مولانا عبدالحمید امام جمعۀ اهلسنت زاهدان در بخش پایانی سخنان خود در مراسم نماز جمعه (27 فروردین 95) با تاکید، نکتهای را مطرح کرد که در شرایط فعلی بیش از هر زمان دیگری مهم و قابل تأمل است. ایشان فرمود: «معتقدم بهترین سیاست آن است که مردم کنار هم قرار داده شوند و تنش میان آنها نباشد. قرابتها و رشتهداریها و صلهرحمیها و علاقات قومی و اسلامی حفظ شوند.» ایشان در ادامه حاکم شدن این وضعیت را در هر کشوری «بزرگترین نعمت» برشمرد و فرمود: «بعد از آن بقیۀ نعمتها قرار دارند؛ چراکه تنش هرجا که ایجاد شود، ناامنی و مشکلات در هر کشوری که ایجاد شود، همه چیز را از مردم آن کشور میگیرد.»
بدون شک در شرایط کنونی میتوان کشورهای بحرانزدهی خاورمیانه را که برخی از آنها زمانی جزو آبادترین و چشمنوازترین کشورهای منطقه بودهاند و اینک بسیاری از شهرهای آنها به تلی از خاک بدل گشته و هزاران تن از شهروندان آنها شهید یا آوارۀ کشورهای مختلف اروپایی شدهاند، بهترین و گویاترین مصداق برای این بخش از سخنان حضرت شیخالاسلام مولانا عبدالحمید دانست. تنشهایی که حالا به هر دلیل و بنابر هر تحلیلی، چند سالی است در این کشورها ایجاد شده «همه چیز» را از مردم آنها گرفته است.
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید دیروز «کنار هم قرار دادن مردم و رفع تنش از بین آنها» را «بهترین سیاست» برای هر دولتی چه در نظامهای اسلامی و چه غیراسلامی دانست. به یقین مردم این کشورها بهتر از هر کسی عیار این سخن مولانا عبدالحمید را درک میکنند. آنان بهتر از هر کارشناس و تحلیلگری میدانند که حاکمانشان نتوانستند یا نخواستند آنان را کنار هم قرار دهند که اگر میتوانستند یا میخواستند هیچ قدرت دیگری قادر نبود در میان صفهای بههم پیوستهشان نفوذ کند و چنین اوضاعی را رقم بزند.
با محور قراردادن این بخش از سخنان امام جمعهی باتدبیر اهلسنّت زاهدان باید گفت: در کشورهای بحرانزدهی خاورمیانه دولتها «بد» عمل کردند. درواقع این دولتها نتوانستند «بهترین سیاست» را در این کشورها اتخاذ کنند. در نتیجه میان مردم تنش ایجاد شد. ناامنی و مشکلات روزبهروز بیشتر شد و این مشکلات در نهایت «همه چیز» مردم این کشورها را نابود کرد.
نکته آنکه برای بهبود شرایط در کشورهای بحرانزدۀ خاورمیانه بهظاهر تلاشهای بسیاری انجام میگیرد. سران کشورهای مختلف اسلامی و اروپایی و نیز مسئولان نهادهای بینالمللی دور هم جمع میشوند و به گفتوگو و مذاکره میپردازند. این روند به همین شکل ادامه خواهد یافت، اما به یقین باید گفت تا زمانیکه در این کشورها دولت یا نظامی حاکم نباشد که بتواند همان سیاستی را که مولانا عبدالحمید آن را «بهترین» میخواند اتخاذ کند، اوضاع در این کشورها هیچ تغییری نخواهد کرد و در بر همان پاشنه قبلی خواهد چرخید. به افراد و اشخاص و سیاستها و اهدافشان کاری نداریم. فقط تاکید میکنیم همهی کسانی که قصد دارند با در دست گرفتن سکان قدرت، بحران را در این کشورها مدیریت کنند تنها زمانی موفق خواهند شد که آحاد مردم، از مسلمان و غیرمسلمان، شیعه و سنّی را کنار هم قرار دهند. تنها راه برونرفت از بحران، همدلی مردم این کشورها است. باید کاری کرد که «تنش»های موجود در این کشورها از بین برود و «قرابتها، رشتهداریها، صلهرحمیها و علاقات قومی و اسلامی» پاس داشته شود.
دیدگاههای کاربران