مروچی :پنجشنبه, ۹ فروردین , ۱۴۰۳

واجه مولانا عبدالعزیزِ تواضع

واجه مولانا عبدالعزیزِ تواضع

بلۏچستانا رسم اِنت که مردماں په هما دۏستی ؤ واهگے که گۏں عالمانش هست، واجهانی دستان چُکّ اَنت، بلے واجه مولانا عبدالعزیزا اِے کار پسند نکت، یکبرے گوشتی: منا دۏست نبیت که یکّے منی دستان بچکّیت.
یکّیا گوشت:‌ واجه! اگه شما را دۏست نبیت که ما وتی سرا جهل کنېں، بل که ما تئی دستان برز کنېن ؤ چکّېں.
واجها گوشت: منا هچ پېم دوست نبیت که یکّے منی دستا چکّیت.
گوشنت: وهدے که مولانا عبدالعزیز مسیت یا وتی مهمانجاه مان بیت، مردمانی عادت اَت که چه وتی جاها چِست بوت ؤ‌ اوشتاتنت، مولانایا یکبرے گوشت: منا شمئی اِے کار دۏست نبیت ؤ شما نباید چه وتی جاها پادا اِت.
واجها برے برے تواضع سرا گوشت: اگه شما بزانتېں که منی دلا چه حال اِنت، گڑا هچبر چه وتی جاها چست نبوتگ اِتت.
واجهِ تواضع سک باز اَت ؤ نلۏٹتی که وتا چه دگراں گهتر پېش بداریت، وهدے که جمعے تها واجهِ‌ تعریف کنگ بوت، واجه سک ناراحت بوت ؤ گوشتی: وهدے که یکے تعریف دیگ بیت، گوشے آئیِ گردن جنگ بیت.

سرچمگ: خاطره‌هایی از مولانا عبدالعزیز


چمشانک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *