سیستان‌وبلوچستان استانی وسیع با مرزی طولانی خاکی و آبی. بیش از ۱۲۰۰کیلومتر مرز خاکی با دو کشور افغانستان و پاکستان و حدود ۴۰۰ کیلومتر مرز آبی در شمال دریای مکران که کشور ایران را به اقیانوس و آب‌های آزاد وصل می‌کند؛ مرزی که بعد از انقلاب به دید امنیتی به آن نگاه شد و مرز شرقی یک تهدید تلقی شد.
شاید آنانی که مرز شرقی را تهدید تلقی کردند تاریخ معاصر ایران را به خوبی نخوانده بودند که در گذشتۀ نه‌چندان دور قومی غیور با بزرگترین قدرت نظامی زمان با دستانی خالی جنگید و آن را شکست داد و از مرز شرقی بیرون راند؛ نبرد مدافعان سرحد با استعمار انگلیس را می‌گویم.
دید امنیتی برای این مرز و این مرزداران موجب کشیده‌شدن صدها کیلومتر دیوار مرزی و کانال گردید؛ هزینه‌هایی که اگر صرف عمران و آبادانی استان می‌شد شاید دیگر فقر و محرومیتی وجود نداشت.
دیوار مرزی که صدها هکتار از خاک ایران را در مرز سیستان در خاک افغانستان قرار داد. دیوار مرزی که متاسفانه نتوانست مانع ورود گروه‌های خشونت‌طلب و فعالیت مافیای مواد مخدر، مافیای قاچاق سوخت و قاچاق انسان و… شود. دیوار مرزی که فرصت تبادلات مرزی قانونمند را از مرزداران گرفت و فرصتی برای مافیای مواد مخدر و قاچاق سوخت شد.
هر روز صدها اتباع بیگانه از این مرز امنیتی وارد کشور می‌شوند، بیشترین مواد مخدر توسط مافیا وارد کشور می‌شود و هزاران لیتر سوخت هم توسط مافیای بزرگ قاچاق سوخت از مرز قاچاق می‌شود.
انگشت اتهام در قاچاق سوخت و مواد مخدر به‌سوی مردم استان است و هیچ‌کس حضور مافیا را احساس نمی‌کند و در امنیتی‌ترین مرز کشور نتوانسته‌ایم جلوی ورود غیرقانونی اتباع بیگانه، ورود مواد مخدر، خروج مواد سوختی و حتی ورود گروه‌های خشونت‌طلب را بگیریم.
این مرز می‌توانست امنیتی نباشد، تبادلات مرزی قانونمند داشته باشد و موجب توسعه استان، اشتغال، و محرومیت‌زدایی بشود.
باید دیدگاه‌مان را نسبت به مرز و مرزداران تغییر دهیم. به مرزداران بر اساس گذشته تاریخی آنان اعتماد کنیم و تبادلات مرزی قانونمند را جایگزین قاچاق نماییم. مرز را به فرصتی برای توسعه استان، اشتغال و محرومیت‌زدایی تدبیل کنیم و اطمینان داشته باشیم در استانی که توسعه و رفاه و عدالت وجود داشته باشد، هرگونه فعالیت خشونت‌آمیز و تروریستی و تهدید امنیتی غیرممکن است.
امروز :شنبه, ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۳
دیدگاههای کاربران