محمد ﷺ؛ پیامبر صلح و انسانیت

جهان غرق در جهالت، فقر و بدبختی است… مردم بزرگان گذشتۀ خود را به شکل بت درآورده و آنها را واسطه خود و خدا قرار داده‌اند… مردم بت‌ها را می‌پرستند و از ساخته‌های دست و ذهن خود حاجت می‌طلبند…. جوامع در خرافات و باورهای غلط دست و پا می‌زنند… عشایر و قبایل به یکدیگر فخر می‌فروشند… بیهوده با هم نزاع می‌کنند و یکدیگر را بر سر چیزهای بی‌ارزش می‌کشند… درگیری‌های طایفه‌ای جزئی از جهالت حاکم بر آنهاست… معیار برتری مردم بر یکدیگر حسب و نسب آنهاست… زن در جامعه کالایی بی‌ارزش است… دختران هنگام تولد زنده‌به‌گور می‌شوند زیرا آنان را نحس می‌دانند… جنگ‌ها و یورش‌ها برای غارت ملت‌های دیگر به امری رایج تبدیل شده است… جهل و بی‌سوادی بر جامعه عرب حکم‌فرماست و اوضاع اخلاقی نابسامان است… غارت و راهزنی، تعصب، ستم، خون‌ریزی، دزدی و زنا در جامعه رواج دارد… دیکتاتوری و استبداد از امپراتوری روم تا ایران و یمن را در برگرفته است… مستبدترین حکام زمانه بر دنیا حکومت می‌کنند.
با بعثت پیامبر اکرم ﷺ صبح سعادت و خوشبختی برای بشریت طلوع کرد و نسیم جان‌بخش رحمت، شفقت و مهربانی وزیدن گرفت. خورشید درخشان و فروزان عالم‌تاب اسلام بعد از آن‌همه ‌شب‌های تیره‌وتار ظلمانی طلوع کرد و هستی را نور جدیدی روشن گردانید. انسانیت مرده و سرد را حیاتی تازه بخشید و حرکت، طراوت و تازگی را به جسم با ستم خم‌شدۀ انسانیت بازگرداند.
آری! پیامبر گرامی اسلام با بعثت مبارکش درواقع رحمت، شفقت، مهربانی، محبت و دوستی را برای انسانیت به ارمغان آورد و مدال پرافتخار عزت، کرامت، عدالت و آزادگی را به گردن انسان‌هایی که به‌جز ظلم، استبداد و بی‌رحمی چیزی دیگر را با خود به ارث نبرده بودند، آمیخت. رسالت محمد ﷺ و دعوت او به آزادی از اسارت بت‌ها به پرستش یگانه خدای جهانیان، بردگان و طبقۀ فقیر و ستمدیده مردم مکه را متوجه او می‌کند. دعوت محمد ﷺ به سوی خدای یکتا، نفی عبادت بت‌ها و مخالفت او با نظام طبقاتی جامعه خشم سران قریش را برمی‌انگیزد. آنها به مخالفت با او می‌پردازند.
محمد و یارانش حتی ناچار می‌شوند برای نیایش پروردگار به دره‌ها و کوه‌ها پناه ببرند. برنامه منظم و سازماندهی‌شدۀ پیامبر و دعوت مخفیانۀ او تا مدتی او را از گزند دشمنی‌ها محفوظ نگه می‌دارد، اما سرانجام مشرکین مکه به دعوت او پی می‌برند و ظلم‌ها و شکنجه‌ها علیه او و یارانش آغاز می‌شود.
محمد ﷺ عصایی ندارد که تبدیل به اژدها کند و مردگان را هم زنده نمی‌کند، بلکه معجزۀ او کتاب است. او در عصری مبعوث گشته است که بشر آماده فراگیری دانش و مشتاق کنکاش در علت آفرینش کائنات است. محمد پیامبر نسل روشنگری است. رسول خردگرایی و دعوت به عقل، دانش و تدبیر است و معجزه او باید کتابی باشد که درس‌های زندگی را به انسان بیاموزد. معجزه او ایمان و نور توحید است که بر قلب انسان‌های پاک و آزاده می‌نشیند.
نسلی که محمد ﷺ تربیت می‌کند، همۀ خوبی‌ها را در اعمال آنان می‌توان یافت؛ بزرگ‌ترین ویژگی آنان صبر و پایداری در برابر مشکلات است، نسلی است که نیایش و دعای مستقیم با الله قوی‌ترین عامل پیروزی آنان است و هر آنچه انجام می‌دهند با اخلاص است و فقط برای رضای الله.
محمد ﷺ نیامده است تا قوانین حاکم بر جهان و ویژگی‌های مثبت فرهنگ و سنن ملت‌ها را تغییر دهد، او فقط با مظاهر جهل و استبداد مبارزه می‌کند و برای ساختن جامعه‌ای سالم بر اساس فرمان‌های الهی و استقرار عدالت و آزادی و صلح می‌جنگد. او عقاید، افکار، احساسات و اخلاق انسان‌ها را در جهت رشد و تعالی آنها تغییر می‌دهد و فرهنگ جاهلانۀ اختلافات طایفه‌ای و برادرکشی را برمی‌اندازد. بر عهد و پیمان‌هایش چنان استوار است که حتی با دشمن هم‌ عهدشکنی نمی‌کند.
محمد ﷺ گوشه‌گیری و انزوا را در جامعه مردود می‌شمارد و عبادت را به معبد و کلیسا محدود نمی‌کند. در مکتب پیامبر فراگیری دانش، کار برای امرار معاش، خدمت به مردم و جهاد در راه خدا و انجام احکام الهی همه عبادت شمرده می‌شوند. ورود پیامبر هنگام فتح مکه متواضعانه است و نه فاتحانه. او مخالفانش را نمی‌کشد، به زندان نمی‌اندازد، شکنجه‌شان نمی‌کند، با اعلان عفو عمومی صحنه نور در زندگی آنان می‌گشاید.
او با مردم زندگی می‌کند، لشکریان را از ظلم و تعدی به حقوق دیگران بر حذر می‌دارد. آنان را به تحمل خوی تند دیگران دعوت می‌کند، او در تمام ابعاد زندگی شایسته‌ترین معلم در این گیتی بود.
این زیبایی گفتار، فصاحت زبان، قدرت سخنوری، دلربایی اسلوب، لطافت اشاره، تابندگی روح، سعۀ ‌صدر، رقت قلب، فراوانی شفقت، فرزانگی خشم، اوج ذکاوت و تیزهوشی و کثرت نرمی محمد ﷺ است که مردم را گروه‌گروه به‌سوی اسلام می‌کشاند.
رسول اکرم ﷺ چنان علم بزرگ و آفتاب تابناکی بود که هر چه می‌گفت، خودش قبل از دیگران بر آن عمل می‌کرد. صبر آن‌حضرت ﷺ، استقامت ایشان در برابر ناهنجاری‌ها، ناملایمات و بداخلاقی‌ها در دنیا بی‌نظیر است.
تا زمانی که مسلمانان به سیرت و زندگی آن‌حضرت ﷺ عمل می‌کردند، دنیا از اسلام متأثر بود. گسترش اسلام با زور شمشیر نبوده و با جنگ پیش نرفته است، بلکه مسلمانان با اخلاق نیک توانستند دنیا را فتح کنند. پس بازگشت به سنت و رفتار حسنۀ پیامبر اکرم ﷺ تنها راهی‌ست که می‌تواند دروازه‌های سعادت و ترقی را به روی بشریت بگشاید و بشریت را از بحران‌ها نجات دهد.