توهین به مقدسات اهل‌سنت به بهانه‌های مختلف از جمله واکاوی وقایع تاریخی امری شایع و رایج در کشور است. اصولا آنچه را ما مسلمانان اهل‌سنت «توهین» تلقی می‌کنیم، بیشتر شیعیان توهین نمی‌دانند و همین امر باعث شده کارشناسان صدا و سیما به راحتی به برخی از بزرگان صحابه و شخصیت‌های مورد احترام اهل‌سنت بتازند. بیشتر توهین‌ها هم در «شبکه قرآن» و «رادیو معارف صدا و سیما» صورت می‌گیرد که به تولید و پخش برنامه‌هایی با مضامین مذهبی مشغولند.
رادیو معارف دو برنامه تحت عنوان «زلال تاریخ» و «پرسمان تاریخی» دارد؛ در توضیح برنامه‌ی اول‌الذکر عبارت «تاریخ صدر اسلام از نگاه شیعه» آمده است و پرسمان تاریخی هم «با هدف رفع شبهات شنوندگان در حوزه تاریخ اسلام و پاسخگویی به پرسش‌های آنان» به صورت هفتگی برنامه تولید می‌کند. معلوم نیست تولیدکنندگان چنین برنامه‌هایی با چه جسارتی به مقدسات میلیون‌ها تن از هم‌وطنان‌شان توهین می‌کنند، در حالی‌که بخشی از بودجه ارگان‌شان از جیب همین مردم تامین می‌شود.
علاوه براین، در کتاب‌های درسی دینی که زحمت تهیه و پخش آنها با آموزش و پرورش است، صحابه‌ی رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم مورد اهانت قرار گرفته‌اند. تازه‌ترین مورد آن که خبرساز شده، توهین به حضرت ابوهریره رضی‌الله‌عنه است که در کتاب دین و زندگی پایه یازدهم چاپ شده است.
بزرگان و خیرخواهان کشور و گفتمان ملی، بالاخص نهادهایی که برای ایجاد اتحاد و تقریب تأسیس شده‌اند و شخصیت‌های مستقلی که دغدغه‌ی وحدت ملی دارند، باید فکری اساسی برای اصلاح این پدیده بردارند. با توجه به ریشه‌های فرهنگی و تاریخی پدیده‌ی توهین به مقدسات اهل‌سنت، باید گفت اصلاح این پدیده نیاز به شهامت و عزمی راسخ دارد. البته جامعه‌ی پویا و روشنفکر ایرانی برای پذیرش چنین اصلاحاتی آمادگی دارد و اقلیت‌های تندرو در هر جامعه‌ای باید به حاشیه رانده شوند.
شایسته است نهادهای قانون‌ساز فتاوا و اظهارات مراجع بزرگوار داخل و خارج کشور و شرایط ملتهب را مد نظر قرار بدهند و هرگونه توهین به مقدسات مذهبی را «جرم‌انگاری» کنند. قطعا چنین امری برای ریشه‌کن نمودن این گرایش شوم از منظر قانونی و اخلاقی مؤثر واقع خواهد شد.
امروز :جمعه, ۷ اردیبهشت , ۱۴۰۳
دیدگاههای کاربران