معلوم نه اِنت که مئے براسان چۆن وتی زر ۆ مالانِ زکات ءَ دینت. مدام په زکاتے نه دیگا نیمۆنَ کننت ۆ گردنت که راهے ودی کننت.
زکات پِنڈگے نه اِنت، الله ئے حق اِنت شمے مالان تها. لازم نه اِنت که کسّے شمے پدا بَیت ۆ په زۆر لوٹیت که آیرا مَدَت کنِت. شما وت اگده دارت که اے حقا دیت ۆ الله ئے مالا به حق واهندان که به آوان زکات دیگ جایز اِنت، سر کنِت. آوانِ سرا منّت مه هلِّت که ما شما را کمکَ کنن، شما به وتی اگده ءَ عمل کرته. الله ئے تقدیر همێش اِنت که لهتێنے مالدار بَینت ۆ لهتێنے بےوس، تاں مسلمانانِ نیاما همدردی ۆ ذمه واری ئے هب جۆڑ بیت.
وتی زر ۆ مالانَ په ریا ۆ ناما مه دیت. جنۆزام ۆ یتیم ۆ بےوس ۆ نادار ۆ حاص دینی وانگجاهانَ بےهیال مه کنت.
مروچی :شنبه, ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۳
چمشانک