توافق هسته ای امروز برای همه توافق خوبی بود. بخشی از نگرانیهای غرب که باعث تحریم کشور و فشارهای اقتصادی بر ایران شده بود برطرف شد و نظارت بر برنامه هسته ای ایران در فضایی آرام تر و کم تنش تر امکان پذیر می شود.
برای کشور ما نیز آنچه وزارت خارجه یک بحران غیرضروری خوانده به پایان خود نزدیک می شود. این توافق می تواند نگرانی کشورهای منطقه را نیز کم کند. در فضای داخل کشور نیز این توافق نوعی آرامش و امید را برای بهبود اوضاع بوجود آورده و حتی قیمت سکه و ارز را کاهش داده است.
از اینها گذشته، دست دادن ظریف با جان کری و در آغوش گرفتن فابیوس با وجود آنهمه مخالفتش در دور قبلی مذاکرات، حرکتهای دیپلماتیک خوبی بودند که نشان می دهند حداقل مسئولان فعلی وزارت خارجه با ادبیات دیپلماتیک و سواد سیاسی آشنایی دارند و ادب و نزاکت را در برخوردها و رفتارهایشان رعایت می کنند.
شاید این مساله به این دلیل برایمان جالب باشد که از دولت قبلی به حدی بی نزاکتی و بی سوادی دیده بودیم و آبرو و حیثیتمان را به اندازه ای در دنیا برده بود که حالا یک دست دادن و در آغوش گرفتن مودبانه برایمان اینقدر خوشحال کننده است که حداقل آبرویمان در ظاهر حفظ شده است.
این توافق در کل توافق خوبی است و جای تبریک و خوشحالی دارد و دستاورد بزرگی برای حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان در یکصدمین روز کاری وی به حساب می آید.
اما آنچه می تواند شیرینی این توافق را بیشتر کند و بر شادی و خوشحالی مردم بیفزاید ایجاد تغییراتی است که آقای روحانی در عرصه سیاست داخلی و بهبود فضای سیاسی کشور وعده آن را داده بودند. در ماههای گذشته افزایش آمار اعدامها، بگیر و ببندهای تازه و برخی برخوردها و رفتارها خاطر مردم را آزرد. و این رفتارها و رویه ها باید اصلاح شوند. کشور همانطور که برای عبور از بحرانی بین المللی به چنین توافقی نیاز داشت برای عبور از بحرانهای داخلی نیز به توافقی ملی نیاز دارد. این توافق با تحقق وعده های آقای روحانی در حوزه های مختلف و احقاق حقوق مردم و اجرای درست قانون اساسی به دور از تفاسیر سلیقه ای و آزادی زندانیان سیاسی، مشارکت همه گرایشات فکری و اقوام و مذاهب در اداره کشور بدون تبعیض و اقدامات دیگری که می تواند به وحدت و همبستگی ملی منجر شود، امکان پذیر است.
محمود براهویی نژاد
منبع: زاهدان فردا
دیدگاههای کاربران