امروز :جمعه, ۷ اردیبهشت , ۱۴۰۳

مولانا غلام‌احمد علی‌بایی دار فانی را وداع گفت

مولانا غلام‌احمد علی‌بایی دار فانی را وداع گفت

مولانا غلام‌احمد علی‌بائی، یکی از علمای برجسته و سرشناس شهرستان تایباد، صبح امروز (18 آذر 96) در بیمارستان خاتم‌الانبیاء تایباد درگذشت.
به گزارش سنی‌آنلاین مولانا غلام‌احمد علی‌بایی، امام‌جمعه شهر”مشهدریزه” تایباد و مدیر حوزه‌های علمیه “انوارالعلوم” خیرآباد و “دارالعلوم اسلامی” ریزه در سن 84 سالگی دار فانی را وداع گفت و به دیار باقی شتافت.
زندگی‌نامه و معرفی مولانا غلام‌احمد علی‌بایی به صورت تفصیلی در سایت “انواروِب” (وابسته به حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد) منتشر شده است.
خلاصه‌ای از معرفی این عالم فرزانه در ادامه تقدیم خوانندگان گرامی می‌شود.
مولانا غلام‌احمد علی‌بائی فرزند حاجی‌محمد در سال 1312هـ.ش در روستای مشهدریزه در خانواده‌ای مذهبی، متدین و زحمتکش دیده به جهان گشود.
ایشان روخوانی قرآن مجید و علوم ابتدایی دینی را در زادگاهش نزد آخوند ملاحسن یارمحمدی و پدر بزرگوارش ملا قربان فراگرفت. پس از بازگشت مولانا شمس‌الدین مطهری رحمه‌الله- بانی حوزه علمیه احناف خواف- از هندوستان به خواف، مولانا غلام‌احمد برای تحصیلات رسمی علوم دینی به این مدرسه دینی رفت و هفت سال از دوران تحصیل خود را نزد این عالم فرزانه و سایر اساتید آن‌زمان حوزه علمیه احناف خواف گذراند.
مولانا علی‌بایی رحمه‌الله در سال 1336 هـ.ش برای ادامه تحصیل عازم پاکستان شد. در میانه‌ی راه در سراوان حدود 2 ماه در حلقه‌ی درس مولانا شهداد سراوانی رحمه‌الله زانوی تلمذ زد، سپس به پاکستان رفت و حدود یک سال را در مدرسه «بوری والا» از محضر مولانا موسی‌خان روحانی بازی رحمه‌الله کسب فیض کرد. پس از آن به مدرسه دینی «خیرالمدارس» ملتان رفت و از علوم مولانا خیرمحمد جالندری رحمه‌الله بهره‌مند شد.
مولانا غلام‌احمد علی‌بایی حدود 2 سال را در «خیرالمدارس» گذراند، سپس به حوزه علمیه «قاسم‌العلوم» ملتان که از مشهورترین مدارس پاکستان به‌شمار می‌رفت و مدیریت آن را مولانا مفتی محمود رحمه‌الله از علما و شخصیت‌های برجسته دینی و سیاسی پاکستان برعهده داشت، رفت.
ایشان به‌علت بیماری، مجبور به ترک ملتان شده و برای ادامه تحصیل به شهر کراچی رفت و پس از گذراندن چند ماه در جامعه علوم اسلامی علامه بنوری و استفاده از محضر دانشمند فرزانه مولانا محمدیوسف بنوری رحمه‌الله، مجدداً به قاسم‌العلوم ملتان بازگشت و تا پایان دوره‌ی تحصیلی در همین مدرسه ماند و سند فارغ‌التحصیلی را دریافت کرد.
مولانا علی‌بایی رحمه‌الله دو دوره در کلاس ترجمه و تفسیر قرآن مولانا احمدعلی لاهوری رحمه‌الله شرکت کرد و سند گرفت. ایشان همچنین به‌همراه مولانا عبدالعزیز رحمه‌الله (بانی دارالعلوم زاهدان) با مولانا احمدعلی لاهوری در مرکز «خدام‌الدین» بیعت کرد.
از بارزترین اساتید مولانا غلام‌احمد می‌توان ملا حسن یارمحمدی، مولانا شمس‌الدین مطهری، مولانا مفتی محمود، مولانا خیرمحمد جالندری، مولانا شهداد سراوانی، مولانا موسی خان روحانی بازی، مولانا عبدالله درخواستی، مولانا احمدعلی لاهوری، مولانا محمدشریف کشمیری، مولانا سحبان‌محمود، علامه مفتی محمدشفیع عثمانی، مولانا محمد ابراهیم و مفتی عبدالله رحمهم‌الله را نام برد.

مولانا غلام‌احمد پس از 7 سال دوری از وطن و خانواده، در دی‌ماه 1343 هـ.ش به کشور بازگشت و علی‌رغم درخواست‌های مکرر مدیران مدارس دینی منطقه برای تدریس در این مدارس، ایشان پس از مشورت و رایزنی با علمای منطقه، در “مشهدریزه” ماند و به آموزش و ارشاد مردم این منطقه همت گمارد.
راه‌اندازی نماز جمعه مشهد ریزه در سال 1345، تاسیس سه حوزه علمیه در مشهدریزه، ریزه و خیرآباد از مهمترین اقدامات عملی و دینی مولانا غلام‌احمد علی‌بایی رحمه‌الله در منطقه به‌شمار می‌روند. ایشان تا پایان عمر مدیریت دو حوزه علمیه “دارالعلوم اسلامی” ریزه و “انوارالعلوم” خیرآباد را بر عهده داشت.
مولانا علی‌بایی رحمه‌الله در طول بیش از نیم‌قرن خدمات دینی و اصلاحی خویش، علاوه بر تاسیس مدارس دینی پسرانه و دخترانه و تربیت طلاب علوم دینی، در زمینه مسائل اجتماعی و حل‌و‌فصل اختلافات مردمی و نیز آموزش قرآن و حدیث به عموم مردم تلاش‌های فراوانی در کارنامه خود دارد.


دیدگاههای کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین بخوانید