احترام به اعتقادات و باورهای دیگران در یک جامعه بیانگر فرهنگ، اصالت ذاتی، کمال شخصیتی و بلوغ فکری افراد آن جامعه است. آن دسته از انسانهایی که بدون توجه به اعتقادات و باورهای هموطنان خویش، قلمفرسایی میکنند یا لب به سخن میگشایند، در واقع افسارگسیختگان فرهنگیای هستند که علاوه بر زیرپا گذاشتن موازین شرعی، قوانین عقلی، فرهنگی و عرفی را نیز زیر پا میگذارند.
در جامعه ما (ایران) نیز هستند معدودافرادی که هر از گاهی لگام قلم و زبان خویش را از دست عقل و شرع و عرف و منطق رهانیدهاند؛ این افراد با کمال وقاحت به مقدسات و عقاید بخش بزرگی از جامعه ایرانی جسارت کرده و توهین روا میدارند.
البته سریال جریحهدار کردن احساسات مذهبی اهلسنت و جسارت به صحابه پیامبر و بزرگان مورد احترام اهلسنت، در کشور ما سابقهای طولانی دارد که بازیگران متعددی در قسمتهای مختلف این سریال نامیمون نقش ایفا میکنند؛ گاهی یک کارگردان و نویسندۀ “فیلمهای تاریخی” گردانندگان آناند، گاهی هم یک “کارشناس مسایل مذهبی”، گاهی عرصه فضای مجازی و سایتها و خبرگزاریها جولانگاه حمله به عقاید اهلسنت میشود و گاهی هم دنیای مطبوعات و مجلات و روزنامهها.
و این بار ویروس خبیثه اهانت و جسارت به اعتقادات اهلسنت به جهان ورزش سرایت کرد و یکی از پیشکسوتان دنیای ورزش با اهانت به ساحت مقدس صحابی پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم، دامان جامعه ورزشی کشور را لکهدار کرد.
«امیر قلعهنویی»، پیشکسوت فوتبال کشور در گفتوگو با روزنامه “قانون” (شماره ۷۴۷- سهشنبه ۱۱ اسفند 1394) از برخی رقبای فوتبالیاش انتقاد کرده است و در این میان با کمال جسارت و بدون توجه به اعتقادات بیش از یک میلیارد مسلمان، رقبایش را به یکی از صحابه بزرگوار پیامبر تشبیه میکند. البته تشبیه جریانات سیاسی به اتفاقات صدر اسلام و تشبیه رجال سیاسی عصر حاضر به شاگردان پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم از سوی برخی چهرههای سیاسی- مذهبی کشور مسبوق به سابقه است که هر از گاهی نیشترهایی بر پیکره اعتقادی اهلسنت میزنند، اما هرگز گمان نمیرفت دنیای ورزشی کشور که ارتباط چندانی با مسایل اعتقادی و تاریخی ندارد، نیز به این معضل اخلاقی- اعتقادی گرفتار آید.
بعید بهنظر میرسد افرادی همچون آقای قلعهنویی ندانند که حضرت “عمروبنعاص”- رضیاللهعنه- صحابه بزرگوار پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم، و جزو شخصیتهای مورد احترام اهلسنت، و بلکه جزو مقدسات اهلسنت جهان است. حضرت عمروبنعاص رضیاللهعنه کسی است که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم ایماناش را تایید میکند و میفرماید: «ابْنَا الْعَاصِ مُؤْمِنَانِ عَمْرٌو وَهِشَامٌ» [مسند احمد]؛ (عمرو و هشام، دو فرزند عاص [بن وائل]، مومن هستند.) و نیز در توصیفاش میفرماید: «إن عمروبن العاص من صالحی قریش» [سنن ترمذی]؛ (بیگمان عمرو بن عاص از انسانهای صالح قریش است.) حضرت عمرو بن عاص رضیاللهعنه در پرونده درخشان خویش فتح مصر و گسترش اسلام در قاره آفریقا را دارد.
لذا جسارت به مقام شامخ این صحابی جلیلالقدر پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم، و تشبیه فعالان عرصه ورزشی- با تمام خوبیها و معایبشان- به صحابه پاک پیامبر که قرآن کریم در آیه «فَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّهُ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» [بقره:137] آنان را معیار قبولیت ایمان آیندگان معرفی میفرماید، نشانه کوتهفکری، خلأ اعتقادی- مذهبی و عدم درک دینی و اجتماعی افرادی همچون قلعهنویی است.
اما نکته تاسفبرانگیز اینجاست که بسیاری از خبرگزاریها و روزنامههای ورزشی با نقل سخنان قلعهنویی از روزنامه “قانون”، قوانین اخلاقی و رسانهای را زیر پا گذاشتهاند و خواسته یا ناخواسته در پازل تفرقهافکنان مذهبی بازی کردهاند، بهطوری که روزنامه ورزشی «شوت» در شماره 536 (چهارشنبه 12اسفند1394) جمله «عمروعاصهای فوتبال ناراحتاند!» را بهعنوان تیتر اول خود برگزیده است. اگرچه این جمله اهانتآمیز را “امیر قلعهنویی” به زبان آورده است و پیکان اعتراض و انتقاد قبل از همه متوجه اوست، اما اینکه این روزنامهها و خبرگزاریها چنین جملهای را به عنوان تیتر اول خود برگزینند جای سوال و انتقاد شدید دارد و چیزی از بار مسئولیت اخلاقی و مطبوعاتی آنها نمیکاهد.
به راستی اوضاع کشور را چه شده است که فعالان عرصه ورزشی کشور نیز به اعتقادات جامعه اهلسنت ایران اهانت میکنند و علاوه بر سایتهای مذهبی وابسته به افراطیون، در مطبوعات ورزشی کشور هم باید شاهد اهانت به شخصیتهای مورد احترام اهلسنت باشیم؟
البته وقتی بعضی از مطبوعات و سایتهای پرادعا و پرطمطراق که عناوین عوامفریبانهای بر پیشانی آنها نقش بسته است، جزو پیشقراولان اهانت به مقدسات اهلسنت هستند، چه جای گلایه است از نشریات ورزشی که از آنها به عنوان “نشریات زرد”ی یاد میشود که نوشتن در آنها تابع قوانین و معیارهای خاصی نبوده و نظارت چندانی هم بر آنها وجود ندارد؟ اگرچه ورود به اختلافات مذهبی و اهانت به مقدسات پیروان مذهبی که اکثریت مسلمانان جهان را به خود اختصاص داده است، نیز مغایر با «اخلاق ورزشی»ای است که بسیاری از ورزشکاران ما از آن دم میزنند.
سخن آخر
برای پایان دادن به این سریال نامبارک ابتدا باید از رسانه ملی و سپس از نشریات و سایتهای منتسب به علما و اندیشمندان مذهبی شروع کرد؛ صدا و سیما به عنوان یک رسانه ملی، و نشریات، سایتها و خبرگزاریهای داخلی به عنوان الگوهای مطبوعاتی و اینترنتی کشور میتوانند گامهای مفیدی برای پایان دادن به سریال اهانت به مقدسات مذاهب بردارند.
اگر فتوای مقام معظم رهبری که در آن بر حرمت اهانت به مقدسات اهلسنت تصریح شده است، نیز به عنوان قانونی الزامآور قرار گیرد و برای متخلفان از این قانون مجازاتی در نظر گرفته شود، میتواند بازدارندهای قوی در مقابل اهانتکنندگان باشد.
در پایان انتظار میرود منصفان و اندیشمندان شیعه، ضمن تشریح و تبیین اعتقادات و باورهای مذهبی دیگران، اجازه ندهند عدهای انگشتشمار و بیفرهنگ با اهانت به مقدسات اهلسنت و جریحهدار کردن احساسات مذهبی میلیونها مسلمان در ایران، فرهنگ و تمدن کهن ملت ایران را زیر سوال ببرند. با توجه به اوضاع بحرانی جهان اسلام، آگاهان شیعه و سنی باید مراقب باشند افراد کوتهفکر از هر دو جانب با اهانت به مقدسات و باوردهای اعتقادی مذاهب، برنامههای وحدتآفرین علما و دلسوزان ایران اسلامی و جهان اسلام را نقش برآب نکنند، زیرا تا زمانیکه جلوی این نوع اهانتها گرفته نشود تمام کنفرانسهای وحدت و صرف هزینههای میلیاردی در راستای برگزاری چنین کنفرانسهایی بیهوده، بیاثر و «هباء منثورا» خواهد بود.
دیدگاههای کاربران