امروز :جمعه, ۲۰ مهر , ۱۴۰۳

رمضان چه زود گذشت!

رمضان چه زود گذشت!

 قبل از رسیدن رمضان همه در این اندیشه بودند که امسال رمضان شاید سخت بگذرد، اما اکنون که می نگریم از رمضان چیزی باقی نمانده و چه زود گذشت. این ماه پر خیر و برکت و ماه قرآن و نزول رحمت‏های بی پایان الهی چقدر زود گذشت.

شاید مشغولیت‏ها و برنامه های دیگر زندگی به ما اجازه ندادند تا وجود این مهمان عزیز را زیاد احساس کنیم و لحظه ای خوشی را در یاد الله بسر ببریم و به همین علت زود گذشت و ما بی خبر و بی بهره و غافل ماندیم.
در گذشته های نه چندان دور قدر این مهمان خدایی را مردم بیشتر می دانستند و آمدنش را فرج و گشایش و خیر و برکت دنیا و آخرت می شمردند، لحظه لحظه اش را ارج می نهادند و به سوی ذکر و دعا و تلاوت قرآن و صدقات و خیرات می شتافتند.
در گذشته با آمدن رمضان روح معنویت و خداطلبی درهمه مردم دمیده می شد و همه در شور و اشتیاق فرا رسیدن این ماه میمون و مبارک تحول و انقلابی معنوی در درون خود احساس کرده، برنامه های زندگی را به سوی اعمال و عبادات متمرکز می کردند. آمدنش را به فال نیک می گرفتند، خواسته های نفسانی و خواهشات را مهار و کنترل می کردند.
در گذشته ماه رمضان در نزد همه مردم از احترام خاصی برخوردار بود. همه مردم روزه می گرفتند، نه تنها از خوردن و نوشیدن بلکه از غیبت و تهمت و کارهای ناجایز و ناروا نیز روزه بودند و مرتکب چنین اعمال ناجایزی نمی شدند تا مبادا به روزۀ شان آسیبی برسد. اگر کسی عذری داشت و  نمی توانست روزه بگیرد در منظر عام و پیش مردم چیزی نمی خورد و به پاس احترام ماه روزه چنین می کرد.
شب‏ها را با نماز و گریه و تلاوت و مناجات یا حداقل با خواب و به دور از هر گونه مشغولیت غافل کننده ای سپری می کردند و کودکان نیز سعی‏شان بر این بود که همراه خانواده روزه بگیرند و از این عملکردشان احساس لذت می کردند. زنها نیز در این ماه از غیبت کردن و نشستن در مجالس بیهوده پرهیز می کردند و بیشتر با خود و عبادت خود مشغول بودند.
این چنین بود که رمضان در گذشته دیرپاتر و محسوس تر بود و مردم از عطر دل آویز معنویت در این ماه بهره افزون تری می بردند و قلب و جانشان را از زنگاه گناه و معصیت صیقل می دادند و بدین گونه عیدشان عید واقعی و شادمانی شان به مراتب بیشتر و بهتر و ماندگارتر بود.
اما امروزه آن گونه نیست و رمضان در کشاکش مصروفیت‏ها و دل‏مشغولی‏های دنیوی چون برق می گذرد و اندک اند انسان‏های خداجویی که بتوانند از آن به نحو احسن بهره ببرند.
امروزه با تاسف فراوان بسیاری از مردم با بهانه ها و عذرهای واقعی و غیرواقعی از روزه گرفتن امتناع می کنند و از خیر و معنویت این ماه خدایی محروم می مانند و زجرآورتر این که از خوردن و نوشیدن در نزد همگان امتناع نمی کنند.
امروزه در بسیاری از منازل مسلمانان از رمضان خبری نیست و بر اثر غفلت و راحت طلبی روزه نمی گیرند، در حالی که روزه درمان بسیاری از دردهای بی درمان و بیماری های لاعلاج است و سیستم ایمنی بدن برای یازده ماه دیگر با روزه رمضان تنظیم می گردد.
امروزه با ورود تلویزیون و ماهواره و کامپوتر در منازل شب‏های رمضان که باید با ذکر و عبادت و تلاوت سپری می شدند با تماشای فیلم‏های مسخره و بی محتوا و سریال‏ها می گذرند و وقتی برای عبادت و اطاعت باقی نمی ماند، زیرا حجم برنامه های تلویزیون و ماهواره در شب‏های رمضان افزون‏تر گشته بسیاری از اوقات گرانب‏های مسلمانان در تماشای این برنامه ها از بین می رود و کسی متوجه هم نیست.
امروزه در شب‏های مبارک و پر فیض رمضان بسیاری از جوانان در استادیوم‏های ورزشی به سر برده یا به بازی و ورزش مشغول اند یا تماشاگر هستند و بدین گونه در جامهای رمضان از خیرات و برکات رمضان محروم خواهند شد.
امروزه در رمضان در مجالس مختلف بازار غیبت کردن و ایراد گرفتن و … باز است و مانند گذشته نیست که مردم به پاس احترام رمضان اصول شرعی را بسیار رعایت می کردند، بلکه امروزه برای بسیاری از مردم این ماه با ماههای دیگر هیچ فرقی ندارد و در این ماه مبارک نیز هیچ گونه تغییر و تحولی در آنها مشاهده نمی گردد.
شاید به خاطر همین ناقدری‏ها و ناسپاسی‏ها است که امروزه رمضان زود می گذرد و بسیاری از مردم نمی توانند از آن به خوبی بهره ببرند.
باید متوجه باشیم که رمضان مهمانی بسیار عزیز است، باید آن را با طاعات و عبادات و دوری از غفلت و گناه گرامی بداریم.
رمضاه، ماه رحمت است و باید عملکردی داشته باشیم که این رحمت ما را فرا گیرد و از آن محروم نباشیم.
رمضان ماه مغفرت است و باید با زحمت و تلاش و دعا و راز و نیاز از خداوند عزوجل مغفرت بخواهیم و گردن را از آتش جهنم رها گردانیم.

 

 

 


دیدگاههای کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین بخوانید