دکتر ابوصفیه، مدیر بیمارستان کمال عدوان غزه، پس از به آتش کشیدهشدن بیمارستانش به وسیله ارتش اسرائیل، در محاصره تانکها به سمت سرنوشت نامعلوم خود میرود.
نابودی این بیمارستان-تنها مامن درمانی باقیمانده در غزه- تخلیه اجباری و بازداشت همراه با شکنجه کادر درمان، بیماران و مجروحان آن، صحنه سوررئال دیگری از حضیض حقوق بشر و نظم جهانی است که به اسرائیل به عنوان «ارمغانی دموکراتیک» و «پاره تمدنی» خود در منطقه میبالید و میخواست سرمشق خاورمیانه جدید شود.
ابوصفیه نیروی حماس نبود و فقط یک پزشک اطفال بود. تابعیت قزاقستان را هم داشت که با شروع جنگ غزه شرایط خروج او و خانوادهاش فراهم شد، اما ماند و تعدادی از اعضای خانوادهاش را هم از دست داد.
در هیچ جنگ معاصری این شکل نسلکشی، بمباران بیمارستانها، ترور پزشکان، خبرنگاران، کشتار کودکان و زنان، قطع دارو و غذا سابقه نداشته است.
گرسنگی کم بود که سرما هم به جان کودکان آواره افتاده و جان پنجمین کودک را گرفت. دنیای قدرتی که آنلاین نظارهگر این بیعدالتی و بیرحمی است، نویدبخش آینده امنی نیست!
دیدگاههای کاربران