حکایت صف‌های طولانی و شلوغ نانوایی‌های زاهدان را باید از زبان شهروندانش شنید. همان‌هایی که در این روزهای کرونایی و سرمای سوزناک در صف‌های طولانی نانوایی‌های محله و شهرشان منتظر قوت شب و روزشان هستند و صف نانوایی قوزبالاقوز به صف‌های بنزین و کپسول گاز شهرشان اضافه شده و مشکل دیگری برای‌شان آفریده است. اگر پیاده و مرکب‌سوار برای تهیۀ نان به نانوایی‌های شهر زاهدان سر بزنی باید ساعتی کنار افرادی بدون ماسک در صف‌های شلوغ و پرجمعیت و بدون رعایت فاصله‌گذاری منتظر بمانی تا نوبتت برسد. وضعیت موجود بیشتر بعد از محدودیت‌های کرونایی اتفاق افتاد که کیفیت نان‌ها افت کرد، سهمیۀ آرد نانوایی‌ها کم شد و از ساعت کاریشان هم کاسته شد. چه‌بسا نانوایی‌هایی که همیشه خدا خلوت بودند اکنون آنجا جای سوزن‌انداختن نیست.
وظیفۀ خرید و تهیۀ نان منزل به عهدۀ ساره است. او هر روز ساعت 13:30 برای خرید نان از منزل به نانوایی می‌رود. ساره از شلوغی و زود تعطیل‌شدن نانوایی‌ها اظهار پریشانی و ناراحتی می‌کند و میگوید: قبلاً خرید نان خیلی راحت و آسان بود، کافی بود به نانوایی بروی و پول را به نانوا تحویل بدهی، اما این روزها صف نانوایی‌ها شلوغ و طولانی است و هنوز آفتاب غروب نکرده، کرکره نانوایی‌ها پایین کشیده می‌شود.
ناصر دربارۀ افت کیفیت نان‌ها در این روزها میگوید: یک ماه می‌شود که کیفیت نان‌ها افت کرده و صف‌های نانوایی‌ها شلوغ و طولانی شده است. پیش‌ازاین هر وقت به نانوایی می‌آمدیم، بدون اینکه در صف بایستیم، چند قرص نان می‌خریدیم و به خانه بازمی‌گشتیم.
وی اضافه می‌کند: اکنون باید در فصل زمستان و وضعیت کرونایی در صف‌های شلوغ بایستیم آن‌هم باید طوری برنامه‌ریزی کنیم تا پخت تمام نشده زود خود را به نانوایی برسانیم و الا باید آن شب را گرسنه به صبح برسانیم.
رحمت‌الله دربارۀ شلوغی و صف‌های طولانی این روزهای نانوایی‌ها میگوید: همیشه عادت داشتم از یک نانوایی نان می‌خریدم. آن نانوایی همیشه خدا خلوت بود. آقای نانوا از بیکاری مشغول تماشای تلویزیون بود.
وی ادامه می‌دهد: این روزها باید بیش از 45 دقیقه توی صف ایستاد. هوا سرد است و متأسفانه بسیاری از مردم ماسک نمی‌زنند و فاصله اجتماعی را رعایت نمی‌کنند که این خود باعث شیوع کرونا می‌شود.
حاجی احمد مانند دیگر شهروندان زاهدانی دغدغۀ تهیۀ نان دارد؛ او از وضعیت به‌وجودآمده این روزهای نانوایی‌ها میگوید: از وقتی صف‌های نانوایی‌ها شلوغ و طولانی شده، مردم برای اینکه زیاد در صف نان نباشند بیشتر از نیاز نان می‌خرند که این خود زمینۀ اسراف را فراهم می‌کند.
وی در ادامه می‌افزاید: باید در هر خانواده یک نفر بیکار صبح‌ها اول وقت برای تهیۀ نان از خانه بیرون بزند و چندین ساعت منتظر بماند تا نانوایی پختش را شروع کند که او بتواند چند قرص نان بخرد.
عبدالحکیم «نان» را مهم‌ترین و اصلی‌ترین قوت غالب مردم زاهدان عنوان می‌کند و میگوید: افراد فقیر و تنگدست بیشترین جمعیت زاهدان را تشکیل می‌دهند. در سه وعده غذایی «نان» اصلی‌ترین و مهم‌ترین قوت آن‌ها به‌حساب می‌آید.
وی در ادامه اضافه می‌کند: این روزها برخی از مردم بیشتر از نیاز روزانه نان می‌خرند، نان‌های زائد را در یخچال مثل گوشت فریز می‌کنند و کم‌کم با گرم‌کردن روی بخاری مصرف می‌کنند.
ده دقیقه‌ای مانده تا عقربه‌ها خود را به ساعت 19 برسانند. هوا سرد و سوزناک است. جلوی نانوایی خلوت است. از صف و مردم هم خبری نیست. شهروندی از ماشین پیاده می‌شود و برای تهیۀ نان به‌طرف نانوایی می‌رود. نانوا صدایش را ته گلویش می‌اندازد و به او میگوید: دایی! دیر آمدی، پخت تمام شد. مرد ناراحت و پریشان از آنجا می‌رود. از نانوا علت زود تعطیل‌کردنش را می‌پرسم. پاسخ می‌دهد: روزانه سهمیه پخت ما 14 کیسه است. وقتی به‌اندازۀ سهمیه پخت کردیم هر ساعتی بود کرکره نانوایی را پایین می‌کشیم.
او در ادامه از گرانی آرد در بازار آزاد میگوید؛ قبلا آرد آزاد کیسه‌ای 50،60 هزارتومان بود، مازاد از سهمیه را از بازار آزاد می‌خریدیم و تا ساعت 19:30 پخت داشتیم، اما حالا هر کیسه آرد در بازار 120000 تومان آب می‌خورَد، با پخت هر کیسۀ آرد 100000 تومان دخل می‌زنیم، اگر بخواهیم آزاد آرد بخریم سود نمی‌کنیم و باید 20000 تومان از جیب خود بگذاریم.
در پایان از نانوا می‌پرسم: دولت برای ازبین‌رفتن صف‌های شلوغ چه امتیازهایی به نانوایی‌ها بدهد؟ در جواب میگوید: اگر به سهمیۀ آرد نانوایی‌ها اضافه شود، خودبه‌خود ساعت کاریشان اضافه می‌شود و پخت‌شان بیشتر و دیگر مردم شاهد صف‌های طولانی و کمبود نان نخواهند بود.
بسیاری از شهروندان زاهدانی صبحانه، ناهار و شام تنها با «نان» شکم خود را پُر می‌کنند. در این روزهای زمستانی و کرونایی بزرگترین دغدغه‌شان تهیۀ نان شده است. اگر سهمیۀ نانوایی‌های دولتی بیشتر نشود و ساعت کاریشان تمدید نشود، چه باور کنیم و چه نکنیم کرونا بیشتر در جامعه شیوع و گسترش پیدا خواهد کرد. مردم از هر چه بگذرند از نان نمی‌گذرند. باید تدبیر کرد و چاره‌ای اندیشید.
امروز :جمعه, ۷ اردیبهشت , ۱۴۰۳
دیدگاههای کاربران