علامه محمد برهان‌الدین سنبلی از مفسرین و علمای برجستۀ هندوستان، بعدازظهر دیروز جمعه (27 دی‌ماه 1398) در یکی از بیمارستان‌های لکهنو درگذشت.
به گزارش سنی‌آنلاین به نقل از منابع اردوزبان؛ مولانا محمد برهان‌الدین سنبلی از اساتید برجستۀ دارالعلوم ندوةالعلماء هندوستان، که در بخش تفسیر قرآن و فقه اسلامی تبحر خاصی داشت، پس از حدود 50 سال تدریس و خدمت در دارالعلوم ندوةالعلماء بعد از گذراندن یک دورۀ بیماری دوساله در سن 83 سالگی دار فانی را وداع گفت.
مراسم تشییع‌جنازه این عالم برجسته قرار است بعدازظهر امروز (شنبه) در لکهنو برگزار شود.
علامه محمد برهان‌الدین سنبلی فرزند شیخ قاری حمیدالدین یوسفی در ذی‌الحجه 1356 هجری قمری در روستای “سنبل” از توابع شهرستان مرادآباد هندوستان دیده به جهان گشود.
مولانا برهان‌الدین رحمه‌الله حفظ، قرائت و تجوید قرآن کریم و زبان‌های اردو و فارسی را نزد پدرش فراگرفت، سپس به دارالعلوم دیوبند رفت و پس از کسب علم و فیض از محضر شخصیت‌هایی همچون: شیخ‌الاسلام مولانا حسین‌احمد مدنی، قاری محمدطیب قاسمی، مولانا محمدزکریا کاندهلوی، شیخ عبدالفتاح ابوغده، علامه فخرالدین مرادآبادی و علامه محمدابراهیم بلیاوی در سال 1377 از این مرکز علمی بزرگ فارغ‌التحصیل شد.
علامه سنبلی پس از دانش‌آموختگی، مدت ده سال در مدرسه عالی عربی در دهلی تدریس کرد و در سال 1390 هجری قمری در زمرۀ اساتید دارالعلوم ندوةالعلماء قرار گرفت و تا پایان عمر مبارکش در این مرکز علمی و فکری به تدریس و تربیت طلاب مشغول شد.
مولانا محمد برهان‌الدین سنبلی علاوه بر تدریس در دارالعلوم ندوةالعلماء، مسئولیت‌هایی از قبیل: مدیریت شورای پژوهش‌های شرعی، ریاست دارالتحکیم لکنو و نائب‌رئیسی مجمع فقه اسلامی هندوستان را در کارنامۀ خدمات دینی خود دارد. از مولانا برهان‌الدین رحمه‌الله آثار و تألیفات زیادی نیز به زبان اردو منتشر شده است.
علامه سنبلی رحمه‌الله در صفات و ویژگی‌های فردی نیز زبانزد بود؛ پایبندی به نمازها و تکبیر تحریمه، اخلاق و گفتار نیکو، حفاظت زبان از لغویات، استقامت بر شریعت، پایبندی به قوانین و مقررات مدرسه، تبحر در تدریس علوم دینی و خوش‌رفتاری با طلاب از صفات بارز این شخصیت برجستۀ علمی است.
دیدگاههای کاربران