امروز :سه شنبه, ۲۳ بهمن , ۱۴۰۳

استقبال گسترده از گذشت مولانا عبدالحمید از مداح اهانت‌کننده

استقبال گسترده از گذشت مولانا عبدالحمید از مداح اهانت‌کننده

سنی‌آنلاین| دفتر امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان روز چهارشنبه (19 دی‌ماه 1403) با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید از تمامی حق و حقوق خود در رابطه با پروندۀ مداحی که به ایشان و مسجد جامع مکی زاهدان اهانت کرده بود «صرف‌نظر و گذشت» کرده است. در بخشی از این بیانیه به نقل از مولانا عبدالحمید آمده بود: «برای بنده “اصلاح” مهم است، نه “انتقام”». این اقدام مولانا عبدالحمید در مقابل اهانت و هتاکی مداح، با استقبال گستردۀ بسیاری از خبرگزاری‌های داخلی و روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی و رسانه‌ای و اجتماعی مواجه شد.

بسیاری از خبرگزاری‌ها با تیترهایی همچون «مولوی عبدالحمید: گذشت کردیم | اصلاح مهم است نه انتقام/ حضرت علی، حضرت فاطمه و فرزندان‌شان جزو مقدسات اهل‌سنت است»، «مولوی عبدالحمید: برای بنده «اصلاح» مهم است نه «انتقام»/ در پرونده اهانت مداح از تمامی حقوق خود صرف‌نظر کردم» و عناوینی مشابه، از این موضع‌گیری مولانا عبدالحمید استقبال کرده و به بازتاب تمام و یا بخش‌هایی از بیانیۀ دفتر ایشان پرداختند.
برخی از روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی و اجتماعی نیز در یادداشت‌هایی کوتاه به تجزیه و تحلیل موضع‌گیری مولانا عبدالحمید در این قضیه پرداختند.

«احمد زیدآبادی»، از روزنامه‌‎نگاران و فعالان سیاسی سرشناس کشور، در مطلبی کوتاه با عنوان «چرا مولوی می‌تواند و بقیه نمی‌توانند؟» در کانال تلگرامی خود نوشت: «چرا مولوی عبدالحمید قادر است در واکنش به توهین یک مداح به خود و مسجد و اعتقاداتش، موضعی متمدنانه و همراه با عفو و گذشت و رواداری بگیرد، اما برخی دیگر از روحانیون بخصوص بعضی از امامان جمعه جز به زبان تهدید و خشونت و انتقام و کینه‌ورزی آشنا نیستند؟»

محمود صادقی، فعال سیاسی و نماینده سابق تهران، در شبکۀ اجتماعی ایکس نوشت: «اعلام گذشت مولوی عبدالحمید از مداح هتاک تداعی‌کننده سیره‌ی کریمانه امام حسن مجتبی علیه‌السلام است. او با عمل، نه با حرف، نشان داد وحدت ملی را بر منافع فرقه‌ای ترجیح می‌دهد. کاش مسئولان ذی‌ربط رفتارهای فرقه‌گرایانه خود را اصلاح کنند و ایران را برای همه‌ی ایرانیان بدانند.»

مولوی یعقوب شه‌بخش، روزنامه‌نگار و از اعضای هیئت تحریریه فصلنامۀ «ندای اسلام»، در کانال تلگرامی خود نوشت: «دفتر شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید دربارۀ کلیپ توهین‌آمیز یک مداح بیانیه‌ای صادر کرد که کلمات آن سرشار از حس انسان‌دوستی، صلح، صفا و دوری از تنش، کدورت و تفرقه بود. جملۀ طلایی «برای بنده “اصلاح” مهم است نه “انتقام”» به نقل از امام جمعۀ اهل‌سنت زاهدان، در این بیانیه پر از درس‌ زندگی و پر از فرزانگی بود. همه کسانی که به هر نحو و به هر میزان با روحیات شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید آشنا هستند، از قبل می‌دانستند که واکنش ایشان چیزی غیر از این نخواهد بود. هیچ‌کس تاکنون از زبان ایشان سخنی نشنیده که نشان از کدورت، بغض یا کینه داشته باشد. در سخت‌ترین شرایط، سخنان ایشان سنجیده، انسان‌دوستانه و پر از متانت و فرزانگی بوده است…. اتفاق امروز را نباید فراموش کرد. این اتفاق خوب در شرایطی کام ما را شیرین کرد که زبان تهدید، خشونت، کینه‌ورزی و انتقام هر روز بسیاری از مردم جهان را می‌آزارد و بسیاری از حوادثی که این روزها شاهد آن هستیم، نتیجۀ چنین ادبیات خسارت‌باری است.»

حجت‌الاسلام احمد حیدری، استاد حوزه علمیه و کارشناس مسائل دینی، در یادداشتی با عنوان «تشکر از مولوی عبدالحمید و مداح نادم» از گذشت مولانا عبدالحمید از مداح اهانت‌کننده تشکر کرد. در بخشی از این یادداشت آمده است: «از مولوی عبدالحمید و آحاد برادران و خواهران اهل سنت بلوچستان تشکر می‌کنیم که صبر و تحمّل پیشه کردند تا فتنه مزبور از طریق قضایی رسیدگی شود، بخصوص از مولوی عبدالحمید که با گذشت به‌موقع خود از مدّاح خاطی و تأکید بر برادری و وفاق، پرونده را مختومه کردند.»

کریم‌بخش کُردی تمندانی، از فعالان فرهنگی و اجتماعی سرشناس در سیستان‌وبلوچستان، در یادداشتی با عنوان «اصلاح، بهتر از انتقام» از این موضع‌گیری مولانا عبدالحمید استقبال کرده و در پایان نوشت: «امید است این اندیشه اسلامی و اخلاقی مولانا [عبدالحمید] الگویی برای همه کج‌فهمان مذهبی گردد و معدود مداحان تفرقه‌افکن، کج‌اندیش و ناآگاه به اصول اسلامی، انسانی و اخلاقی اصلاح و در اندیشههای نادرست خود تجدیدنظر و به اصول اسلامی، سیره نبوی و اهل‌بیت احترام بگذارند و در این مسیر گام بردارند و بدانند که دین اسلام دین عفو و گذشت است و از هرگونه هتاکی، سبّ و لعن، ناسزا و افترا و بداخلاقی منزه و پاک است.»

مهدی جعفرنژاد، فعال رسانه‌ای نیز در ایکس نوشت: «بیانیه مولوی عبدالحمید پیام اصلاح و پرهیز از انتقام‌جویی است. او با رویکردی آشتی‌جویانه به حل اختلافات در شرایط حساس پرداخته و بر اخلاق و مسئولیت‌پذیری تأکید کرده است. این اقدام الگویی از همزیستی مسالمت‌آمیز است و به همه تندروها درس گفت‌وگوی سازنده و احترام به تفاوت‌ها می‌دهد.»

یکی دیگر از نویسندگان در یادداشتی، گذشت مولانا عبدالحمید از اهانت مداح را «نشان‌دهنده جایگاه بلند مولانا عبدالحمید در حکمت و بصیرت دینی» دانسته و به بررسی «ابعاد اخلاقی، اجتماعی و دینی» این موضع‌گیری پرداخته است.
در یادداشت این نویسنده آمده است:
«گذشت مولانا عبدالحمید از مداحی که سخنان توهین‌آمیز و هتاکانه‌ای علیه او ایراد کرده بود، موضوعی است که می‌توان آن را از ابعاد گوناگون اخلاقی، اجتماعی و دینی بررسی کرد. این رویداد نه‌تنها بازتاب‌دهنده شخصیت مولانا عبدالحمید، بلکه آموزه‌های اسلام درباره عفو و گذشت است.
1ـ ابعاد اخلاقی گذشت
ـ رشد اخلاقی: گذشت در برابر توهین و هتاکی نیازمند صبر و بلندی روح است. مولانا عبدالحمید با این اقدام، نشان داد که از نظر اخلاقی به مرحله‌ای از کمال رسیده که می‌تواند احساسات منفی را کنترل کرده و به جای انتقام، رحمت و بخشش را ترجیح دهد.
ـ الگوی انسانی: چنین رفتاری، الگویی برای جامعه است تا بیاموزند در مواجهه با دشمنی و توهین، بهترین واکنش، اخلاق‌مداری و عفو است.
۲ـ ابعاد اجتماعی و سیاسی
ـ کاهش تنش‌ها: در جامعه‌ای که اختلافات و تنش‌ها می‌تواند منجر به شکاف‌های عمیق‌تر شود، این گذشت گامی در جهت آرام‌سازی اوضاع و جلوگیری از تشدید خصومت‌ها است.
ـ پیام اتحاد: این اقدام پیامی روشن به جامعه ارسال می‌کند که اختلافات نباید باعث دشمنی دائمی شود و امکان بازگشت به وحدت و همدلی وجود دارد.
۳ـ ابعاد دینی و معنوی
-عمل به قرآن و سنت: قرآن کریم بارها بر عفو و گذشت تأکید کرده است: “وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا، أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ” (نور: ۲۲). مولانا عبدالحمید با این گذشت نشان داد که این اصل قرآنی در رفتار او نهادینه شده است.
پیروی از سیره پیامبر (ص): پیامبر اسلام بارها در برابر دشمنان خود عفو و گذشت را پیش گرفتند. این اقدام مولانا نیز بازتابی از همین سیره نبوی است.
لذا گذشت مولانا عبدالحمید، نشان‌دهنده جایگاه بلند او در حکمت و بصیرت دینی است. این اقدام علاوه بر این‌که او را به‌عنوان الگویی از رفتار اسلامی معرفی می‌کند، می‌تواند زمینه‌ساز کاهش تنش‌ها و تقویت ارزش‌های اخلاقی و انسانی در جامعه شود. از سوی دیگر، این رفتار نشان می‌دهد که قدرت واقعی نه در انتقام، بلکه در کنترل نفس و نمایش رحمت الهی است.»


دیدگاههای کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین بخوانید