“ماریان دیوید”، روزنامهنگار کاتولیک ساکن “کلمبو”؛ پایتخت سریلانکاست که ۱۵ سال است در ماه رمضان روزه میگیرد. او میگوید: «من کاتولیک هستم، اما در ماه رمضان روزه میگیرم. این کار در من شفافیت، آگاهی، همدلی و نظم زیادی ایجاد میکند؛ روزهداری، فرایند بیوقفه فکرکردن به اینکه چه بخوریم را تا حد زیادی متوقف میکند و نمیگذارد حواسمان به غذا پرت شود و گاهوبیگاه و بدون هدف صرفا از روی تنپروری یا وسوسه، چیزی بخوریم. این کار نظم و انضباط بیشتری به روزهایمان میدهد.»
ماریان معتقد است روزهداری تمرکزش را قویتر میکند و به او حس سالمبودن میدهد: «چیزی که نبودش را واقعا حس میکنی، آب است؛ بهخصوص در هوای اینجا… اما روزه فوایدی دارد که خیلی بیشتر از این فداکاری ارزش دارند. از همان روز اولی که روزه گرفتم فقط آبنخوردن برایم سخت بود. انجام کارهای دیگر وقتی ذهنت را برایشان آماده کنی و هدف داشته باشی، آسانتر است.»
از نظر او مهمترین جنبه ماه رمضان فکرکردن به آندسته از مردم است که به سختی از پس تامین یک وعده غذای خود برمیآیند. به عقیده او بخشش به دیگران اهمیت بسیار زیادی دارد: «به نظر من چیزی که به اندازه خودداری از غذاخوردن ضرورت دارد بخشش هرچهبیشتر به دیگران است؛ اینکه شکم افراد محروم را سیر کنیم و با برآوردن نیازهایشان امکان روزهگرفتن را به آنها بدهیم.»
این روزنامهنگار کاتولیک معتقد است که «روزداری فقط تمرین ازخودگذشتگی و نظم نیست، بلکه فرصتی برای بودن در کنار عزیزان و جشنگرفتن با آنها فراهم میکند. او میگوید: «وقتی برای افطار به خانه دوستان یا بستگانمان میرویم یا آنها را دعوت میکنیم، شبیه این است که مهمانی شام ترتیب دادهایم البته بدون نوشیدنیهای الکلی. با اینکه با گذشت چند روز اشتهایمان به شدت کم میشود اما غذاهای جدید را امتحان میکنیم و واقعا به ما خوش میگذرد.»
“آنورادا کی هرات”، مدیرکل امور بینالملل دفتر نخستوزیر سریلانکا هم که به گفتۀ خودش “یک بار آیین ماه رمضان را بهجا آورده است”، در توییتر نوشت: «یادم میآید سالها پیش وقتی دانشجوی دانشگاه موراتووا بودم این کار را کردم. یکی از دوستانم صبح زود بیدارم میکرد تا چیزی بخورم و عصرها موقع افطار هم سر کلاس خوراکیهایمان را با هم تقسیم میکردیم. به نظرم تجربه بسیار خوبی است.»
“نادین پار” یک مسیحی معتقد، و نویسنده، مدرس کسبوکار و معلم مدرسه از شهر “گرند رپیدز” در ایالت میشیگان آمریکاست. او از طریق یکی از دوستان نزدیک خود که زنی مسلمان است با روزهداری آشنا شده است. نادین میگوید: «انتخاب روزهداری در ماه رمضان نشانۀ همبستگی من و دوستان عزیز مسلمانم است و علاوه بر آن تمرینی منظم برای بیان ایمان خودم بهعنوان یکی از پیروان حضرت عیسی هم بهحساب میآید.»
نادین ادامه میدهد: «به مدت هفت سال به غیر از محدودیتهای مربوط به نوشیدن آب، با دقت از دستورالعملهای سنتی رمضان پیروی کردهام… اینکه پیش از طلوع آفتاب غذا بخورم و تا غروب خورشید از خوردن هرگونه غذایی خودداری کنم؛ این خودداری از غذاخوردن برای یک مدت مشخص، اینکه یک عمل فیزیکی خودخواسته میتواند نمایانگر واقعیتی معنوی باشد، به همۀ ما یادآوری میکند که تا چه حد به هم مرتبط هستیم. این چیزی است که برایش ارزش زیادی قائلم.»
به نقل از: بیبیسی
دیدگاههای کاربران