مولانا عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان در ابتدای بخش دوم خطبه های نماز جمعه این هفته اهل سنت زاهدان به موضوع پیمان استراتژیک افغانستان با آمریکا و آلمان پرداخت و گفت: کامیابی و استحکام هر نظامی در گرو سیاستهای درست یک نظام حکومتی است. اگر نظامی در دنیا سیاست درستی داشته باشد نیازی به امضای هیچگونه پیمانی با دولتهای قدرتمند تسلیحاتی و اقتصادی در دنیا ندارد.
مولانا عبدالحمید گفت: قدرتهای جهانی همه به دنبال منافع خود هستند. نه آمریکا برای افغانستان دل می سوزاند و نه چین و روسیه برای ما. اساسا همه دولتها باید به دنبال تامین منافع ملتهای خود باشند. نظامی در دنیا مستحکم خواهد بود که بتواند رضایت و خشنودی ملت خود را به دست بیاورد و با مخالفان خود به گفتمان بنشیند و مشکلات خود را با آنان از طریق گفتمان و مصالحه حل کند. هیچ نظامی حتی اگر اسلامی باشد با قدرت سلاح و نظامی‌گری پایدار نمی ماند. تفاوتی نمی کند که یک نظام حکومتی مذهبی باشد یا دموکراتیک و لائیک و یا هر سیستم دیگری، با زور و لشکرکشی نمی‌تواند به بقای خود ادامه دهد. افغانستان نیز از این قاعده مستثنی نیست. بقای حاکمیت افغانستان نیز نه در گرو اینگونه پیمان‌ها بلکه در گرو جلب رضایت و تامین رفاه و آسایش مردم و برقراری امنیت در این کشور توسط دولتمردان آن است.
امام جمعه اهل سنت زاهدان گفت: ما سرنوشت حکومتهای دیکتاتوری در مصر و یمن را دیدیم و در سوریه و بحرین نیز می‌بینیم. سایر حکومتهای دیکتاتوری نیز همواره از ملتهایشان در هراس هستند و مردم نیز در اینگونه کشورها همیشه در نگرانی و آشفتگی به سر می‌برند. ملتها باید در دنیا آزاد باشند. حکومتها به حرف ملتهایشان توجه کنند. استحکام افغانستان نیز با حمایت از غرب و شرق میسر نمی‌شود. بلکه این کشور باید حمایت مردمی را جلب کند. دولت افغانستان باید با کسانی که در مخالفت با حضور آمریکا و غرب در این کشور اسلحه به دست گرفته‌اند مذاکره کند.
مولانا عبدالحمید افزود: افغانستان نه متعلق به غرب و روسیه و چین، بلکه متعلق به ملت افغانستان است. اختلاف ملت افغانستان یک اختلاف داخلی است و باید دولتمردان و مخالفین با سعه صدر با یکدیگر بنشینند و به مصالحه و آشتی ملی دست پیدا کنند. ملتهایی مانند ایران، افغانستان و پاکستان ملتهای شجاعی هستند و اگر گرفتار اختلافات درونی نشوند هیچ نیازی به پیمان‌های استراتژیک با هیچ کشوری ندارند. افغانستان و سایر کشورها بدانند که از راه کشتن و اعدام و خشونت نمی‌توان بر دل ملتها مسلط شد. بگیر و ببندها و اعدام و کشتار، دشمنی و کینه به بار می‌آورد. هفته گذشته درباره پاکستان نیز به همین مسئله اشاره کردم که دولت و مخالفین با یکدیگر بنشینند و مسایلشان را از طریق گفتگو حل کنند. نیروهای خارجی نباید در کشورهای اسلامی بمانند و در مسایل آنها دخالت کنند.
تراشیدن ریش زندانی‌ها خلاف اسلام و یک عمل طاغوتی است
مولانا عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان در بخش دیگری از خطبه‌های نماز جمعه این هفته زاهدان گفت: از زندان‌ها گزارش‌هایی به دست ما رسیده است که به زور ریش زندانی‌ها را می‌تراشند یا کوتاه می کنند. این کار خلاف اسلام و شریعت است. این شیوه ماموران طاغوت در زمان شاه بود که حتی محاسن رهبر انقلاب را در زندان بیرجند قطع کردند. آنها هنگامی که علما را دستگیر می‌کردند ریش علما را می‌تراشیدند. خدا می‌داند زمانیکه ریش رهبر انقلاب را در زندان کوتاه کرده‌اند چه در دلشان گذشته است.
ايشان افزود: متاسفانه برخی از آثار طاغوت در کشور ما باقی مانده است. ریش در اسلام یک سنت نزدیک به واجب است و برخی از علما بر وجوب آن تاکید کرده‌اند. اما ما می‌گوییم که ریش حداقل سنت موکده است.
مولانا عبدالحمید گفت: اگر کسی ریش نمی‌گذارد این را به حساب سستی آن فرد می‌گذاریم، اما وقتی کسی ریش می‌گذارد چگونه مامور جمهوری اسلامی به خود جرات می‌دهد ریش او را قطع کند؟! وقتی رهبر انقلاب، مراجع و علمای شیعه و سنی ریش می‌گذارند چرا باید ریش یک زندانی قطع شود.
وی افزود: انتظار ما از مقامات نظام اسلامی و بویژه رئیس محترم قوه قضائیه این است که اجازه ندهند در زندان‌ها ریش زندانی‌ها مانند دوران طاغوت تراشیده شود، در حالی که فرهنگ ریش گذاشتن، ریشه شرعی و اسلامی داشته و سنت حضرت رسول صلی الله علیه وسلم است.
دیدگاههای کاربران