امروز :جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳

«کولبری» پدیده‌ای مرزی‌ست که در مناطق کردنشین با نام «کولبر»، در جنوب با نام «ته‌لنجی» و در شرق با نام «سوخت‌بر» وجود دارد

«کولبری» پدیده‌ای مرزی‌ست که در مناطق کردنشین با نام «کولبر»، در جنوب با نام «ته‌لنجی» و در شرق با نام «سوخت‌بر» وجود دارد

یک پژوهشگر مرز و توسعه و کارآفرین اجتماعی اقتصادی، با اشاره به وجود پدیدۀ «کولبری» در مناطق مرزی ‌غرب، جنوب و شرق کشور با عناوین متفاوت، این پدیده را «نتیجۀ سیاست‌های رانتی و تبعیض‌آمیز» در کشور دانست.
به گزارش سنی‌آنلاین، «کامل دلپسند»، پژوهشگر مرز و توسعه و کارآفرین اجتماعی اقتصادی، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا گفت: کولبری نه‌تنها پدیده‌ای «هویتی- قومیتی» نیست بلکه فقط پدیده‌ای مرزی است. ما در جنوب ایران شاهد «ته‌لنجی» و در شرق کشور پدیده‌ای به نام «سوخت‌بر» داریم. دغدغه اصلی برای ما، دغدغه مناطق مرزی است.
وی در ادامه افزود: کولبری نه‌تنها برای شهروندان مرزها اعتباری ایجاد نکرده، بلکه اعتبار چندین‌سالۀ آنها را خدشه‌دار کرده است. ساکنان مرزی معتقدند به جز «نان» و «کوه» همراه دیگری ندارند. به اعتقاد من دولت‌ها هیچ‌گونه سیاست توسعه‌ای بر اساس نیاز منطقه‌ای با رویکرد «پایین به بالا» نداشته‌اند.
دلپسند ادامه داد: کولبری در کنار تجارت آزاد رسمی، پدیده‌ای برای نوکیسگان و واسطه‌های مرزی است که منافع آنها در گرو اقتصاد غیررسمی است. دولت با سیاست‌های اِعمال‌شده خود، این فرصت را در اختیار نوکیسگان قرار داده است.
این پژوهشگر مرز و توسعه، پدیده‌ی کولبری را «ماحصل سیاست‌های تبعیض‌آمیز» دانست و گفت: کولبری در پیرانشهر و سردشت ماحصل سیاست‌های رانتی و تبعیض‌آمیز است. سیاست‌های غیرمتمرکز و ارائه گزارش‌های منطقه‌ای به مرکز کشور که بعضاً غیرعلمی و غیرواقع‌گرایانه است، باعث بروز احساس «طردشدگی» می‌شود، نیروهای محلی نیز نمی‌توانند اعتماد سیستم مرکزی را جلب کنند. اگرچه حتی اگر آنها توانایی جلب اعتماد سیستم مرکزی را داشته باشند بازهم به دلیل اینکه نگاه به مناطق مرزی؛ امنیتی است مورد توجه قرار نمی‌گیرند. وقتی سیستم به این شکل است، احساس واگرایانه‌ی شدیدی در جامعه تولید می‌شود.
وی در ادامه با بیان اینکه «متاسفانه سیاست‌های مناطق مرزی، تخصصی و براساس دانش و فهم نخبگان محلی نیست»، خاطرنشان کرد: تا زمانی‌که سیاست‌های دولت بر مبنای مرکزنشینی باشد و به مناطق مرزی توجه نکند پدیده کولبری پابرجا خواهد بود. باید رویکرد مثبتی در تخصیص منابع، بودجه و سیاست اتفاق بیفتد.
این کارآفرین اجتماعی-اقتصادی ادامه داد: من نگاه ترحم‌آمیز، صدقه‌وارانه و نگاه تاسف‌وارانه اینستاگرامی برای مناطق مرزی نمی‌خواهم. من فرصت بهره‌مندی از ظرفیت محلی و بهره‌مندی از فرصت‌های موجود بر اساس نگاه‌های غیرمتمرکز بر اساس قانون جمهوری اسلامی ایران را مطالبه می‌کنم.
وی ادامه داد: کولبران را باید در بافت اجتماعی و اقتصادی خودشان دید؛ اگر آنها مجرم‌اند، خب دستگیرشان کنند نه اینکه از پا درشان بیاورند یا از هستی ساقط‌‌شان کنند. باید برخورد عادلانه و قانونی با کولبران در پیش گرفته شود.
کامل دلپسند در پایان خاطرنشان کرد: دولت باید نگاه امنیتی خود را از مناطق مرزی بردارد و به بخش دولتی یا خصوصی اجازه سرمایه‌گذاری بدهد. همچنین باید فرصت بروز امکانات مرزنشینان در مرکز فراهم شود. متاسفانه مناطق مرزی تنها ابزارهای رای برای دولت‌ها هستند. پس باید نگاه‌ها و رفتارها تصحیح شوند.


دیدگاههای کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین بخوانید