
– «أذن للذین یقاتلون بأنهم ظلموا و إن الله علی نصرهم لقدیر*الذین أخرجوا من دیارهم بغیر حق إلا آن یقولوا ربنا الله و لو لادفع الله الناس بعضهم ببعض لهدمت صوامع و بیع و صلوات و مساجد یذکر فیها اسم الله کثیرا و لینصرت الله من ینصره ان الله لقوی عزیز» (حج، آیه 40) به مسلمانانی که با آنان جنگیده میشود بنا به مظلوم واقع شدن اجازۀ جنگ داده میشود و به یقین خدا به یاری رساندن به آنها تواناست. آنان که نا حق از خانههایشان بیرون کرده شدند، جرم آنها جز این که میگفتند: “پروردگار ما خداست”، چیزی دیگر نبود، و اگر خدا مردم را به وسیله همدیگر از هم دفع نمیکرد صومعۀ راهبان، کلیساهای مسیحیان، کنیسههای یهودیان و مسجدهای مسلمانان که نام خدا به کثرت در آنها گرفته میشود از بین میرفتند. خدا حتما کسی را که یاریاش میکند یاری خواهد کرد. به درستی که خدا توانا و غالب است.
-«الذین ان مکنهم فی الارض اقاموا الصلاة و اتو الزکاة و امروا بالمعروف و نهوا عن النمکر ولله عاقبة الامور» (حج، آیه:41) اینها کسانی هستند که اگر ما قدرت اجرائی در زمین به آنها بدهیم نماز را بر پا خواهند کرد و زکات را خواهند داد و به انجام کارهای خوب دستور خواهند داد و از کارهای زشت بازخواهند داشت و سرانجام همه کارها در دست خداست.
– «یا ایهاالذین امنوا من یرتد منکم عن دینه فسوف یاتی الله بقوم بحبه و یحبونه اذلة علی المومنین اعزة علی الکفرین یجاهدون فی سبیل الله و لا یخافون لومة لائم» (مائده، آیه 54) ام مؤمنان! اگر کسی از شما از دینش برگردد خدا در مقابله با آنها کسانی را با این صفات خواهد آورد که؛ خدا دوستشان دارد و آنان او را دوست دارند، و با مؤمنان نرمخویی و با کافران درشتخویی کنند؛ در راه خدا جهاد کنند و از ملامت ملامتگران ترسی به دل راه ندهند.
«قل للمخلفین من الاعراب ستدعون الی قوم اولی باس شدید تقتلونهم او یسلمون فان تطیعوا یؤتکم الله اجراً حسناً و ان تتولو ا کما تولّیتم من قبل یعذبکن عداباً الیماً» (فتح، آیه:16) به عربهای بادیهنشین به جنگ نرفته بگو: شما برای مقابله با قومی بسیار جنگجو فرا خوانده خواهید شد، یا با آنها خواهید جنگید و یا آنها تسلیم خواهند شد. اگر شما اطاعت امر بکنید خدا پاداش نیکی به شما خواهد داد و اگر مثل گذشته روی برگردانید خدا شما را به عذابی دردناک دچار خواهد کرد.
«یریدون ان یطفئوا نورالله بافواههم و یابی الله الا این یتم نوره و لو کره الکفرون» (توبه، آیه:32) اینان میخواهند نور خدا را با پف کردن خاموش کنند و خدا تا وقتی که نورش را به اتمام نرساند دست نخواهد کشید اگر چه به کافران بربخورد.
«هوالذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کره المشرکون» (توبه، آیه:33) او ذاتی است که پیامبرش را با هدایت و دین حق فرستاده است تا آن دین را بر تمام ادیان غلبه دهد اگر چه مشرکان ناراضی باشند.
«یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم والله متم نوره و لو کره الکفرون» (صف، آیه:61) می خواهند چراغ خدا را با پف کردن خاموش سازند و خدا نورش را تکمیل خواهد کرد که اگر چه برای کافران ناخوشایند باشد.
6- حفاظت از قرآن مجید
– «انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون» (حجر، آیه:15)؛ همانا ما قرآن را فرود آوردیم و خودمان از آن حفاظت خواهیم کرد.
7ـ جمع آوری قرآن و نشر و تفسیر آن
«لاتحرک به لسانک لتعجل به إن علینا جمعه و قرآنه فاذا قرأناه فاتبع قرآنه ثم إن علینا بیانه» (قیامة، آیه:19-16)؛ ای محمد صلی الله علیه وسلم به هنگام وحی به منظور زود فراگیری آن، آیات را زیر لب زمزمه کن، همانا جمع قرآن و خواناندن آن وظیفه ماست، پس هنگامی که ما میخوانیم، تو پس از گوش فرادادن بخوان، آنگاه وظیفه دیگر ما بیان معانی و مفاهیم قرآن است.
شاه ولی الله دهلوی در تفسیر این آیه میفرماید: «”ان علینا جمعه” آن است که لازم است وعده جمع کردن قرآن بر ما در مصاحف، و “قرآنه” یعنی توفیق دهیم قرّاء امت آنحضرت صلی الله علیه وسلم و عوام ایشان را بر تلاوت آن، تا سلسله تواتر از هم گسسته نشود. خدای تعالی میفرمایند که در فکر آن مباش که قرآن از دل تو فراموش شود و مشقت تکرار آن را مکش. یکی از خرق عوائد است که آنحضرت صلی الله علیه وسلم صعوبت تکرار که جمهور مسلمین در حفظ قرآن میکشند نمیکشیدند و به مجرد تبلیغ جبرئیل به خاطر مبارک متمکن میشد چه جای این فکر که ما بر خود لازم گردانیدهایم. آنچه بمراتب از تبلیغ تو متأخر است، و آن جمع قرآن است در مصاحف و خواندن امت است، آن را چه خواص و چه عوام پس خاطر خود را مشغول مشقت حفظ آن مگردان بلکه چون ما بر زبان جبرئیل تلاوت کنیم در پی استماع آن باش. باز بر ماست توضیح قرآن، در هر عصری جمع را موفق بشرح غریب قرآن و بیان سبب نزول آن فرماییم تا ماصَدَق حکم آن بیان کنند و این همه بمراتب متأخر است از حفظ تو و تبلیغ تو آن را، چون آیات قرآن متشابهاند بعض آن مصدق بعض است و آنحضرت صلی الله علیه وسلم مبین قرآن عظیم است، حفظ قرآن که موعود حق است باین صورت ظاهر شد که جمع آن در مصاحف کنند و مسلمانان توفیق تلاوت آن شرقاً و غرباً و لیلاً و نهاراً یابند و همین است معنی «لایغسله الماء» باز «جمعه و قرآنه» یکجا ایراد فرمودن و در «بیان» وعد کلمه «ثم» که برای تراخی است ذکر نمودن میفهماند که در وقت جمع قرآن در مصاحف اشتغال بتلاوت شایع شد و تفسیر آن منبعد به ظهور آمد و در خارج هم چنین متحقق شد». (ازالة الخفا1/ 51 و 750 بریلی، 1286هـ)
8- موفقیت صلح حدیبیه و پیشگویی فتح مکه
– «إنا فتحنا لک فتحا مبیناً» (فتح، آیه 1)؛ (ای محمد صلی الله علیه وسلم) ما به تو فتح و پیروزی آشکاری دادیم.
9- حصول غنایم و فتوحات در آینده
– «وعدکم الله مغانم کثیرةً تاخذونها فعجّل لکم هذه» (فتح، آیه 20)؛ خدا بدست آوردن غنیمتهای زیادی را به شما وعده داده است. او در اعطای غنایم به شما تعجیل فرمود.
– «و أخری لم تقدروا علیها قد أحاط الله بها» (فتح، ایه 21)؛ و غنیمتهایی به شما داد که در قدرت شما نبود آنها را بدست بیاورید. آنها در قدرت خدا قرار دارند.
10- ورود پیروزمندانه به مسجد الحرام
«لتدخلن المسجد الحرام إن شاءالله آمنین محلقین رؤسکم و مقصرین» (فتح، آیه 27)؛ إن شاءالله شما در کمال امنیت و آرامش مو تراشیده یا کوتاه کرده حتما وارد مسجد الحرام خواهید شد.
11- رحلت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم و توسعه اسلام
«إذا جاء نصرالله والفتح و رأیت الناس یدخلون فی دین الله أفواجاً» (فتح، آیه 2-1)؛ هنگامی که نصرت خدا و فتح و ظفر فرا رسید و تو مردم را در حالی که گروه گروه به دین خدا روی میآورند دیدی.
12- عدم موفقیت و بی آینده بودن دشمنان رسول اکرم صلی الله علیه وسلم
«ان شانئک هوالابتر» (کوثر، آیه 3)؛ بدون تردید دشمنت بیفرزند (ناموفق) خواهد ماند.
دیدگاههای کاربران