سنی‌آنلاین| در آغاز سال 1402 خورشیدی قرار داریم. سال 1401 با تمام فراز و نشیب‌ها و اتفاقاتش سپری شد. سال 1401 را ایرانی‌ها و به‌ویژه زاهدانی‌ها از یاد نخواهند برد. سالی پر از اتفاق تلخ و پر از فرازوفرود. سالِ اعتراض و خیزش.
برای مردم زاهدان تا پیش از 8 مهر این سال، تلخ‌ترین سال، 1372 بود که در بهمن آن اتفاقات تلخی احساسات مردم ما را جریحه‌دار کرد و دلهایشان را ناامید، اما حالا سال 1401 با حادثۀ تلخ و تکان‌دهنده‌ای که در روز جمعه هشتم مهرماه در زاهدان اتفاق افتاد در خاطر این مردم برای همیشه ماندگار شده و هرگز از یادها نخواهد رفت.
در آخرین بخش از این سلسله‌یادداشت‌ها با نگاهی گذرا مهمترین اتفاقات ایران و جهان در سالِ سخت 1401 را با هم مرور می‌کنیم. در این بخش به اتفاقات مهم آخرین فصل این سال؛ یعنی «زمستان» اشاره می‌کنیم.
جمعه 2 دی 1401
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، در خطبه‌های نماز جمعه به مردم اطلاع داد که دادگاهی برای محاکمۀ متهمان جمعۀ خونین در جریان است. ایشان ابراز امیدواری کرد در این دادگاه اتفاقات خوبی بیفتد. مولانا عبدالحمید در بخش دیگری از سخنان خود از دستور طالبان مبنی بر ممنوعیت تحصیل دانشگاهی زنان افغانستانی انتقاد کرد.
همچنین در این روز شورای علمای اهل‌سنت شهرستان تایباد، با صدور بیانیه‌ای پیرامون اعتراضات مردمی اخیر در کشور، ضمن برشمردن برخی از دلایلِ این «اعتراضات و اعتصابات»، به بیان مطالبات و خواسته‌های قانونی خود پرداخت.
شنبه 3 دی 1401
سایت بی‌بی‌سی فارسی در این روز نوشت: نرگس محمدی، فعال حقوق بشر سیاسی در نامه‌ای از زندان «تعرض جنسی به زنان معترض» را «ابزاری برای سرکوب معترضان» دانسته است. خانم محمدی در این نامه که به طور اختصاصی در اختیار بی‌بی‌سی قرار گرفته، با بیان اینکه «افشا نکردن این موضوع موجب تداوم این شیوه سرکوبگرانه علیه زنان می‌شود»، آورده است: «باوجود گزارش‌کردن این موارد به مسئولان مربوطه، هیچ‌گونه پیگیری از سوی آنها صورت نگرفته است.»
یکشنبه 4 دی 1401
در این روز خبر رسید که با رأی هیئت وزیران، سردار محمد کرمی به عنوان استاندار جدید سیستان‌وبلوچستان انتخاب شده است.
سه‌شنبه 6 دی 1401
شیخ‌الاسلام در این روز در توئیتی نوشت: «چه کسی فکر می‌کرد در نظامی که علما در رأس آن هستند و عنوان جمهوری اسلامی دارد، به‌جای شنیدن صدای معترضان، با آنان رفتارهایی مثل قتل، اعدام، تجاوز جنسی و شکنجه‌های سنگین صورت خواهد گرفت؟! آمران و عاملان این جنایات چه جوابی در پیشگاه خدا دارند؟!»
اتفاق دیگر این روز بازداشت مولوی عبدالناصر قادری، یکی از علمای اهل‌سنت شهرستان تایباد پس از احضار از سوی دادگاه ویژه روحانیت مشهد بود. منابع محلی قرائت بیانیۀ شورای علمای اهل‌سنت شهرستان تایباد توسط این مولوی را دلیل این امر عنوان کردند. مولوی عبدالناصر قادری شامگاه پنجشنبه (8 دی‌ماه) پس از اعتراض علما و مردم آن منطقه، آزاد شد.
جمعه 9 دی 1401
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در خطبه‌های جمعه، اتهام «تجزیه‌طلبی» به اقوام ایرانی را مردود دانست و خاطرنشان کرد: اگر تجزیه‌طلبی پیدا شود اولین مخالفش ما اقوام بلوچ، کرد، فارس و عرب و ترکمن، ترک، لر، گیلکی و سایر اقوام ایرانی هستیم.
شنبه 10 دی 1401
در این روز دکتر صادق زیباکلام در کانال تلگرامی خود نوشت: حکایت جناب «مولوی عبدالحمید» برای نظام، شده حکایت «درب مسجد»؛ «نه کندنی است، نه سوزاندنی». هر اقدامی علیه مشارالیه، صرفاً بر ابعاد نارضایتی و بغض و کینۀ اهل سنت در بلوچستان و ای‌بسا سایر هم‌میهنان اهل سنت در سایر نقاط کشور می‌افزاید. جدای از اهل سنت، مواضع حق‌طلبانه و آزادی‌خواهانۀ جناب مولوی عبدالحمید در همراهی با اعتراضات مردمی باعث گردیده که بسیاری از ایرانیان دیگر، که با ایشان تا قبل از این جریانات آشنایی نداشتند، یا حداکثر نام این روحانی بزرگوار را صرفاً شنیده بودند، امروز سرشار از احترام به ایشان شده‌اند. بنابراین هر اقدامی علیه ایشان با واکنش منفی کسر قابل توجهی از ایرانیان روبرو خواهد شد.
یکشنبه 11 دی 1401
شامگاه این روز مولانا حبیب‌الرحمن مطهری (مدیر حوزه علمیه احناف خواف و یکی از علمای برجستۀ اهل‌سنت در استان خراسان رضوی) به همراه مولوی خواجه صدرالدین احراری (امام‌جمعه اهل‌سنت خواف)، مولوی گل‌محمد مومن (استاد برجستۀ حوزۀ عملیه احناف خواف) و تعدادی دیگر از همراهان، به قصد دیدار با شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید (و تسلیت حادثه جمعه خونین به ایشان و عموم مردم زاهدان)، عازم شهر زاهدان بودند که نیروهای امنیتی در پلیس‌راه نهبندان از ادامۀ سفرشان ممانعت کردند. علت ممانعت از سفر این هیئت، «موضوع امنیتی» عنوان شد!
چهارشنبه 14 دی 1401
بعد از ظهر این روز خبر آمد که نیروهای نظامی در منطقۀ شیرآباد و بازار مشترک زاهدان به صورت فله‌ای جوانان را دستگیر کرده‌اند.
شامگاه این روز هم خبرگزاری‌های رسمی اعلام کردند که اداره کل اطلاعات سیستان‌وبلوچستان اعلام کرده در پی سلسله اقدامات اطلاعاتی و همکاری عملیاتی یگان‌های عمل‌کنندۀ سپاه و فراجا، بیش از ۱۰۰ نفر از «اراذل اوباش و سارقان مسلح و اتباع بیگانه غیرمجاز» در زاهدان دستگیر شدند.
جمعه 16 دی 1401
در این روز شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، در خطبه‌های نماز جمعه با اشاره به تداوم اعتراضات در کشور پس از گذشت بیش از سه ماه، از حاکمیت خواستند به جای بازداشت و اعدام مخالفان، به «تغییر سیاست‌ها» بپردازد.
محمد ریگی، یکی از مجروحین جمعه خونین زاهدان، در این روز بر اثر شدت جراحات ناشی از اصابت گلوله جنگی، به شهادت رسید تا یک شهید دیگر به آمار ده‌ها شهید زاهدان اضافه شود.
بعد از ظهر این روز خبر مصاحبۀ محمدجواد لاریجانی با خبرگزاری فارس همه جا پیچید و واکنش‌هایی را برانگیخت. لاریجانی در مصاحبه‌اش مسجد مکی را «مسجد ضرار» و «محل توطئه» دانسته و گفته بود که این مسجد «باید تخریب شود» او همچنین به مولانا عبدالحمید هم توهین کرد.
سخنان توهین آمیز جواد لاریجانی واکنش جلیل رحیمی جهان‌آبادی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی و دکتر جلال جلالی‌زاده و خیلی‌های دیگر را به دنبال داشت.
معین‌الدین سعیدی در گفت‌وگویی که متن آن در این روز روی خروجی سایت اقتصادآنلاین قرار گرفت، از نحوه مواجهه دولت و دستگاه‌های مربوطه با حادثۀ جمعه خونین زاهدان به شدت انتقاد کرد و گفت: فاجعۀ جمعه خونین زاهدان وجدان عمومی جامعه را جریحه‌دار کرده است. نحوه مواجهه دولت و دستگاه‌های مربوطه با این فاجعه متناسب با حجم فاجعه نبوده و هنوز عزای عمومی اعلام نشده است.
شنبه 17 دی 1401
بامداد این روز محمدمهدی کرمی و سید محمد حسینی دو تن از دست‌گیرشدگان اعتراضات اخیر در کرج به دار آویخته شدند. این اتفاق در داخل و خارج ایران اعتراض‌هایی را در پی داشت.
یکشنبه 18 دی 1401
جامعه مدرسین دارالعلوم زاهدان در این روز با صدور بیانیه‌ای، ضمن محکوم‌کردن اظهارات تفرقه‌انگیز و تحریک‌آمیز محمدجواد لاریجانی علیه مسجد جامع مکی زاهدان و شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، نسبت به تبعات دنیوی و اخروی اینگونه اظهارات هشدار داد.
سه‌شنبه 20 دی 1401
جمعی از فعالین اصلاح‌طلب استان کردستان در این روز با صدور بیانیه‌ای حمایت خودشان را از «ندای حق‌طلبانه» شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید اعلام کردند.
پنجشنبه 22 دی 1401
ادارۀ اطلاعات گرگان در این روز از مولانا محمدحسین گرگیج خواست یکشنبه 25 دی‌ماه خود را به دادگاه ویژۀ روحانیت معرفی کند که در ادامه جمعی از اهل‌سنت شهرستان‌های آزادشهر و گالیکش و برخی دیگر از شهرهای استان گلستان با تجمع مقابل منزل مولانا گرگیج مخالفت خود را با رفتن ایشان به دادگاه نشان دادند و از مسئولین خواستند حکم احضار مولانا گرگیج را لغو کنند.
جمعه 23 دی 1401
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، در خطبه‌های نماز جمعه با بیان اینکه مشکلات کشور از طریق سخنرانان، مداحان و مقامات قضایی، امنیتی و نظامی حل نمی‌شوند، «گفتگو با نخبگان و سیاستمداران منتقد و مخالفان» را راه برون‌رفت از مشکلات و بحران‌های جاری در کشور دانست.
یکشنبه 25 دی 1401
هاشم افضلی، استاد زبان اردو و انگلیسی دارالعلوم زاهدان، نیمه‌شبِ این روز در بیمارستان نبی اکرم زاهدان دار فانی را وداع گفت.
دوشنبه 26 دی 1401
نیروهای امنیتی در این روز ماموستا حسن فتحی، امام‌جمعه و جماعت روستای قازلیان شهرستان بوکان را بازداشت کردند.
سه‌شنبه 27 دی 1401
در این روز منصور هرمزی، فرزند نوراحمد که یک روز بعد از حادثه جمعه خونین زاهدان بر اثر شلیک گلوله جنگی مجروح شده بود، در 24 سالگی بر اثر شدت جراحات جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و به شهادت رسید.
پنجشنبه 29 دی 1401
شامگاه این روز به دستور نیروهای امنیتی مولانا محمدحسین گرگیج به سبب امتناع از حضور در دادگاه ویژۀ روحانیت، از «امامت»، «خطابت» و «هر گونه فعالیت رسانه‌ای» ممنوع شد.
جمعه 30 دی 1401
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، در خطبه‌های نماز جمعه خواستار تغییر قانون اساسی کشور به منظور مطابقت با شرایط زمانه شد. ایشان همچنین تصریح کرد: «افراد نود ساله و هشتاد ساله نمی‌توانند برای جوانان تصمیم بگیرند مگر اینکه از انتظارات جوانان اطلاع داشته باشند.»
یکشنبه 2 بهمن 1401
همشهری‌آنلاین در این روز از علاءالدین بروجردی، نمایندۀ اسبق مجلس تهدیدنامه‌ای توهین‌آمیز و خالی از ادب خطاب به شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید منتشر کرد. بروجردی در نامه‌اش کلمات تند و زننده‌ای خطاب به امام جمعۀ اهل‌سنت زاهدان نوشته بود. مولانا عبدالمجید مرادزهی، از نویسندگان و محققان برجستۀ اهل‌سنت و دکتر جلیل رحیمی جهان‌آبادی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در حساب‌های توییتری خود به ادعاهای رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی مجلس علیه شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید واکنش نشان دادند.
دوشنبه 3 بهمن 1401
علما و روحانیون و ائمه جمعه و جماعات شهرستان‌های پیرانشهر، نقده، اشنویه و حومه، در این روز با صدور بیانیه‌ای، ضمن اعتراض مجدد به «اعدام‌های اخیر»، «بازداشت‌های خودسرانه» و «شکنجه زندانیان و صدور احکام سنگین کیفری علیه آنان»، مهمترین خواسته‌ها و مطالبات مردمی را از حاکمیت و دولتمردان مطرح کردند.
شامگاه همین روز نیروهای امنیتی ماموستا ملا شریف محمودپور، امام‌جماعت مسجد رسول‌الله روستای “پسوه” پیرانشهر و ماموستا سید جمال‌الدین واژی، از علمای اهل‌سنت پیرانشهر را بازداشت کردند.
سه‌شنبه 4 بهمن 1401
ـ بامداد این روز نیروهای امنیتی ماموستا یونس نوخواه و ماموستا سید سلیمان احمدی، از مدرسین مدرسه علوم دینی صلاح‌الدین ایوبی پیرانشهر را بازداشت کردند.
ـ در این روز مدرسین دارالعلوم (مکی) زاهدان در جلسۀ هفتگی خود، با صدور بیانیه‌ای مراتب اعتراض خود را به «ایجاد محدودیت‌های جدید» در حق مولانا محمدحسین گرگیج اعلام کردند.
همچنین جامعۀ مدرسین دارالعلوم (مکی) و علمای شهرستان زاهدان، اعم از ائمۀ جمعه و جماعات، در این روز با صدور بیانیه‌ای مشترک به اظهارات علاءالدین بروجردی، نمایندۀ پیشین مجلس واکنش نشان دادند.
ـ شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید نیز در این روز در توئیتی به ایجاد محدودیت‌های جدید در حق مولانا محمدحسین گرگیج واکنش نشان داد و نوشت: استاد تفسیر، مولانا گرگیج، از علمای برجستۀ گلستان، در حالی از منبر و فعالیت رسانه‌ای منع شده‌اند که جامعه به‌شدت نیازمند نظرات دلسوزانۀ ایشان است. این اقدامِ غیرقابل درک و به‌دور از انصاف، موجب نگرانی عموم مردم شده است.
چهارشنبه 5 بهمن 1401
در این روز ماموستا ملا سید سیف‌الله حسینی، امام‌جماعت مسجد خاتم‌الانبیاء جوانرود و از علمای برجستۀ کُرد، از سوی دادگاه ویژه روحانیت همدان به 17 سال حبس تعزیری، 74 ضربه شلاق، 2 سال تبعید به اردبیل و خلع لباس روحانیت محکوم شد.
جمعه 7 بهمن 1401
در این روز همچنین نمازگزار پس از ادای نماز جمعه اهل‌سنت زاهدان، در اعتراض به هتک حرمت قرآن مجید و قرآن‌سوزی اخیر در سوئد و هلند راهپیمایی کردند.
شنبه 8 بهمن 1401
ـ «شورای مکتب قرآن کردستان» در این روز با صدور بیانیه‌ای، ضمن اعتراض به احکام صادره علیه ماموستا سیف‌الله حسینی از سوی دادگاه ویژه روحانیت همدان، این احکام را «غیردینی و غیرقانونی» دانست.
ـ زمین‌لرزه‌ای به بزرگی ۵.۹ ریشتر ساعت ۲۱ و ۴۴ دقیقۀ این روز شهرستان خوی در استان آذربایجان غربی را لرزاند.
دوشنبه 10 بهمن 1401
ـ نیروهای امنیتی بعد از عصر این روز مولانا عبدالمجید مرادزهی، از علما و نویسندگان سرشناس اهل‌سنت را در مسیر بازگشت به منزلش بازداشت کردند.
ـ در این روز همچنین ماموستا لقمان امینی، امام جمعه مسجدجامع چهاریار نبی سنندج و از علمای سرشناس کُرد، و ماموستا ابراهیم کریمی ننله توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
ـ در انفجاری که بعدازظهر این روز در مسجدی در پیشاور، مرکز ایالت خیبرپختنخواه پاکستان رخ داد، بیش از 80 تن شهید و نزدیک به 160 نفر دیگر زخمی شدند.
ـ روزنامۀ کیهان هم بالأخره به امام جمعۀ اهل‌سنت زاهدان حمله کرد. در شمارۀ این روز روزنامۀ کیهان، نوشتۀ تندی علیه شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید به قلم شریعتمداری، مدیرمسئول این روزنامه منتشر شد که واکنش‌هایی را در پی داشت. دکتر جلیل رحیمی جهان‌آبادی در توییتی، نوشت: «شریعتمداریِ کیهان نه نماینده اهل‌سنت ایران است، نه شیعه، نه منتخب هیچ طیف و بخش دیگری از مردم. روزنامه ایشان هم جز به‌عنوان کاغذ باطله و شیشه پاک‌کردن، کاربرد دیگری در کشور ندارد.»
مولانا عبدالغنی بدری نیز در یادداشتی به این نوشته واکنش نشان داد و خطاب به شریعتمداری نوشت: بدانید در قبال تک‌تک این جملات و کلمات‌مان باید پاسخگوی پروردگار عادل باشیم. «سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ». رب احکم بیننا بالحق وأنت خیر الحاکمین.
سه‌شنبه 11 بهمن 1401
مجروحان حادثۀ جمعه خونین زاهدان، عصر این روز با شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در مسجد جامع مکی دیدار کردند. در این دیدار مولانا عبدالحمید خاطرنشان کرد: اگر مسئولان امر با «صداقت» وارد می‌شدند و «واقعیت» را می‌گفتند و «شفاف‌سازی» می‌کردند و اگر مسئولان ردۀ بالا این جنایت را «محکوم» و عاملان و آمران این جریان را «مجازات» می‌کردند، قلب مردم تسلی می‌شد.
چهارشنبه 12 بهمن 1401
جامعه مدرسین دارالعلوم (مکی) زاهدان در این روز با صدور بیانیه‌ای ضمن اظهار نگرانی و تأسف از بازداشت مولانا عبدالمجید مرادزهی و شماری از ماموستاهای کُرد، احضار علما و فعالان سیاسی و اجتماعی و ایجاد محدودیت برای آنها را «عملی نادرست» دانست و آزادی علمای اهل‌سنت و «بازداشت‌شدگان سیاسی» را خواستار شد.
همچنین مدیریت و جامعه مدرسین حوزه علمیه مخزن‌العلوم خاش در این روز با صدور بیانیه‌ای به بازداشت مولانا عبدالمجید مرادزهی و نیز «اظهارات سخیف» حسین شریعتمداری علیه مولانا عبدالحمید، واکنش نشان دادند.
شنبه 15 بهمن 1401
میرحسین موسوی در بیانیه‌ای که در این روز روی خروجی وب‌سایت کلمه قرار گرفت، خواستار برگزاری همه‌پرسی «آزاد و سالم» در ایران و تدوین قانون اساسی جدید شد. موسوی نوشت حوادث «خونبار» ماه‌ها و سال‌های اخیر ایران نشان می‌دهد که «اجرای بدون تنازل قانون اساسی، به عنوان شعاری که ۱۳ سال پیش بدان امید می‌رفت، دیگر کارساز نیست و باید گامی فراتر از آن گذاشت.»
یکشنبه 16 بهمن 1401
ـ خبر آمد که در این روز تعداد زیادی از بازداشت‌شدگان اعتراضات اخیر مورد عفو رهبری قرار گرفته‌اند. عباس عبدی در یادداشتی دربارۀ این اتفاق نوشت: از این اقدام باید استقبال كرد. شاید از محدود تصمیماتی است كه اگر به شكل‌های دیگری تداوم یابد، می‌تواند از تشدید مخاصمات موجود جلوگیری كند.
ـ پرویز مشرف، رئیس‌جمهور سابق پاکستان در این روز پس از یک دوره بیماری طولانی در شهر دبی امارات متحده عربی در ۷۹ سالگی درگذشت.
دوشنبه 17 بهمن 1401
بامداد این روز زمین‌لرزه‌ای به بزرگی ۷.۸ ریشتر که مناطق وسیعی در جنوب شرق ترکیه در نزدیکی مرز این کشور با سوریه را لرزاند، صدها کشته و هزاران زخمی برجای گذاشت.
ـ جمعی از زنان و کودکان در شهر اسماعیل‌آباد- از توابع شهرستان خاش- ادر این روز با برگزاری تظاهرات و در دست داشتن پلاکاردهایی، خواستار آزادی مولانا عبدالمجید مرادزهی شدند.
پنجشنبه 20 بهمن 1401
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در توئیتی نوشت: «تحمیل بیش از یک دهه حصر خانگی بر آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد، از نمونه‌های بی‌عدالتی است. آقای موسوی با بیانیۀ اخیر خود نشان داد که واقعیت‌های جامعه را درک کرده است. وقت آن است که سایر سیاستمداران و علما به نجات کشور بیندیشند و واقعیت‌ها را ببینند.»
جمعه 21 بهمن 1401
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در خطبه‌های نماز جمعه با انتقاد از حضور «نظامیان» در پست‌های مدیریتی، بر لزوم قرارگرفتن «سیاسیون» و «متخصصان» در پست‌های سیاسی و مدیریت کشور تاکید کردند.
دوشنبه 24 بهمن 1401
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، در این روز در توییتی ضمن ابراز نگرانی از حذف و تعلیق برخی اساتید دانشگاه، نسبت به تبعات این قبیل اقدامات برای «آیندۀ علمی کشور» هشدار دادند. ایشان در ابتدای این توییت خاطرنشان کردند: «حذف یا تعلیق برخی از اساتید دانشگاه، نگران‌کننده و حمله به بنیان‌های علمیِ کشور است. پیامدهای سوء چنین اقدام نسجیده‌ای جامعه ما را در عرصه‌های مختلف با مشکلات مواجه خواهد کرد.»
چهارشنبه 26 بهمن 1401
نیروهای امنیتی در این روز مولوی رضا رخشانی و مولوی عبدالرئوف رخشانی، دو تن از اساتید دارالعلوم زاهدان را بازداشت کردند.
جمعه 28 بهمن 1401
در این روز همزمان با مراسم نماز جمعه، از دانش‌آموختگان و حافظان قرآن (برادر و خواهر) دارالعلوم زاهدان تجلیل شد. در این مراسم که از 383 دانش‌آموختۀ علوم دینی (298 برادر و 85 خواهر)، 28 حافظ قرآن (20 برادر و 8 خواهر) و 4 قاری قرآن دارالعلوم زاهدان تجلیل به‌عمل آمد، مولانا مفتی محمدقاسم قاسمی و شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید به ایراد سخن پرداختند.
ـ همچنین در این روز در چابهار بیست‌و‌هشتمین همایش دانش‌آموختگی جامعة‌الحرمین‌الشریفین این شهر، همزمان با مراسم نماز جمعه برگزار شد.
شنبه 29 بهمن 1401
حجت‌الاسلام مصطفی محامی، نمایندۀ رهبری در سیستان‌وبلوچستان بالأخره پس از تأخیری چندماهه آنچه را که باید دربارۀ حادثۀ 8 مهر می‌گفت، گفت. او در این روز با حضور در استودیوی شبکۀ هامون اذعان کرد که در جمعه خونین «فاجعه» رخ داده است. وی تلاش کرد در سخنان خود این فاجعه را «تنها نتیجۀ خطای یک مأمور» بداند.
ـ در این روز حاجی محمدحسین رئیسی، از فعالان سیاسی اهل‌سنت و عضو شورای اسلامی ادوار شهر چابهار، به علت بیماری در بیمارستان چابهار دار فانی را وداع گفت.
دوشنبه 1 اسفند 1401
معین‌الدین سعیدی، نمایندۀ چابهار در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا به آخرین اظهارات حجت‌الاسلام محامی پیرامون حادثه جمعه خونین زاهدان واکنش نشان داد و گفت: در روزهای گذشته آیت‌الله محامی مصاحبه‌ای داشتند و نکاتی را عنوان کردند که نشان می‌داد آنچه دلسوزان استان مطرح کردند واقعیت داشت. مولانا عبدالحمید از همان روز حادثه، مردم را به آرامش و پیگیری امر از مجاری قانونی دعوت کردند، اما چون پاسخ مناسبی آن زمان به ایشان داده نشد، مواضع‌شان را در هفته‌های بعد سخت‌تر کردند. ما باید خودمان را جای کسانی که عزیزان‌شان را در این حادثه تلخ از دست داده‌اند بگذاریم.
ـ شامگاه این روز خانم زربی‌بی اسماعیل‌زهی، یکی از مجروحان حادثۀ جمعه خونین زاهدان، به جمع شهدا پیوست. او در حیاط منزل خودش واقع در منطقۀ شیرآباد هدف گلوله قرار گرفته بود.
چهارشنبه 3 اسفند 1401
ماموستا لقمان امینی، امام جمعه مسجدجامع چهاریار نبی سنندج و از علمای سرشناس کُرد، و ماموستا ابراهیم کریمی امام جمعه مسجد جامع روستای ننله سنندج، در این روز با قید وثیقه آزاد شدند.
جمعه 5 اسفند 1401
حوالی ساعت 8 صبح این روز حضور مأموران انتظامی در خیابان‌های اطراف مسجد مکی و محل نماز جمعۀ اهل‌سنت زاهدان بیشتر و بیشتر شد. در این روز اینترنت هم حوالی ظهر به مدت چند ساعت قطع شد و خطبه‌های جمعه به صورت زنده پخش نشد. نیروهای انتظامی چند نفر از انتظامات مسجد مکی و جوانان زاهدانی را هم در این روز بازداشت کردند.
یکشنبه 7 اسفند 1401
موضوع مسمویت دختران دانش‌آموز در این روزهای سال ذهن خیلی‌ها را به خود مشغول کرده بود. شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، در این روز با توییتی به مسمومیت دانش‌آموزان دختر در شهرستان‌های قم و بروجرد واکنش نشان داد.
مولانا عبدالحمید در این توییت مسمومیت دانش‌آموزان دختر را اقدامی «غیرانسانی و ضد اسلامی» و در راستای «دشمنی با تحصیل و آموزش زنان و انتقام از خیزش اخیر آنان» دانست. امام‌جمعه زاهدان در ادامه بر لزوم «شناسایی و مجازات عوامل این جنایت سریالی» تاکید کرد.
سه‌شنبه 9 اسفند 1401
سعید ریگی (محمدزهی) یکی از شهدای حادثهٔ جمعه خونین زاهدان، پس از پنج ماه تحمل جراحات ناشی از گلوله جنگی، در این روز به قافلۀ شهدای این حادثه پیوست.
جمعه 12 اسفند 1401
برای دومین جمعۀ متوالی حضور مأموران انتظامی و امنیتی در اطراف مسجد مکی و محل نماز جمعه پررنگ بود. آنها مثل جمعه 5 اسفند دست به اقدامات تحریک‌آمیز زدند و تعدادی از معترضان را بازداشت کردند. اینترنت بار دیگر قطع شد و این هفته نیز سخنان مولانا عبدالحمید در مراسم نماز جمعه به صورت زنده پخش نشد. نمازگزاران اما حضوری پرشور داشتند و جمعی از آنها پس از نماز مثل تمام جمعه‌ها با سردادن شعارهایی به اعتراض پرداختند. شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید هم در خطبه‌های نماز جمعه با ابراز تأسف از مسمومیت‌های سریالی دختران دانش‌آموز و دانشجو، این اقدام را «نوعی سرکوب اعتراضات» دانستند.
شنبه 13 اسفند 1401
مدرسین دارالعلوم زاهدان در این روز با صدور بیانیه‌ای خواستار توقف «اقدامات تحریک‌آمیز نیروهای نظامی و امنیتی» در خیابان‌های اطراف مصلی و مسجد مکی زاهدان شدند و «بازداشت معترضان و ایجاد فضای رعب و وحشت» را «بر خلاف امنیت و عرف منطقه» دانستند.
مولانا محمدگل کرمزهی، مدیر مدرسۀ دینی مخزن‌العلوم خاش نیز در این روز در جلسۀ اساتید این مدرسه از محاصره مسجد مکی و حملۀ نیروهای نظامی و انتظامی به نمازگزاران و انتظامات مسجد مکی و نیز از مسمومیت دانش‌آموزان دختر در مدارس کشور به شدت اظهار تأسف کرد.
همچنین بسیاری از مدیران و اساتید مدارس دینی اهل‌سنت سیستان‌وبلوچستان و برخی از چهره‌های سیاسی و اجتماعی و نیز شماری از طوایف بلوچ با صدور بیانیه‌هایی جداگانه از «محاصرۀ مسجد مکی زاهدان در جمعه‌های 5 و 12 بهمن‌ماه» به شدت انتقاد کرده و نسبت به تبعات این قبیل «اقدامات تحریک‌آمیز» هشدار دادند.
دوشنبه 15 اسفند 1401
مراسم ازدواج آسان یکصد زوج جوان زاهدانی، شامگاه این روز در دارالعلوم زاهدان برگزار شد. یکی از معتمدین منطقه که قصد داشت مراسم عروسی فرزند خود را به‌صورت باشکوه برگزار کند، بنا بر پیشنهاد شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید هزینه‌های مراسم عروسی فرزندش را به تهیه جهیزیه برای یکصد زوج جوان و برگزاری مراسم عروسی آنان اختصاص داده بود.
پنجشنبه 18 اسفند 1401
کاک حسن امینی، حاکم شرع مردمی کردستان در این روز در توییتی نوشت: «بار دیگر بە مسئولین رده‌بالای کشور هشدار دادە می‌شود کە مولانا عبدالحمید و مسجد مکی زاهدان خطِ قرمزِ همه‌ی اهل سنّت راستین‌ِ ایران است. پس هرگونە بی‌احترامی و برخوردِ ناشایست با مولانا و مسجد مکی، تقابل با همه‌ی اهل سنت و آزادیخواهان ایران به‌شمار می‌رود. امید است زمامِ خِرد رها نشود!»
جمعه 19 اسفند 1401
بالأخره پس از دو جمعه ایجاد جو شدید امنیتی و حضور پررنگ نیروهای نظامی و امنیتی در اطراف مسجد مکی و محل برگزاری نماز جمعه، مراسم نماز جمعۀ این روز در فضایی خالی از حضور نیروهای نظامی و امنیتی برگزار شد. شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید بار دیگر بر «ارجحیت منافع ملی ایرانیان بر هر مسئله دیگری» تأکید کرد و وضعیت بن‌بست اقتصادی و سیاسی کشور را «محصول به‌کارگرفتن مدیران ضعیف» دانست.
در رویدادی دیگر در این روز، ایران و عربستان پس از هفت سال قطع رابطه، طی بیانیه‌ای مشترک، خبر از حصول توافق بین دو کشور برای از سرگیری روابط دادند.
سه‌شنبه 23 اسفند 1401
نماینده چابهار در این روز در تذکری شفاهی به رئیس‌جمهور، ضمن ابراز تأسف از عدم «محاکمۀ شفاف و عادلانه آمرین و عاملین» حادثۀ جمعه خونین زاهدان، خواستار عمل به اصل سوم قانون اساسی در این زمینه شد.
جمعه 26 اسفند 1401
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در خطبه‌های آخرین نماز جمعۀ ۱۴۰۱، نگاه مذهبی حاکم بر کشور را در چهل‌وچهار سال گذشته، عامل رسیدن به بن‌بست کنونی در سیاست‌های داخلی و خارجی کشور برشمرد.
ـ در این روز همچنین دهمین همایش دانش‌آموختگی طلاب حوزه علمیه فاروقیه نیکشهر، همزمان با مراسم نماز جمعۀ این شهرستان برگزار شد.
ـ در رویدادی دیگر دیوان کیفری بین‌المللی در این روز حکم جلب ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه را به اتهام ارتکاب جنایات جنگی به دلیل دست‌داشتن در ربودن گسترده کودکان از اوکراین صادر کرد.
دوشنبه 29 اسفند 1401
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید شامگاه این روز در آخرین لحظات سال سخت 1401، در توئیتی پیشاپیش فرار رسیدن سال نو را به ملت سرافراز ایران تبریک گفت و نوشت: «فرارسیدن سال نو را به ملت سرافراز ایران تبریک عرض می‌کنم. امیدوارم در سال جدید فقر، بی‌عدالتی و تبعیض از کشور رخت ببندد، زندانیان سیاسی آزاد بشوند و ملت شریف ایران جایگاه شایستۀ خود را در جهان باز یابد و به خواسته‌های برحق خود برسد.»
دیدگاههای کاربران