زهگان شمے دست ءَ امانت انت، اگه آوانَ شه گونڈی ءَ په جوانی آپسله ءُ کرت ءُ اسلام ءِ نێمگ ءَ تێلانکءُ دات، الله ءِ دێم ءَ سربرزَ به ات، بلێں اگه آوانَ په جوانی آپسله ءُ نه کرت ءُ آزات ءُ هِشت تاں په شیطان ءِ راه ءَ ءُ گناه ءُ فسادے نێمگ ءَ برو انت، گڑا الله ءِ دێم ءَ سرجهل ات. پچے وتی زهگانَ زر دےات تاں بازار ءَ برو انت ءُ تَنَۆب کن انت، بلێں قرآن ءُ اسلام ءَ آوانَ یاتَ نه دےات، اے شمے اگده انت که په وتی زهگاں جوانێں نام گچێں کن ات، پچ ءُ وراک دےات ءُ دین ءِ رد ءَ آپسله اش کن ات، په نماز ءُ رۆچگ ءَ فرمان کن ات. اگاں وتی زهگانَ په سرکاری وانگجاهاں دێم به دےات پروایے نه انت، البت اێشرا زان ات که پراوانی دینداری ءُ دین ءِ هێل دیگ ءَ هم جهد کن ات. آ ورنا که قرآن ءَ یات گپتگ ءُ اسلام ءِ رد ءَ آپسله بوتگ، ماں هر کار ءُ مقامے بیت چۆٹَ نه رئوت. پِسّ ءُ ماس، وانێنۆک، استاذ ءُ مسیتانی اماماں اگده دار انت که زهگانَ په جوانی آپسله کن انت ءُ انچێں رهبندے درگێج انت تاں زهگاں هرسالے یک بهرے شه دینی مسائلانَ یات گر انت.
مروچی :جمعه, ۳۱ فروردین , ۱۴۰۳
چمشانک