سرعت وقوع وقایع و حوادث گوناگون این روزها به قدری شدت گرفته که بعضا برخی از بدیهیات را فراموش می‌کنیم. مثال بارز این مدعا حضور مجلس شورای اسلامی است.
سوال اینجاست: به‌واقع نقش و جایگاه پارلمان ایران در وقایع این روزهای کشور کجاست؟ اجازه دهید این سوال را ساده‌تر بپرسم: دقیقا این روزها نمایندگان مجلس به‌جز کارهای روتین و اداری و ایضا خوش‌وبش با یکدیگر و تعریف خاطره چه می‌کنند؟
طبق گفتۀ یکی از نمایندگان فعلی مجلس (ذوالنور- نماینده قم در مجلس) هر یک دقیقه از زمان مجلس شورای اسلامی براساس دلار ۳۷هزار تومانی دولت رئیسی، قریب به ۱۰۰میلیون تومان هزینه دارد. فلذا این پرسش به‌حق و درست است که باید از راس تا ذیل پارلمان دقیقا بگویند وقتی چنین پولی از جیب ملت در هر دقیقه هزینه می‌شود تا به امورات مملکت بپردازند پس چرا نقشی در این امور ندارد و هیچ اکت سیاسی و اجتماعی خاصی نمی‌بینیم.
اشتباه نشود! منظور بنده برخی از مصاحبه‌های تحریک‌کننده عده‌ای از نمایندگان مجلس نیست که به سبب دیده‌شــدن و حضور دوباره در مجلس اظهارات شاذ و تهی مطرح می‌کنند، بلکه مراد حرکتی جمعی و قانونی برای کمک به حل مسائل و دیده‌شدن مردم و مطالبات‌شان است.
این مجلس به دلیل نوع برگزاری انتخابات همواره در مظان اتهام غیرمردمی بودن قرار دارد، بنابراین حداقل می‌توانست حالا که در شرایط بغرنجی قرار داریم خودی نشان داده و خود را از این اتهام مبرا کند.
اما چه سود که هرچه زمان می‌گذرد بیشتر و بیشتر نمایندگان این مجلس این موضوع را به مردم گوشزد می‌کنند که میان آنان و جامعه فاصله‌ای پرنشدنی وجود دارد، چرا که در موضوعاتی نظیر مسئله دانشجویان، بازداشتی‌ها و این آخری جسارت غیرقابل بخشش چینی‌ها از پارلمان ایران صدایی برنخاسته است (مجددا تاکید می‌شود؛ منظور برخی مصاحبه‌های پراکنده نیست).
البته باید این نکته را متذکر شد سال‌هاست که مجلس ایران به دلایل مختلف رو به بی‌خاصیتی سیر کرده و هر دور از دور قبلی نقش مجلس در تصمیم‌گیری‌های کلان کمرنگ‌تر می‌شود، ولی جانب انصاف را باید درنظر گرفت و اذعان کرد حداقل در ادوار قبل در چنین موضوعاتی کمیته حقیقت‌یابی تشکیل و بعضا نیز گزارش‌های نزدیک به واقعیتی منتشر می‌شد تا مشخص شود مجلس تلاش خود را کرده هرچند ارگان‌های دیگر اجازۀ عرض اندام بیشتر را نداده‌اند.
به نقل از: روزنامۀ «آفتاب یزد»- دوشنبه 21 آذرماه 1401
دیدگاههای کاربران