومت ءَ پهکێن مردم هوار انت. بلێن ارمان که آ پێم که مردماں گت کرت که نابرابری زیان بوت ءُ پهکان برابر بوت انت، آ وڑ نه بوت.

🔹رۆچے کێت که آ وهد ءَ باز دێر بوتگ

مولانا عبدالحمید گۆں اشاره به پدرێچانی بدل بیگ ءَ ءُ حکومت ءِ ملکاریانی بےپکاری ءَ درشان ئِے کرت: من شمئے دۆزواه ءُ دلسۆچ آں. ماں گوست ءَ من شمے زر ءُ جاه ءَ نه منتگ ءُ ماں آیۆک ءَ هم اگاں تیوگێن ایران ءَ من ءَ دےات من آیرا نه منّ آں. په من همے طالبی زبر انت. بلێن شما را گوش آں که اے استمان پد ءَ نه رۆت. گۆں اے استمان ءَ ترندی مه کن ات، نند ات ءُ په وتی مشکل ءَ تۆجیلے درگێج ات. گێشترێن مردم دلگران انت ءُ شمے مشروعیت هم شه همے مردماں انت. اگاں اێشرا نه منّ ات گڑا زوتێن ووٹ‌کاری ءِ گۆں میان‌استمانی چارۆکانی ساڑی بیگ ءَ برجم دار ات.

واجه شیخ‌الاسلام ءَ سکّ سۆگه کرت: ما پهکان ایرانی اێں، چه شه سلاهبندێن واکاں کشگ بےانت یا لس مردماں، اے په ما نقصانے. ما شیعه ءُ سنی ءُ راج راج نه اێں. ما پهک یکے اێں. ما گوش اێں ایران ءِ استمان ءِ مشکل جۆڑ بیت ءُ دگه چیزے نه لۆٹ اێں. ماں چنکه ادار ءَ زاهدان ءِ کشتگاں گۆں ملک ءِ تیوگێن کشتگاں هم‌کساس بوت انت. ما لۆٹ اێں ملک شه اے گَٹّ ءَ در بیت. شما ووٹ‌کاری ءِ برجم دار ات ءُ گند ات استمان چه بدلی ءِ لۆٹ ایت، هرچی لۆٹ ات اش همارنگ کن ات. اے ملکاری ناپکار انت. من پێسر ءَ جار جت که رۆچے کێت که آ رۆچ ءَ په بدلی ءِ آرگ ءَ باز دێر بوتگ.

واجه ءَ بنیادی کانودے بدلی ءِ باروا تچکاتچک گوشت: اے بنیادی کانود 43 سال پێسر ءَ جمع کنگ ءُ منّگ بوتگ ءُ آوان که آیرا منتگ نون وت مرتگ انت ءُ دگه پدرێچے آتگ. اے کانود هم بائد بدل بوتێن، بازێنے شه اے کانوداں کهنگ انت. باز گوشگ بوتگ که اے کانودے باروا ووٹ‌کاری ءِ برجم‌دارگ بیت، بلێن ارمان که هچ کارے نه بوتگ ءُ هما 43 سال پێسرے کانود هم په جوانی کارگرگ نه بوتگ.

واجه ءَ گێش کرت: ما مدام گوشتگ که ایران ءِ مردمان گشنگ انت، مه هل ات ملک ءِ زراں ڈنّ ءَ برگ بےانت. اے زراں بائد په همے مردماں هرچ بےانت. چنکه فساد ءُ دزی ماں ادارهاں گند اێں، مردمانی زرانَ دز انت. شاباش بیت اے مردمانَ که تاں نون اۆپار اش کرتگ. نون هم که توارش چست بوتگ تۆجیل تدبیر انت. بائد مردمانی لۆٹانَ منّ ات.

🔹هۆن‌بها نه لۆٹ اێں، میاریگانَ هر جاهے که دار انت، سزا دےات

مولانا عبدالحمید زاهدان ءِ مردمانَ سۆگه کرت: مرۆچی واکے ماں مێتگ ءَ نه انت، مێتگ ءِ امان شمے دست ءَ انت. به هچ کسَے مال ءَ تجاوز مه کن ات، هرکس چش کنت شه ما نه انت؛ پچےکه اے کار شریعت ءِ خلاف ءَ انت.

واجه ءَ گڈسر ءَ گوشت: من شهید ءُ ٹپیانی باروا پێشنهادے دار آں. بازێنے شه آوانی لۆگماناں نادار انت. ما حسابے پچ کرتگ تاں وت شهیدانی لۆگمان ءُ ٹپیانَ مدت کن اێں. ما لۆٹ اێں په بندیگاں هم وکیل گر اێں. ذمه‌واراں پێشنهاد کرتگ که ما هۆن‌بها دےاێں. بلێن پرێشی که اے پێشامد ءَ را اێر اش نه جتگ ءُ آیی کنۆکانَ سزا اش نه داتگ، منی دیدانک اێش انت که هۆن‌بها مه گر اێں ءُ وت لۆکمانانَ مدت کن اێں.


چمشانک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *