وزیر آموزش‌وپرورش اخیراً در یک سخنرانی گفته است: ما در آستانه الگو شدن برای جهان هستیم و کسی که می‌تواند این الگوشدن را رقم بزند نظام تعلیم و تربیت کشور است.
زیاد وقت آقای وزیر را نمی‌گیریم و از جناب آقای رضامراد صحرایی، وزیر آموزش‌وپرورش که مدعی الگو شدن در جهان و رقم‌زدن آن توسط نظام تعلیم و تربیت ایران هست، یک سوال اساسی داریم: آیا این نظام تعلیم و تربیتی که جنابعالی ریاستش را بر عهده دارید، پیش پا افتاده‌ترین و بدیهی‌ترین و ساده‌ترین وظیفه خود را به درستی انجام داده که ادعای رقم‌زدن الگو برای جهان می‌کنید؟
شاید می‌پرسید آن وظیفۀ پیش پا افتاده چیست؟ جواب این است: آموزشِ خواندن و نه حتی نوشتن! فقط خواندن.
آقای وزیر!
نظام آموزش‌وپرورش ما به حدی فشل و ناکارآمد است که دانش‌آموزان ایرانی سال‌هاست در آزمون جهانی پرلز که برای سنجش سوادِ خواندن دانش‌آموزان برگزار می‌شود، در قعر جدول نمرات جهانی قرار می‌گیرند. در آخرین آزمون برگزارشده، رده‌بندی‌های امتیازات به این شکل بود: پیشرفته (امتیاز 625)، بالا (امتیاز 550)، متوسط (امتیاز 475)، ضعیف (امتیاز 400).
می‌دانید متوسط امتیاز دانش‌آموزان ایرانی چه بود؟ با کمال شرمندگی فقط 413! و در دوره قبل نیز 428! یعنی فرزندان ما که در نظام آموزشی طراحی‌شده در وزارت آموزش‌وپرورش درس می‌خوانند، در بدیهی‌ترین موضوع آموزش یعنی “خواندن” در زمره ضعیف‌ترین دانش‌آموزان جهان هستند! حتی پایین‌تر از دانش‌آموزان بحرین و قطر و ترکیه و آذربایجان و عمان و ازبکستان و روسیه.
در آزمون تیمز نیز که به سنجش جهانی سواد ریاضی و علوم دانش‌آموزان کشورها می‌پردازد، همچنان اوضاع وخیم است و در آخرین آزمون، دانش‌آموزان ما در یک‌ششم پایانی جدول رده‌بندی فهرست شده‌اند!
آقای وزیر آموزش‌وپرورش!
سیستم آموزشی که حتی نتوانسته سواد خواندن دانش‌آموزانش را در حد متوسط جهانی رشد دهد، بیش از آن‌که الگو باشد، عبرت است و در این میان، نه فقط دانش‌آموزان که معلمان نیز قربانی سیستم ناکارآمدی هستند که فارغ از مبانی علمی طراحی و تحمیل شده است که اگر جز این بود، نام دانش‌آموزان ایرانی در رده‌های آخر آزمون‌های جهانی پرلز و تیمز قرار نداشت.
آقای صحرایی!
البته مدعی نیستیم که مقصر وضع کنونی شما هستید؛ شما ویرانه‌ای را تحویل گرفته‌اید که اگر به جای مرمت، درگیر جمله‌سازی درباره آموزش‌وپرورش و الگو و جهان و… شوید، ویرانه‌تر از قبل، تحویل نفر بعدی خواهید داد و ما، نگران این هستیم.
هشدار! که دوران وزارت شما نیز همانند پیشینیان‌تان در چشم‌برهم‌زدنی به پایان می‌رسد و شما نیز به اندازه عمر وزارت‌تان، سهامدار این ویرانی خواهید بود.
پس به‌جای جمله‌سازی، لااقل یک کار مفید و ماندگار انجام دهید که بعدها بگویند فلانی، فلان یادگار نیکو را در نظام آموزش‌وپرورش ایران بر جای گذاشت و یادش بخیر!
آقای رضامراد صحرایی!
به خوشنامی در تاریخ آموزش‌وپرورش ایران فکر کنید نه به ماندگاری دو روز بیشتر در اتاق وزیر در طبقه چهارم ساختمان مرکزی وزارت آموزش‌وپرورش در خیابان سپهبد قرنی تهران…. عزت زیاد!
به نقل از: عصر ایران
دیدگاههای کاربران