وهدے که مسلماناں چه مکهءَ دیم په حبشهءَ هجرت کرت، قریشءِ مشرکاں دو نفر عبداللهبنابیربیعه و عمروبنعاصبنوائل په حبشهءَ دیم دات اَنت تا برو اَنت آیاں دزگیر کن اَنت و بیار اَنت.
اے دوئیں نفر حبشهءِ پادشاه گورءَ یهت اَنت و مکهءِ کماشانی تحفه و ٹیکیاِش پادشاهءَ پیش کرت اَنت. رندءَ گوشتاِش: لهتے چه مئے جاهل و کمعقلیں مردماں وتی دیناِش یل داتگ و شمئے گورءَ پناه اِش یارتگ. هنو مکهءِ سردار و واجهاں ما را دیم داتگ که آیانءَ پچترین اِیں. گپ، اِشاِنت که اِشاں تئی دین هں باور نه اِنت و دگه نوکیں دینے در اِش گپتگ.
گڑا حبشهءِ بادشاهءَ مسلمان لوٹائینت اَنت و گوشتی: شمئے دین چوناِیں دینے که شما په آئیءَ ایمان یارتگ و وتی قوم و راج یل داتگ؟
اے وهدی حضرت جعفربنابیطالب، پیغمبرصلیاللهعلیهوسلمءِ ناکوزهت، چِست بوت و گوشتی: بادشاه! ما یک گروهے اِتیں نازانت و بتپرست. مُردارءِ گوشتاِیں وارت. چه سیهکاری و سِلکاریءَ ما را پرواه نیست اَت. سیادیءِ رشتگاِیں بُرّ اِت. همساهگءَ مئے گورءَ احترام نیست اَت، بلکیں بَزّگ و وار اَت، زوراکانی تسلیم اَت. روزگار انچو گوزگ اَت. تا اِشی که اللهءَ مئے درمیانءَ پیغمبرے دَر چت. ما آئیءِ نسبءَ بلداِتیں و چه آئیءِ نیککاری و امانتداری و پاکیءَ سهیگاِتیں. آئیءَ ما را په توحید و یکیںاللهءِ عبادتءَ دعوت دات. فرمانی دات که چه بت و ڈوکانی عبادتءَ که ما و مئے پیرکاں عبادت کنگا اِتیں پهریز کناِیں. آئیءَ ما را په راستی و راستیںهبرءَ، امانتداری و وشرپتاری گوں سیاد و همساهگاں حکم کرت. چه هرابیں کار و هونریچی و سِلکاری و دروگبندی و یتیمانی مالدزیءَ و چه پاکدامناِیں جنینانی تهمت جنگءَ منع کرت.
ماری گوشت: تهنا اللهءَ عبادت کن اِیں و هچکسءَ گوں آئیءَ شریک مکنایں. نمازبوانیں. مالانی زکاتءَ بدئیں و روچگ بداراِیں. گڑا ما په آئیءَ ایمان یارت، آئیءِ گپ اِیں باور کرت. هما راهے که اللهءِ نیمگءَ چه آرتگ اِتی قبولاِیں کرت. تهنا الله اِیں عبادت کرت چه شرکءَ پهریزیں کرت. آچیزے که اللهءَ حرام کرتگ اَت ما حرام زانت و آ که حلالی زانتگ اَت حلالیں زانت، بلے مئے قوم مئے دیمءَ اوشتات. مار اِش شکنجه دات و مئے دیماِش گپت. لوٹاِتش ما را چه دینءَ پچترین اَنت تا ما چه یکیں اللهءِ عبادتءَ دست کشّاِیں و بتانءَ عبادت کناِیں و هراب و پلیتاِیں کاراں دست جَناِیں.
وهدے که مئے سرا فشارش یارت ما آیانی ظلمءِ آماچ بوتاِیں. چاگرد و محیطاش په ما تنک کرت. مئے دینءِ جلوش گپت. لاچاریءَ ما شمئے ملکءَ پناه یارت و گوشتاِیں شما چه دگراں گهتر اِت. هنو ما را امیت اِنت شمئے میارءَ چه آیانی ظلم و زوراکیءَ نجات کناِیں.
نجاشیءَ اے گپ په آرامی گوش کرت اَنت. رندءَ گوشتی: شمئے پیغمبرءِ آسمانی کتابءَ شما را چیزےگون اِنت؟
حضرت جعفرءَ گوشت: هو
نجاشیءَ گوشت: په منی بوان اِت.
حضرت جعفرءَ سوره مریمءِ اولی آیات وانت اَنت. نجاشی سک متاثر بوت و انچوشی گریت که چه آئیءِ ارساں، ریشی تر بوت اَنت. مسیحی ملایاں هں انچوش گریت که آیانی کتاب که دیماِش اِیر اِتنت تر بوت اَنت.
نجاشیءَ گوشت: بےشک اے گپ و حضرت عیسیءِ گپانی سرچمگ یک اِنت. رندءَ چَکّی ترّینت و دیمی په قریشءِ دیم داتگیں قاصداں کرت و گوشتی: چِست بِت و برو اِت من سوگند اِنت الله ئے که اِشاں هچبر شمئے تهبیل ندیاں و شمئے دست آیانءَ نرسیت.
سرچمگ: نبیرحمت تاکدیم 125-124
چمشانک