مولوی عبدالاحد حنفی ضمن تشریح گوشه‌ای از صفات صحابه پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم، «ایمان قوی به پروردگار» و «عشق و محبت با پیامبر» را از مهمترین خصوصیات صحابه برشمرد.
مدرس حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد تایباد، طی سخنانی در مراسم نماز جمعه اهل‌سنت خواف (مؤرخه 16 بهمن‌ماه 1394) با استناد به آیۀ «فَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّهُ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» [بقره: 137] ایمان صحابه را به‌عنوان «ملاک ایمان بشریت» دانست و گفت: امام مالک (رحمهالله) می‌فرمایند: آخر این امت سر و سامان نمی‌گیرد و اصلاح نمی‌شود، مگر با انجام کارهایی که اول این امت انجام دادند. این فرموده امام مالک برگرفته از آیه 137سوره بقره می‌باشد. یعنی معیار و مبنای هدایت و رشد انسانیت، ایمان، اعتقاد و باور به رسول‌الله و اصحاب کرام می‌باشد.
مولوی حنفی در ادامه به بیان ویژگی‌های صحابه پرداخت و گفت: در زندگی صحابه کرام (رضوان‌‌الله‌علیهم) دو سبب اساسی به وضوح دیده می‌شود: اول: ایمان و باور راسخ آنان به ذات حضرت حق؛ دوم: عشق واقعی و صادق آنان به رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم. ایمان و اعتقاد راسخ صحابه کرام نسبت به ذات پروردگار به نحوی بود که حتی آنها را در بدترین شرایط، ثابت‌قدم نگه می‌داشت. عشق واقعی صحابه به پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم نیز به اندازه‌ای بود که هر لحظه آنان را وادار به اطاعت از دستورات آن‌حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌کرد.
مولوی عبدالاحد برای تبیین عشق و محبت صحابه با پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم به یکی از وقایع استناد کرد و گفت: حضرت ابوسفیان رضی‌الله‌عنه قبل از اینکه به اسلام مشرف شود، وقتی قصد نمود صحابه‌ای را به شهادت برساند، به او گفت: آیا حاضری به جای تو پیامبر کشته شود؟ او بدون هیچ درنگی پاسخ داد: به خدا قسم دوست ندارم خاری به پای مبارک آن‌حضرت فرو رود و من در خانه‌ام نشسته باشم. به همین خاطر بود که ابوسفیان اعتراف می‌کرد که به خدا قسم در زندگی، هیچ‌کس را ندیدم که کسی را دوست داشته باشد، به اندازه‌ای که یاران پیامبر، او را دوست داشتند.
مدرس حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد در بیان مهمترین نکته‌ای که در باور صحابه رسوخ کرده بود، خاطرنشان کرد: انجام اوامر و ترک نواهی مهمترین نکته در باور و اعتقاد عمیق صحابه کرام بود. الله تعالی بین شناخت خود و بین اطاعت و فرمانبرداری از دستوراتش یک رابطۀ دوطرفه قرار داده است؛ هر زمان اطاعت بیشتر باشد، یقین مستحکم‌تر می‌شود و هرگاه یقین مستحکم‌تر شد، آمادگی شخص برای عمل به دستورات الهی بیشتر می‌شود.
استاد برجسته حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد اظهار داشت: مولانا انورشاه کشمیری(رحمهالله) در بیان تفاوت “ایمان” و “اسلام” می فرمایند: وقتی اعتقاد و باور در وجود انسان ریشه می‌کند، آن باورِ ریشه‌دار را “ایمان” می‌گویند، و میوه‌ها و ثمراتی که از درخت ایمان به‌عنوان «اعمال» ظاهر می‌شوند را “اسلام” می‌نامند.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: امروزه دشمنان سعی و تلاش دارند تا آن اعتقاد و باور راسخ را از مسلمان بگیرند. آنان اگرچه شاید ظاهرا با عباداتی از قبیل نماز و روزه مشکلی نداشته باشند، اما تلاش می‌کنند باور و اعتقاد عمیق مسلمانان را نسبت به الله تعالی ضعیف کنند.
مولوی حنفی در پایان اظهار داشت: اگر مسلمانان امروزی می‌خواهند اوضاع‌شان بهبود یابد، باید اعتقاد راسخ نسبت به الله تعالی و عشق واقعی نسبت به پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم داشته باشند.
منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی حوزۀ عملیه احناف خواف
دیدگاههای کاربران