مروچی :چهارشنبه, ۵ اردیبهشت , ۱۴۰۳

حق ‌گوشیں شاعر، مولوی عبدالحقّ حقّانی

حق ‌گوشیں شاعر، مولوی عبدالحقّ حقّانی

مولوی عبدالحق دُرّازهی معروف بہ حقّانی درمحمّدِ چُک اِنت. واجہ حقّانی مں سال 1350 ہ. ق. چہ مات بوت. حقّانی مں مستضعفېں (غریبېں) لۏگے مزن بوت. شش سالگیِ تۏکا چہ ماتِ ساهگا زبهر بوت. مں پانزدہ سالگیا وتی دینی تحصیلاتی مں خدا آبادانِ پنجگور (پاکستان) مدرسہ دینی «عربیہ اسلامیہ منبع العلوم»ءِ تها «قاضی نور محمد زامرانی»ءِ گْورا کہ چہ مزنېں عالمانِ فارغ التحصیل دارالعلومِ دیوبند ؤ پاکستانِ قاضی اَت، بنگېج کرت ؤ رند چہ مقدماتی درسانی دربرگا مں سے سالِ وهدا اراده کنت کہ چہ هندوستانِ مزنېں عالمان فایدگ بگِیرت، پمېشکا وتی تحصیلاتِ ادامہ‌ئا مہ مدرسہ دینی «مولانا ابراهیم بلۏچ» مشهور بہ «اولیاء» مں «جام ننگر» هندا شروع کنت، رندا چہ اۏداں دېم پہ دهلیا رَوت ؤ رند چہ یک سالے درس پېش مولانا حامد حسین کہ اے زمان برۏبر بیت گۏں مسلمانانی مبارزات علیه هند پہ هندوستانِ آجوئیا چہ انگرېزِ استعمارا، پمېشکا اے واجہ هم پہ عضویتِ «جمعیة العلماء هند» در کـَیت. مں سال 1363ہ ق پہ دیوبندا روت ؤ چہ مولانا حسین احمد مدنی، مولانا قاری محمّد طَیّب، مولانا اعزاز علی ؤ مولانا عبدالحقّ کشمیری فیض حاصل کنت. رندا پہ پاکستان برگردیت ؤ بہ علّتِ سیم سرانی مهر دارگا نتْوانت کہ پہ هندوستان بر بگردیت، نوں پہ وتی ملک ایران واترّ کنت ؤ نسبت بہ اجتماعی مسایل، ظالمانی ظلمِ بیان ؤ حقِّ احقاقا شعر بندیت ؤ وانیت کہ عالماں آئیِ لچّهانا پسند کننت ؤ آئیا حقّانی لقب دیَنت.
واجہ حقّانی وتی لچّه‌گْوشیا مں هشت سالگی کہ هنگت سوادے نداشتگ بنگېج کنت.
واجہ حقانیِ شعراں گېشتر پنت ؤ نصیحت، اجتماعی، اخلاقی ؤ… اَنت. واجہ در 17/4/1378 ہ ش ماں زاهدانِ نادراهجاہ «خاتم الأنبیاء» ءَ جمعہءِ رۏچا بہ علّت سکته قلبی اے کوڑه‌اېں دنیائا یلہ دات کہ آئیِ جنازہ پہ سراواں یارگ ؤ ماں جَهلېں قبرستانا کہ دېم پہ آسپیچِ راہ اِنت پہ خاک تحویل دَیَگ بوت. خداءِ رحمت آئیِ سر رگام بگْواراِیت. آمین.


چمشانک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *