اما از آنجایی که ما مسلمانیم و ادعای اسلام- دینی که توسط اشرف انبیا و رسل به ما رسیده است- را داریم و از آنجایی که معتقد به یگانگی رسول الله صلی الله علیه وسلم در عالم بشری هستیم، لذا باید ایشان را شناخته و از نزدیک با زندگی ایشان آشنا شده و به دیگران بشناسانیم، زیرا عدم شناخت رسول الله صلی الله علیه وسلم مساوی است با عدم شناخت اسلام و ایمان، و هر مومن برای بقا و پایداری ایمانش، نیاز مبرم به شناخت رسول الله صلی الله علیه وسلم دارد؛ «النبی أولی بالمومنین من أنفسهم»، زیرا ایمان مومن تصویری است از آفتاب نبوت.
باید دانست که رسول الله صلی الله علیه وسلم شخصی عادی نیست که زبان و قلم بتوانند فضایل و مناقبش را بیان کرده و یا به رشته تحریر درآورند. او کسی است که قبل از تولدش دنیا از آمدنش با خبر میشود، تورات و زبور و انجیل آمدنش را خبر میدهند؛ «و مبشراً برسول یأتی من بعدی اسمه أحمد». دستهای خسته و پرنور ابراهیم در کنار فرزند فداکارش به سوی آسمان بلند است و فریاد میزند: «ربنا وابعث فیهم رسولا منهم»، پیامبران همه دست به دعا برداشته و آرزوی امتی بودنش را میکنند؛
او ثمره تمام رسالتهاست، او نتیجه تمام تلاشها، کوششها و مجاهدتهای داعیان خداوندی است، او خلاصه کائنات است؛
خداوند متعال آمدنش را اینگونه به تصویر میکشد: «لقد جاءکم رسول من أنفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمومنین رئوف رحیم». او کسی است که با تولدش، دنیا غرق نور و سرور گردید و پایههای کفر و ظلمت و استبداد به لرزه درآمد و بنیان باطل به تزلزل و تکان افتاد؛ «جاءالحق و زهق الباطل إن الباطل کان زهوقا» به راستی که او تربیت یافته دست ازلی پروردگار عالم بود؛ «أدبنی ربی فأحسن تادیبا».
تا قبل از بعثت در طفولیت، نوجوانی و جوانی و نیز بعد از بعثت تمام زندگی او نمونه کامل و جامع بود؛ حسن اخلاقش، فصاحت کلامش، زیبایی سیرت و صورتش تمام نمونههای گذشته را پشت سر گذاشته و اخلاق نیکو، تهذیب نفس، تواضع و فروتنی، انس با مردم، مدارا با ضعیفان و همدردی با فقیران و بسیاری اخلاق پسندیده اسلامی، که نمونه کامل آنها در او متبلور شده بود، او را اسوه حسنه و الگوی کامل برای تمام جهانیان قرار داد.
علامه بزرگ اسلام، سید ابوالحسن ندوی رحمه الله، میفرماید: «سیرت رسول الله صلی الله علیه وسلم بهترین وسیله جهت دعوت به سوی اسلام و به سوی پروردگار عالم بوده و قویترین عنصر تربیت است که بعد از قرآن، بیشترین تاثیر را در نفوس و عقول میگذارد».
رسول الله صلی الله علیه وسلم در مدت کوتاه رسالتش، بشریتی را که در نهایت پستی و بیارزشی بود، با تحفه؛ «لقد کرمنا بنی آدم» اکرام کرد و لباس زیبا و خوشنقش؛ «لقد خلقنا الانسان فی أحسن تقویم» را بر تن او پوشاند؛
یکی از دانشمندان غربی به نام “سرمویر” میگوید: «در هیچ دورانی، اصلاح جامعه دشوارتر و صعبالوصولتر از زمان ظهور محمد نبوده است، اما موفقیت و اصلاحی که محمد (صلی الله علیه وسلم) بعد از خود به یادگار گذاشت در هیچ مرحلهای از تاریخ سراغ نداریم.
رسول الله صلی الله علیه وسلم با وجود اینکه صاحب همان جسمی است که از هفت آسمان بالاتر رفت و تمام انبیا و فرشتگان مقرب الهی را پشت سر نهاد و تک و تنها به اوج تجلی رسید و با معشوق خویش ملاقات کرد و تمام نورها را از تلالؤ خویش شرمسار ساخت، اما همین جسم را فدا کرد، خونین کرد، سنگ به شکم بست و از سر تا قدم غرق خون شد، شکمبۀ شتر و خاکسترهای کثیف و چادر پیچیده شده در گلو را تحمل کرد، اذیت و آزار نزدیکترین افراد قومش و مسخره و طعنه بهترین خویشاوندانش را به جان خرید تا بشریت را نجات دهد، تا سعادت را به او هدیه کند، تا بهشت خدایی را پر کند، تا ابلیس ملعون را ناامید سازد و بالاخره تا تک تک انسانها در تمام زمانها و مکانها در دنیا با عزت و شرافت، بزرگواری و مجد، مساوات و عدالت صفا و صمیمت و سروری و کرامت زندگی کرده و در آخرت خوشحال و مسرور، با چهرهای بشاش و خندان و قلبهای مطمئن و شادان به سوی خداوند منان پر گشایند و چشم به جمال بیمثال خداوند دوخته و از نعمتهای اخروی بهرهمند شوند و از عذابهای سخت جهنم و شکنجههای طاقتفرسا و غیرقابل تحمل دوزخ رهایی یابند.
آری! پیامبر بزرگوار اسلام کسی است که روزها مشغول ارشاد و تبلیغ بود و شبها تا صبح سیل اشکهای مبارکش لشکر بیشمار خداوندی را به حرکت و جوشش در میآورد؛ او غنیای منفق، فقیری صابر، مهاجری مومن، عابدی مخلص، پادشاهی عادل، رهبری مشفق، داعیای متوکل، معلمی نمونه، متعلّمی مؤدب و پیامبری بینظیر بود.
محمد، امین و راستگو قبل از بعثت، محمد صلی الله علیه وسلم، داعیای که نهایت تلاش و کوشش را در ابلاغ رسالت داشت. محمد صلی الله علیه وسلم، رئیس دولتی که صحیحترین و منظمترین قوانین را وضع میکند، محمدی که با صدق و اخلاص و بیداری بقای حکومتش را تضمین میکند، محمدی که نمونه یک شوهر خوشرفتار و پدری بسیار مهربان است، مربی و مرشدی که اصحابی را تربیت میکند که در کوچکترین امور به او اقتدا میکنند، دوستی که حق دوستی و مصاحبت را کاملاً ادا میکند. تا جایی که اصحاب و یارانش، او را از خودشان و از زن و فرزندانشان بیشتر دوست میدارند.
محمد، صلی الله علیه وسلم جنگجویی شجاع، رهبری پیروز، همسایهای امین و پیمانگری صادق بود. پس او برای هر داعی و رهبر، و هر پدرو همسر، و برای هر دوست و مربی و هر سیاستمدار و رئیس دولتی پیشوا و مقتداست.
آری! این پیامبر عظیمالشأن و این سنبل فداکاری و ایثار، زمانی رخت از جهان بربست که خارزار کفر و شرک و بتپرستی و جاهلیت را تبدیل به گلستان معطر توحید، عبادت، یکتاپرستی و اسلام کرده بود. او با وجود آن همه عظمت و شوکت خدایی، باز هم در طول عمر، مانند انسانهای عادی زندگی میکرد، با دست خویش لباسش را میدوخت و پینه میزد و با دستان مبارکش گوسفند میدوشید، بار بر پشت میبست، بر حصیر میخوابید، روزی سیر و روزی گرسنه بود و در حالی چشم از جهان فرو بست و به اعلی علیین پیوست که زره مبارکش را نزد یک یهودی، رهن گذاشته بود.
خلاصه اینکه! همان طور که خداوند ذاتی است که غیر از او کسی شایسته پرستش و عبادت نیست، رسول الله صلی الله علیه وسلم نیز کسی است که جز او کسی لایق پیروی و اتباع نیست؛ «لااله الاالله محمد رسول الله» .
اما متأسفانه امروزه مسلمانان، سربلندی و عزتی که در صدر اسلام داشتهاند را از دست دادهاند. به راستی چرا؟! درجواب باید گفت که از آن زمانی که مسلمانان اقتدا و اتباع کامل این بنده برگزیده الهی را رها کرده و از زمانی که سنتهای مبارک ایشان را ترک نمودند و به جای روی آوردن به تعلیمات نورانی این پیامبر عظیمالشأن، روی دل و جان خویش را متوجه فرهنگهای پوچ و منحط بیگانه گردانیدند و محبوب ربالعالمین را از خویش آزردند، از همان زمان لحظه سقوط و بدبختی امت شروع شد و مسلمانان دچار ذلت و نگونساری شدند؛
پس بر مسلمانان و متبعین واقعی رسول الله صلی الله علیه وسلم است تا کمر همت بر بسته و در اشاعت سیرت و اخلاق آنحضرت صلی الله علیه وسلم در میان تمام اقشار و جوامع اسلامی کوشیده و رسول الله صلی الله علیه وسلم را به همگان معرفی نمایند و محبت ایشان را در اعماق قلوب پژمرده و از تپش افتاده جای دهند و با اتباع کامل از سنتهای ایشان در تمام مراحل زندگی موفقیت و خوشبختی خویش را تضمین نمایند؛
دیدگاههای کاربران