در حکومت و ریاست آسمان‌ها و زمین عظمت و جلال و کبریایی رب العالمین به اندازه ‌ای است که هیچ احدی بدون اذن و اجازه او نمی ‌تواند شفاعت کند. همه در برابر او گردن تسلیم خود را خم کرده‌ اند. این مطلب را در جمله بعد چنین بیان فرموده است: «مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ […]

 «لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ» (از آنِ اوست آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است.) این جمله دلیل چهارم الوهیت رب العالمین است. الله معبود بر حق است، چون که آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین وجود دارند همه آنها خَلقاً و مِلکاً و عبیداً به خداوند متعال اختصاص دارند. یعنی […]

 «لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ» (چُرت و خواب بر او عارض نمی‌ شوند.) این بخش از آیه دلیل سوم الوهیت الله سبحانه و تعالی است. در این صفت، خداوند یگانه است. چون که جمادات و نباتات با صفت خواب و چرت متصف می‌ شوند. حیوانات به خواب می ‌روند و از عارض خواب مبری نیستند.

 “القیوم”، دلیل ثانی برای معبودیت الله سبحانه و تعالی است. معنی “القیوم”، در تفسیر روح المعانی اینگونه آمده است: “القائم الحافظ لکل شیء”- یعنی نگهبان و حافظ هر چیز اوست. او به حفاظت هیچ احدی نیازمند نیست، بلکه فقط او تعالی همه مخلوقات ارضی و سماوی را از تمام رنج‌ها و بلاها حفاظت می‌فرماید. حتی […]

 «اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ» [بقره:255]

   بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِإِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ﴿۱﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ﴿۲﴾ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿۳﴾ تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ ﴿۴﴾ سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿۵﴾شروع به نام خدای بی حد مهربان و بی نهایت رحیمما آن را در شب قدر نازل […]

 در مورد سورۀ حمد بیندیش و تأمل کن؛ سوره‎ای که در میان معجزات آسمانی، گوهری یگانه است. قطعه ‎ای زیبا از مجموعه آیات بیانی قرآن.

 از مطالعه تاریخ اسلام چنین بر می‏ آید که بسیاری از گروهها و افراد به خاطر عدم آشنایی با شیوه‏های استفاده از قرآن، هنگام بهره گرفتن از قرآن، دچار انحراف شده‏ اند.

صحیفه‏های آسمانی قبل از قرآن مجید همیشه مورد تحریف و تغییر قرار می‏گرفتند، زیرا خداوند متعال حفظ و بقای آنها را به عهده نگرفته بود. بلکه این کار را به عهدۀ علمای آن زمان گذاشته بود. از طرفی دیگر نیاز بشریت به صحیفه گذشته فقط تا یک زمان معینی تعلق گرفته بود.

رسول اکرم صلی الله علیه وسلم توسط قرآن مجید و سیره و اخلاق پیامبرانه‏اش که خودش تفسیر زنده قرآن بود (کان خلقه القرآن) چنان تحول و انقلاب بزرگی در اعتقادات، افکار، اخلاق، معاشرت و اجتماع مردم ایجاد کرد که نمونه آن در تاریخ انسانی دیده نمی‏شود، و این خود یکی از معجره‏های قرآن مجید است […]