هر گناهے بکشایگَ بیت، ابید شه وت‌منی ءُ غرور ءَ. وت‌پسندی ءُ مزنی شه الله ءِ هاسێں صفتان انت. هرکس وت‌منی کنت، چوناهی ءَ وت را گۆں الله ءَ ماں آیی صفتاں هۆرَ زانت. الله آ مردم ءَ که ذره ئِے وت‌منی داشته بیت به گلباگ ءَ نه بارت. پمێشا وت‌منی مه کن ات، وت را شه دگراں برزتر مه زانت. دگرانَ کم مه زان ات. مه گوش ات که من چش آں ءُ گۆں تو اێرنگ ءُ آ رنگَ کن آں یا من ءَ اے کساس وس ءُ تهک هست. وت‌منّی مه کن ات، تهنا الله انت که توانت هر کارے کنت ءُ ستا ءُ ساڑایگے لایک انت. من ءُ شما گۆں گونڈترێں ناجۆڑی ءُ دردے شه پاد ءَ کپ اێں. ما عاجز ءُ بےتهک اێں.
مروچی :پنجشنبه, ۱۵ آذر , ۱۴۰۳
چمشانک